Cercle Brugge doet het helemaal niet onaardig in de Jupiler Pro League. De prestaties van vier spelers die Portugees spreken, zijn daar niet vreemd aan.

Cercle Brugge leeft op een wolkje: na een derde van de competitie telt het nog altijd evenveel punten als buur Club. Maar er is meer. Sinds het begin van de competitie hebben de spelers van Bob Peeters nog maar twee keer verloren: een complete offday op Zulte Waregem (4-0) en een nederlaag op Standard (2-0). Slechts twee teams deden beter: het nog altijd ongeslagen Genk en Anderlecht, dat zondag naar het Jan Breydelstadion komt. De opdracht is dus duidelijk: ervoor zorgen dat paars-wit voor de tweede keer in het zand bijt.

Discipline

Eén Cerclespeler is bijzonder gemotiveerd voor de confrontatie met Anderlecht. Reynaldo dos Santos Silva (21), voor het tweede jaar op rij uitgeleend aan Cercle, is erop gebrand te tonen dat ook hij een plaats waard is in het elftal van de Brusselaars, waar hij nog tot 2013 onder contract ligt. “Voor mij is dit zeker geen wedstrijd als alle andere”, zegt hij. “En natuurlijk zullen ze mij de komende dagen veel over Anderlecht aanspreken. Mijn ploeg is evenwel Cercle.”

Begin 2010 kwam hij aan in Brugge. Afgelopen zomer keerde hij even terug naar Anderlecht, maar uiteindelijk besliste Sporting hem nog een seizoen terug te sturen. Reynaldo vertelt het ietsje anders. “Ik wilde het eigenlijk zelf”, zegt hij. “Eind vorig seizoen had ik al aan het Cerclebestuur gevraagd om er alles aan te doen om mij nog een jaar te houden. Anderlecht wou dat ik terugkeerde, maar de trainer nam me niet op in zijn kern.” De Braziliaan wil niet geloven dat hij er zijn plaats niet had. “Ik vind dat ik bij Anderlecht zou kunnen spelen, maar daarvoor moet ik voelen dat de coach in mij gelooft. Dat was niet het geval.”

Jelle Vossen, die vorig seizoen zijn ploegmaat was, verhuisde intussen naar Genk, waar hij de doelpunten opstapelt. “Alles lukt hem gewoon”, aldus Reynaldo. “Vorig jaar miste hij hier nog alles wat hij maar kon missen. Ik weet van mezelf dat ik nog veel aan mijn afwerking moet werken. Telkens ik in Brazilië voor de keeper kwam, besloot ik naast. Vorig jaar was ik op dat vlak bij Cercle veel beter geworden: ik deed mijn ogen toe en scoorde. Nu mis ik weer te veel kansen. Misschien moet ik mijn ogen weer beginnen dicht te doen.”

Reynaldo beseft dat enkele disciplineproblemen niet in zijn voordeel hebben gepleit. Zo kwam hij al verscheidene keren te laat. “Ik heb intussen door dat je hier stipt moet zijn en doe heel hard mijn best om ’s morgens uit mijn bed te raken”, weet hij. “We moeten een uur voor de training in het stadion zijn. Bij Anderlecht was dat een halfuur en in Brazilië … vijf minuten, net tijd genoeg om je om te kleden. Als we ’s avonds spelen en er de volgende ochtend getraind wordt, heb ik het moeilijk. Ik ben er nu wel op vooruitgegaan. Ook op andere vlakken, zeker fysiek. Vroeger zat ik na een halfuur spelen kapot, nu hou ik het negentig minuten vol. Ik heb zelfs vier volledige wedstrijden na elkaar afgewerkt.”

Bij zijn terugkeer in Brugge merkte Reynaldo dat er heel wat veranderd was. In de eerste plaats de trainer, want Bob Peeters was intussen Glen De Boeck opgevolgd. “De groep wordt nu compleet anders aangepakt”, weet Reynaldo. “De Boeck was bijzonder streng, hij maakte nooit grapjes. Bob Peeters laat ons veel vrijer, hij praat veel met ons. Echt een sympathieke gast, ik heb nog nooit zo’n trainer gehad.”

Bijna bij Anderlecht

Sinds zijn terugkeer kreeg Reynaldo ook het gezelschap van drie spelers die net als hij Portugees spreken: de Ghanees William Owusu, de Braziliaan Renato Neto en de Portugees Nuno Reis. Ze zijn uitgeleend door Sporting CP en ze behoren tot de twaalf spelers die tot nu toe al de meeste wedstrijden hebben gespeeld. Reynaldo speelt graag als tweede spits, maar door het spelsysteem van Cercle wordt hij vaak opgesteld als middenvelder in een omgekeerde driehoek. Vooraan kan Bob Peeters kiezen tussen Dominic Foley en William Owusu (21).

“Owusu was al zeventien of achttien toen hij bij Sporting aankwam, daarna was hij lange tijd geblesseerd”, vertelt Aurelio Pereira, die instaat voor de rekrutering bij de Academie van de Portugese club. “We hebben veel geduld met hem, want we weten dat het nu eenmaal langer duurt om een spits te vormen. Hij is snel, scoort makkelijk en is goed in de lucht. Hij heeft nog een zeer grote progressiemarge.”

Owusu is Ghanees maar spreekt vlot Portugees. Slechts door een speling van het lot zal hij komende zondag niet als tegenstander van Cercle op het veld komen. “In 2006 werd ik tijdens een toernooi voor min 17-jarigen opgemerkt door een scout van Anderlecht”, weet hij. “In oktober van datzelfde jaar werd ik samen met nog twee andere spelers uitgenodigd voor een stage. Ik moest drie maanden blijven, maar met Kerstmis ging ik terug naar Ghana en ik kreeg geen visum meer om terug te keren. België heeft geen ambassade in Ghana, alleen een consulaat. Anderlecht heeft zich dan tot de Belgische ambassade in Ivoorkust gewend, maar de zaken bleven aanslepen. Bij Anderlecht zeiden ze dat ik het opzettelijk deed, maar dat was niet waar. Ik moest meedoen aan een toernooi dat over mijn toekomst zou beslissen. Toen ik eindelijk een visum had, was het toernooi voorbij. Ik was enorm ontgoocheld.”

Het visum was geldig in alle Schengenlanden en dat was een geluk. “Tijdens een toernooi voor min 20-jarigen zag Paulo Cardoso van Sporting CP mij aan het werk. De club heeft geprofiteerd van mijn visum om me te laten overkomen.”

Na een seizoen bij de juniors waarin hij vijftien keer scoorde, werd hij uitgeleend aan Massama in derde klasse, waar hij zes doelpunten maakte in negen matchen. Dat leverde hem een nieuwe transfer op, dit keer naar FC Gil Vicente in tweede klasse. “Daar moest ik als rechtsbuiten spelen. Ik denk dat ik maar twee keer heb gescoord”, vertelt hij. “Maar de Portugese tweede klasse lijkt mij even sterk als de eerste klasse in België. Hier zou ik al tevreden zijn met een tiental treffers. Maar dat is niet het belangrijkste: ik zou vooral graag hebben dat de pijn in mijn knie verdwijnt.”

Aangebrande rijst

Wat het aantal goals betreft, wordt zowel Reynaldo als Owusu momenteel overtroffen door Renato Neto (19), die er al drie op zijn naam heeft. “Bij Sporting maakte ik zes doelpunten bij de U17 en acht bij de U18”, zegt hij. “In Brazilië scoorde ik er nog veel meer, want ik nam er ook de vrijschoppen. Hier zijn er betere vrijschopnemers dan ik.” Neto was vijftien toen hij Brazilië verliet. “Hij had niet veel tijd nodig om zich bij ons te doen gelden”, aldus Aurelio Pereira. “Hij heeft veel troeven: hij is technisch goed, hij is snel, heeft een goed spelinzicht, een goede fysiek en is psychologisch in evenwicht.”

Neto speelt als verdedigende middenvelder, maar hij kan evengoed als spelverdeler, rechtsachter of zelfs midvoor worden opgesteld. “In Brazilië was ik een nummer tien, maar sinds ik in Europa ben, speel ik liever met het nummer zes”, aldus de speler die de vergelijking met João Moutinho weerlegt. “Ook al is hij een speler die ik enorm waardeer. Maar we zijn om te beginnen al helemaal niet hetzelfde type speler.”

Neto is afkomstig uit Camacan, in de deelstaat Bahia. “Ik werd opgeleid aan de Academie van Santa Catarina”, legt hij uit. Voordat hij bij Sporting CP begon, was Neto ook even langs geweest bij vijand Benfica. “Ik werd er twee weken getest, maar mijn manager raakte het niet eens met de club.” Neto werd met Sporting twee keer Portugees kampioen bij de juniors en speelde ook al twee matchen in de Liga, telkens aan het einde van het seizoen. “De eerste keer, tegen Nacional, zat het stadion bomvol: ik kreeg er kippenvel van.”

Ondanks deze ervaringen ziet hij zijn uitleenbeurt aan Cercle niet als een stap achteruit. “Integendeel, de Belgische com- petitie bevalt mij erg goed”, beweert hij. “Het is het soort voetbal dat ik graag speel, met veel duels. Weet je, wij waren aanvankelijk met twintig juniors en de club heeft er maar vijf van gehouden. Als Sporting beslist om ons uit te lenen, dan vinden zij dat de beste oplossing voor onze ontwikkeling. Verscheidene van mijn vrienden hebben tegenwoordig geen club meer. Ik speel in eerste klasse.”

Zijn enige probleem is het feit dat hij alleen woont. “In de Academie stonden wij op en ons ontbijt stond klaar. Bij Cercle krijgen wij ons middagmaal, maar ik ben bang voor de komende winter, wanneer ik ’s avonds naar buiten zal moeten om te gaan eten. Tot mijn vriendin Micaelle er is, zal ik proberen te leren koken. Mijn moeder geeft me recepten door via de telefoon. Vorige week heb ik rijst gemaakt. Het was een beetje aangebrand, maar het was eetbaar. Gelukkig kan William goed koken.”

A-international

Toen Cercle in Lissabon ging shoppen, heeft het voor elke linie een speler meegebracht. Achteraan viel de keuze op Nuno Reis (19). “Een uitstekende keuze”, aldus Aurelio Pereira. “Vanaf zijn elfde werd Nuno de hele tijd bij ons opgeleid en in elke leeftijdscategorie was hij kapitein van de nationale selecties. Hij is ijzersterk in de mandekking, hij is snel en heeft een zeer goed karakter. Van de drie spelers heeft hij de meeste maturiteit.”

Reis werd geboren in Zwitserland, maar was pas enkele maanden oud toen zijn ouders terugkeerden naar het Portugese Fátima. Bij zijn vertrek bij Sporting CP – ongetwijfeld maar voor korte tijd, want volgens Lorenzo Staelens wordt hij vast en zeker A-international – kon hij kiezen tussen verschillende clubs. “Ik heb voor Cercle gekozen omdat het een eersteklasser was”, zegt hij. “Ik heb er echt geen spijt van, want de sfeer is er, net als bij Sporting, heel gemoedelijk.”

Na acht matchen wordt Nuno Reis als een leider gezien en doet hij zich almaar meer gelden in de achterhoede van Cercle. “Ik word omringd door meer ervaren spelers en ben hier om te leren. Ik heb snel ingezien dat de Belgische competitie ingewikkelder is dan ik dacht. Het gaat er heel fysiek aan toe. Maar ik denk dat ieder van ons iets kan bijbrengen aan de anderen en dus aarzel ik niet om in het Engels mijn zegje te doen. Vooral omdat ik collega’s heb die daar open voor staan.”

door patrice sintzen

“Glen De Boeck maakte nooit grapjes, Bob Peeters laat ons veel vrijer.”

“Owusu heeft nog een zeer grote progressiemarge.Aurelio Pereira”