De liefde voor blauw-zwart

© belgaimage

Precies 30 jaar geleden verliet Henk Houwaart als trainer Club Brugge. Maar nog altijd klopt zijn hart voor blauw-zwart.

Ieder jaar in juni organiseert Club Brugge een reünie van oud-spelers. Dat groeit telkens uit tot een gezellige bijeenkomst waarin volop herinneringen worden bovengehaald. Henk Houwaart is er dan altijd bij. Zijn ogen blinken als hij met vertering graaft in de herinneringen van vroeger. Houwaart, die volgende maand 74 jaar wordt, kwam in 1969 bij Club en zou daar zes seizoenen blijven. Toen ook werd Rob Rensenbrink aangetrokken. Die maakte op het bestuur een wat timide indruk. Daarom wilden ze er een andere Hollander bij pakken, zodat Rensenbrink geen heimwee zou krijgen. Omdat er nood was aan versterking op het middenveld werd de ranglijst van de beste middenvelders die het Nederlandse weekblad Voetbal International wekelijks publiceerde geraadpleegd.

Zo kwam Houwaart bij Club Brugge terecht. Rob Rensenbrink woonde aanvankelijk bij hem in en betaalde daarvoor 500 frank, 12,50 euro, per week. Hij stak dagelijks een reusachtige biefstuk achter de kiezen en vroeg zich geen moment af of hij daarvoor genoeg betaalde. Ook al verdiende hij dubbel zoveel. Henk Houwaart speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van het elftal, ook al omdat hij met het bestuur over premies ging onderhandelen, iets wat tot dan geen enkele Belgische voetballer durfde. Op training probeerde hij constant het vuur aan te wakkeren. Door te roepen, door te schelden en door te schoppen. Zo veranderde hij de mentaliteit bij blauw-zwart.

Die attitude is vreemd voor iemand die als trainer niet echt hard was en de indruk gaf van problemen weg te lopen. Houwaart, die zich spiegelde aan Ernst Happel, werkte tussen 1984 en 1989 vijf jaar bij Club Brugge. Met succes. Hij was in staat om met een ingreep en wedstrijd te doen kantelen, al duurden de tactische besprekingen bij hem nooit langer dan een kwartier. Maar er was ook een keerzijde. Het idee bestond dat Houwaart niet echt een overwicht op de groep had en van problemen wegliep. Hij leek de mentale kracht te missen om constant te reageren. Het botste kennelijk met zijn karakter, al heeft Houwaart dat altijd ontkend. Het lag wel niet in zijn aard om constant kwaad te zijn.

Bij Club Brugge mocht Houwaart werken met een groep die zichzelf corrigeerde. Dat hij nadien nooit meer van een topclub mocht proeven frustreerde en irriteerde hem. Al ontbrak het hem nooit aan aanbiedingen. Tussen 1989 en 2017 veranderde Henk Houwaart nog 22 keer van werkgever.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content