Benjamin Mokulu spendeert bij Lokeren voorlopig veel tijd op de bank, maar de nog altijd maar 21-jarige Congolese Belg hoopt zich toch nog in de kijker te spelen in play-off 1.

Het levensverhaal van Mokulu leest niet als een sprookje. Hij groeide op in de wijken rond la Gare du Nord in Brussel: vervallen gebouwen, armtierige straten, de lokroep van de criminaliteit enzovoort. “Wanneer je in dergelijke omstandigheden opgroeit, dan ga je niet beginnen te zweven als het plots iets beter met je gaat”, zegt de Brusselaar over zijn vroegere omgeving. Hij voetbalde er vaak in het park met Vincent Kompany. Diens broer François is nu zelfs een van zijn beste vrienden.

Ook op familiaal vlak is het verhaal van Mokulu niet alledaags. De jonge spits heeft heel wat broers en zussen: maar liefst negentien in totaal. Ze leven verspreid over de hele wereld: Canada, Finland, de Verenigde Staten, Congo, Nederland, Frankrijk en Rusland. Hij geeft toe dat hij heeft afgezien. “Mijn ouders zijn gescheiden. Ze waren bijna 70 jaar toen ik bij FC Brussels belandde. Mijn medespelers werden naar de trainingen gevoerd en tijdens de wedstrijden luid aangemoedigd door hun ouders. Maar ik had niemand, geen vader die bij de trainer ging klagen omdat ik niet mocht spelen … Ik voelde mij heel eenzaam.” Zodra hij een semiprofcontract bij FC Brussels tekende, stuurde hij – als familieman – echter geld naar zijn moeder om de kosten van haar gas- en elektriciteitsrekeningen te verlichten.

In 2007 mocht hij als 18-jarige debuteren bij datzelfde FC Brussels. “Brussels blijft de ploeg van mijn hart. Daar leerde ik alles en kreeg ik een kans op het hoogste niveau.” In Molenbeek veranderde ook zijn positie: eerst was Mokulu een verdediger, daarna een verdedigende middenvelder om dan uiteindelijk als aanvaller aan de slag te gaan.

Contract bij Lokeren

Begin 2008 is Mokulu, die volgens zijn vrienden veel weg heeft van basketballegende Michael Jordan, niet langer incontournable bij FC Brussels en wordt hij uitgeleend aan Union. Voor aanvang van het seizoen 2008/09 verlaat hij het hoofdstedelijk gebied voor de kust. Bij KV Oostende, in tweede klasse, ontploft hij en plots staat een hele reeks clubs in de rij om hem in te lijven: Zulte Waregem en Sint-Truiden, maar ook Standard, RC Genk en AA Gent. Lokeren kwam echter als winnaar uit de strijd en in januari 2010 tekende hij een contract bij de Waaslanders, toen nog in acuut degradatiegevaar. Hij heeft nog een overeenkomst tot juni 2014 met Sporting. Het doel van het nummer 14 van Lokeren – naar het rugnummer van Thierry Henry bij Arsenal – is om in play-off 1 zijn doelpuntenproductie nog op te krikken.

Ondertussen liet de Brusselaar ook al mooie dingen zien bij de Belgische nationale beloften. Onder meer zijn doelpunt in de knappe 0-1-zege tegen Frankrijk mocht worden gezien. Al is het weinig waarschijnlijk dat we Mokulu ooit in een shirt van de Rode Duivels zullen zien. Hij staat immers op het punt om, in navolging van Mununga, voor de Congolese nationale ploeg te kiezen. Robert Nouzaret, bondscoach van Congo, nam hem in februari op in zijn selectie voor een match in Parijs tegen Gabon. Aangezien het om een vriendschappelijke wedstrijd ging, is er nog geen definitieve beslissing gevallen, maar het is wel een teken aan de wand. Bij een volgende officiële match kan Mokulu de deur van de Rode Duivels voor altijd sluiten.

DOOR PIERRE DANVOYE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content