Bij Chelsea werd hij ooit doorgestuurd, maar Mo Salah keerde terug naar Engeland en laat nu Anfield swingen.
Aangezien de tv-rechten in Engeland zo duur verkocht worden, geven de clubs van de Premier League hun centen al uit nog voor ze die hebben kunnen tellen en gaan sommige historische transfers ongemerkt voorbij. Vorige zomer waren er acht spelers in Engeland die meer gekost hebben dan Mohamed Salah, die zelf nochtans de duurste speler in de geschiedenis van Liverpool werd op het moment dat het bestuur van de Reds 42 miljoen stortte op de rekening van AS Roma.
Hoewel hij minder duur is dan Gylfi Sigurdsson, gekocht voor slechts de helft van de prijs van Romelu Lukaku, bracht de Egyptenaar nochtans twijfel in zijn valies mee. Zijn samenspel met Edin Dzeko zorgde er wel voor dat de giallorossi lang in de slipstream van het ongenaakbare Juventus bleven, maar in Engeland herinnerde men zich toch vooral dat de speler een onvoldoende kreeg van José Mourinho en dat Chelsea hem na een twintigtal matchen al liet gaan. Nu, enkele maanden na zijn komst naar Liverpool, wordt het doorsturen van Salah beschouwd als een nieuwe historische blunder van The Special One, die eerder al niks zag in het potentieel van Lukaku en Kevin De Bruyne.
Salah voelde zich al snel thuis op het gras van Anfield. Hoewel Liverpool tijdens de transferperiode vooral op defensieve versterking mikte, verantwoordde de Egyptenaar zijn komst met een resem goals die de zomerse grillen van Philippe Coutinho en de blessure van Sadio Mané deden vergeten. Mo vond meteen een strijdmakker in de persoon van Roberto Firmino, een soort Braziliaanse versie van Karim Benzema, die zijn post van nummer 9 geregeld verlaat om centraal ruimte te maken waarin zijn ploegmaats zich kunnen uitleven. Salah, die het gewend was om in het Stadio Olimpico in de rug van Dzeko te duiken, geniet van deze nieuwe samenwerking, die zelfs beter verloopt. Hij is momenteel de beste schutter van de Scousers en dingt mee naar de titel van topscorer met onder meer Lukaku, Harry Kane en Sergio Agüero.
Het regent evengoed complimenten als doelpunten. Jamie Carragher noemde hem al ‘dé transfer van de zomer’ en wees op zijn goeie prijs-kwaliteitverhouding in een competitie waar geld voor niemand een probleem is. Steven Gerrard sloot zich daarbij aan en bestempelde Salah als ‘veruit de beste speler van Liverpool’. Michael Owen, de laatste Ballon d’Or in de geschiedenis van Liverpool, is dan weer verbluft door de capaciteit van de Egyptenaar om kansen te creëren: ‘Hij zit nu al bijna aan de dubbele cijfers. Voor een flankspeler is dat fantastisch!’ Zelfs Luis Suárez en Fernando Torres schoten niet op die manier uit de startblokken. Om nog zo’n snelle aanpassing te vinden, moeten we al teruggaan naar de eerste maanden van Robbie Fowler op de oevers van de Mersey.
Het moet gezegd worden: Salah doet er ook alles aan. Hij is misschien maar de vierde speler wat aantal schoten op doel betreft (na de mitrailleur Kane, de verrassende Richarlison en Lukaku), maar niemand schoot in Engeland zo vaak tussen de palen als hij (24). Daarin klinken de woorden door van Jürgen Klopp, die vertelde hoe Mo in de zomer werd uitgekozen door de scoutingcel: een eenvoudig ‘come on, Mo is thé solution‘ zorgde voor unanimiteit.
Guillaume Gautier
