Dinsdag 2/11
Er is een massa sterke verhalen van en over de Kneet. Een van de mooiste vertelde hij aan Hugo Camps. Veel mensen doen dat. Je zit tegenover een man die het leven nooit dan van de donkerste zijde heeft bekeken, en wil je zelf de ster van het gesprek worden, moet je op zijn minst de ellende van de interviewer overtreffen. Dat leverde telkens prachtige televisie op in ‘Camps op zoek naar’, een reeks waarmee de VRT veel te vroeg is gestopt.
De Kneet diste het inmiddels bekende relaas op van het WK ’78 op de Nürburgring. Hij en Francesco Moser waren twee ronden voor het einde ontsnapt. Als ze samenwerkten, bleven ze bijna zeker voorop, en omdat Moser de snelste was, had hij de Kneet geld aangeboden voor zijn hulp. Die had zich akkoord verklaard, maar toen Moser zegezeker naar de finish reed bedacht hij zich, en sprintte de totaal verbijsterde Italiaan alsnog voorbij. “Je hoeft dat geld niet te betalen hoor”, schijnt hij Moser te hebben toegefluisterd, net voor die met een gelaat als een donderwolk het podium op moest.
Maar wat de Kneet Camps toevertrouwde, was nog veel mooier. Op het einde van de voorlaatste ronde wou hij absoluut als eerste over de streep rijden : “Ik ging er toen nog van uit dat Moser inderdaad zou winnen. En ik wou later aan mijn kleinkinderen kunnen vertellen : ‘Als de wedstrijd één ronde korter was geweest, dan was opa wereldkampioen geworden.'”
Van een ander zouden we denken dat hij het nadien had verzonnen, maar van de Kneet niet. Toen hij voor Skill had getekend was hij te gast bij Mart Smeets op de NOS-televisie. Het was de gouden tijd dat sponsornamen op de buis niet genoemd mochten worden. Toen Smeets vroeg of Gerrie misschien eens op een eindklassement in de Tour zou mikken, antwoordde die : ‘Nou, dan zal ik de cols toch eerst moeten bewerken met de oscillerende Skill-vlakschuurschijf 270 Super, deze maand te koop voor slechts vijfenzeventig gulden vijftig.’ Voor één keer zat Smeets met zijn mond vol tanden.
In het Tour-programma van Martin Heylen verklapte Knetemann dat de hardnekkigste sprint waaraan hij ooit had meegedaan, die van de Raleigh-ploeg op het einde van de ploegentijdrit was : “Niemand wou als laatste over de meet, want daar werd je dagenlang mee gepest. Die spurt alleen leverde ons tien seconden extra winst op.”
Knetemann won tien ritten in de Ronde van Frankrijk. Maar, typisch voor hem, veel belangrijker vond hij dat hij ook in 22 Touretappes tweede was geëindigd : ‘Ik botste altijd op iemand die nét iets beter was dan ik.’ Volgens Jan Raas was de Kneet bereid zijn beste vriend te bedriegen. En zo hoort het ook, in het peloton.
Woensdag 3/11
Met zeven staat hij nu, Kris Hermans, in onze scheidsrechterstabel. Gemiddeld zeven na twee wedstrijden, daarmee is de negen op tien voor Bergen-Lokeren officieel bevestigd, en is de wereldprimeur waarover wij vorige week berichtten een feit. Wereldbekers en Europese kampioenschappen zonder Belgische scheidsrechter behoren hiermee definitief tot het verleden.
Maar uw Scout zou uw Scout niet zijn, mocht hij niet eindeloos op dezelfde spijker blijven kloppen. Negen op tien voor zijn leiding in Bergen-Lokeren, we moeten ernstig blijven : dat kán toch niet. Het zou wél kunnen, mochten andere refs die in andere wedstrijden niets verkeerds hadden geblazen ook een negen hebben gekregen. Maar aangezien dat nooit is gebeurd, kunnen we de negen van Hermans niet goedschiks laten passeren. ‘Zij niet, dan hij ook niet’, lijkt ons een gezond principe. Deze zaak moet worden uitgeklaard, tot op het bot. In het belang van de moeder aller tabellen.
Zaterdag 6/11
Groot nieuws ! Kim Clijsters (21) gaat nu trouwen met Jan Peeters (70), die Francine Borremans (46) wat oud begint te vinden. Het is Karel Vertongen (103), de dolende ridder van de KBVB, die de twee jonge mensen bij elkaar heeft gebracht. Kim is het vele reizen beu, en ook Jan is een echte huismus. Het feest heeft plaats in Hamme.
door Koen Meulenaere
‘De negen is nu officieel.’
