De nieuwe kleuren van de regenboog

© belgaimage

Op sleeptouw genomen door een nieuwe en snedige aanvalslinie ontpoppen de mannen van Francky Dury zich tot de voornaamste outsider in de race naar play-off 1.

De bevrijding kwam er na een trip die bijna even lang was als zijn periode van droogte. Op meer dan 200 kilometer van het Regenboogstadion, zijn thuishaven sinds afgelopen zomer, vond Cyle Larin aan de Kehrweg in Eupen weer de weg naar de netten. Zo maakte hij een einde aan een periode van 585 minuten zonder goal. Ook al had hij zijn ploegmaats sinds het begin van het seizoen al drie doelpunten voorgeschoteld, de Canadese reus etaleerde toch een brede lach van opluchting bij zijn eerste goal, die hij in de Oostkantons maakte met het hoofd.

Sindsdien trof de aanvaller van Zulte Waregem nog drie keer raak. Eén solo over de linkerflank en twee kopballen, waarmee hij het handelsmerk van de club, die heerst in de lucht, leek te bevestigen. In de laatste vier seizoenen scoorde Zulte Waregem 61 keer met het hoofd. Dankzij de schedels van Mbaye Leye en Hamdi Harbaoui werd Essevee een nationale referentie op dat vlak.

Met zijn forse 1,88 meter toont Cyle Larin zich een waardige erfgenaam. Het probleem lag eerder bij zijn ploegmaats die hem voorzetten moesten geven, een strategie die toch wat dominantie vereist. Gezien ze dit seizoen iets minder balbezit hebben dan het vorige (44 tegenover 47 procent) en ze lager op het veld staan om te vermijden dat de individuele beperkingen in de verdedigende sector, die begin augustus pijnlijk aan het licht kwamen op Sclessin, te zeer worden uitgebuit, moeten de roodhemden scoren via dominant spel en tegelijk met snelle omschakelingen vanop hun eigen speelhelft. De oplossing kwam er toen Saido Berahino zich in de rug van Larin opstelde. ‘We hebben wat moeten zoeken, maar de puzzel is nu compleet’, verheugde Francky Dury zich in september.

Zulte Waregem past zich zelden aan aan de kwaliteiten van zijn spelers; die worden juist zorgvuldig gekozen om zich aan te passen aan het voetbal van Dury.

Cyle en Saido

De terugkeer van Ibrahima Seck vóór de verdediging speelde uiteraard een rol in de goeie gezondheid van Zulte Waregem na de start met 0 op 6, maar vooral op het offensieve vlak is de metamorfose spectaculair. De mannen van Dury bleven de eerste twee speeldagen onmondig maar scoorden nadien twintig keer in tien wedstrijden. Dat maakt van hen de beste aanval in 1A in die periode, samen met Kortrijk en Standard. Larin en Berahino maakten er elk vier.

‘We vinden elkaar gemakkelijk’, vertelt Larin over zijn samenspel met de ex-speler van de Premier League. Er zijn natuurlijk de gebruikelijke clichés van een grote targetman gekoppeld aan een wendbare speler, maar het duo toont zich ook effectief van nature erg complementair. Berahino laat zijn ploegmaats voetballen, maar kan door zijn topsnelheid ook in de ruimte duiken. Hij profiteert ervan dat Larin met zijn spel de poorten opent en haakt soms af om zijn kwaliteiten met de bal aan de voet te etaleren, die soms verrassend zijn voor een speler met zijn postuur. ‘Wanneer ik de bal heb, ga ik soms als een 10 spelen. Zo kan Saido infiltreren’, bevestigt de Canadees.

Berahino loopt zelden weg uit het centrum, in tegenstelling tot Larin, die vaak de bal vraagt op de flank. De aanvaller kan zich heel goed bevrijden uit de dekking om de bal te vragen van zodra zijn ploegmaats die gerecupereerd hebben. Vervolgens kan hij die bijhouden tot de rest van de ploeg over de middellijn is geraakt. Een kostbare troef, waardoor Essevee zich kan ontwikkelen op de vleugels en de voorzetten afleveren die zijn handelsmerk zijn. De andere manier om over de middellijn te geraken, de rushes met de bal aan de voet van Luka Zarandia, wordt minder vaak gebruikt door de mannen van Dury, die in Larin een referentie gevonden hebben die doet denken aan de bewegingen van Mbaye Leye, die lange tijd de sleutelspits was in het Regenboogstadion.

Cyle Larin lijkt los in de spits bij Zulte Waregem.
Cyle Larin lijkt los in de spits bij Zulte Waregem.© belgaimage

De casting van Dury

Wanneer hij een casting moet doen voor zijn aanvallende krachten, laat Francky Dury weinig ruimte voor improvisatie. Zulte Waregem past zich zelden aan aan de kwaliteiten van zijn spelers, want de spelers worden juist zorgvuldig gekozen om zich in te passen in een voetbal dat in grote lijnen onafhankelijk is van de tijd en de spelers die komen en gaan. In de punt van de aanval heeft Larin zeker een completer profiel bij balbezit dan zijn voorganger Hamdi Harbaoui, zijn stijl leunt dichter aan bij die van Leye en zelfs die van Habib Habibou of Idrissa Sylla, andere historische spitsen van Essevee.

Achter zijn nummer 9 plaatst Dury graag een creatieve speler. De coach looft in die zin de enorme beweeglijkheid van Berahino, maar nog meer zijn geweldige vista. Dat is de voornaamste kwaliteit van een van de verrassendste aankopen van de zomer. Vóór de Burundees behoorde die rol toe aan de rechtervoet van Franck Berrier, nadien aan de gouden trap van Thorgan Hazard en de verfijnde baltoets van Sander Coopman. Idealiter is ‘een 10 à la Dury’ in staat om een seizoen te beëindigen met ongeveer tien goals en tien assists. Hij moet tegelijk ballen in de rechthoek kunnen droppen en daar zelf op de juiste momenten opduiken om de bal in het net te leggen.

Ook de flanken lijken niet te ontsnappen aan een rigide casting. Zulte Waregem loopt op rechts en creëert op links. Aan de kant van de goeie voetjes zette de coach achtereenvolgens Thorgan Hazard, Onur Kaya en Theo Bongonda, die op het einde van het seizoen doorgaans de lijstjes van de beste assistgevers haalden. Die rol is nu weggelegd voor Zarandia, die niet altijd elegant oogt maar erg sterk is met de bal aan de voet en vaker voor assists zorgt (vier al dit seizoen) dan voor goals. De Georgiër scoorde immers nog niet dit seizoen.

Saido Berahino en Cyle Larin worden vaak door Omar Govea gelanceerd.
Saido Berahino en Cyle Larin worden vaak door Omar Govea gelanceerd.© belgaimage

Aan de overkant wordt de rol van lopende speler afwisselend ingevuld door de snelle Dimitri Oberlin en de verrassend opduikende Gianni Bruno. Beiden zijn vaker betrokken bij de afwerking dan bij de opbouw van de acties. Ook daar is de erfenis opvallend, gaande van een Jens Naessens of Ibrahima Conté in de gloriejaren van Essevee, destijds titelkandidaat, tot de recente prestaties van Nill De Pauw of Mikael Soisalo, die door Dury werd voorgesteld als een van de snelste spelers in zijn kern.

Verrassende gast?

De rollen worden strikt gecast en het goede verloop van een seizoen van Zulte Waregem hangt grotendeels af van de profielen die gekozen worden om die rollen in te vullen. Met Berahino en Larin, vaak gelanceerd door de fijne voeten van Omar Govea, beschikt Essevee over een duo dat niet veel desorganisatie bij de tegenstander nodig heeft om gevaar te creëren. De flankverdedigers, die minder in het spel betrokken worden dan de voorbije seizoenen, kunnen zich dus op hun defensieve taken concentreren. Ze vermijden dus om nodeloos naar voren te lopen, waarbij alleen de twee centrale verdedigers en één verdedigende middenvelder overblijven om eventuele tegenaanvallen te ontzenuwen. Een strategie die alleen werkt wanneer de lange benen en de onuitputtelijke longen van Soualiho Meité een enorme ruimte weten te bestrijken.

De puzzel viel samen van zodra Berahino in de ploeg kwam en begon de aandacht te trekken toen Larin ook nog eens begon te scoren, nadat hij al heel wat assists had afgeleverd. De Canadees heeft zich prefect ingeschreven in de lokale traditie. ‘We hebben de gewoonte om van onze nummer 9 een goalgetter te maken’, argumenteert Dury, verwijzend naar de Gouden Stier die Harbaoui meebracht naar het Regenboogstadion. In de beste seizoenen van Essevee maakte de clubtopschutter ongeveer tien goals in de reguliere competitie. Aan dat totaal zou Larin kunnen geraken als hij op zijn elan van de voorbije weken doorgaat. Hij heeft nochtans ook aandacht voor het collectief, wat hem onderscheidt van zijn voorganger, die veel scoorde maar zelden een ander het genoegen gunde om het net te doen trillen.

Zullen de kwaliteiten van de offensieve sector, die op maat gesneden lijkt voor het voetbal van Dury, volstaan om Zulte Waregem opnieuw naar de top zes te loodsen, drie jaar nadat Essevee voor het laatst was uitgenodigd op het bal van play-off 1? Het valt moeilijk in te schatten hoever de comeback van Anderlecht zal reiken of hoelang de onregelmatigheid van Genk zal duren, maar in geval een van de vaste gasten struikelt, lijken de mannen van Dury het best gewapend om een toegangsticket in de wacht te slepen.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content