Zelden raasde er door het land zo’n opstoot van optimisme als in de dagen voor de interland op Duitsland. Uit een rondvraag van Sporza bleek dat 65 procent van de mensen ervan overtuigd was dat de Rode Duivels in Duitsland zouden winnen. De media dansten wild mee op de golven van het triomfalisme. Weinig nuances, weinig duiding, maar een eindeloze reeks mensen die hun mening mochten ventileren en dat allemaal gekaderd in een hoerasfeertje.

Vreemd hoe een goede wedstrijd tegen het zwakke Kazachstan plots alle mankementen leek te verdoezelen. Want in Düsseldorf werd duidelijk wat we eigenlijk al wisten: er zitten te veel slordigheden in het spel, er is bij momenten concentratieverlies, er zijn telkens weer individuele of collectieve fouten, er is te weinig doortastendheid en te weinig spelintelligentie. Maar vooral: er is te weinig snelheid aan en zonder de bal. De snelheid waarmee Duitsland, met vijf invallers, omschakelde was indrukwekkend om zien en toont hoe lang de weg naar de top voor de Rode Duivels nog is. Die mochten zich gelukkig prijzen dat de Mannschaft na de 3-0, kort na de rust, wat gas terugnam. De averij zou anders heel groot zijn geweest.

Op zijn eigen manier sprak Georges Leekens achteraf nog maar eens over het talent dat in deze ploeg schuilt en de perspectieven die er voor het WK 2014 zijn. Maar langzamerhand klinkt dat als een afgezaagd refrein. Deze ploeg heeft tijdens de EK-campagne geen enkele vooruitgang geboekt en je kunt niet eeuwig blijven praten over een opbouwproces. Natuurlijk gaat een aantal jonge spelers rijpen, maar een garantie op succes blijkt dat niet te zijn. Deze ploeg mag zich niet verschuilen achter de punten die tijdens deze EK-kwalificatiecampagne te grabbel werden gegooid. Want dat laatste geldt evenzeer voor Turkije.

Te gemakkelijk blijft Georges Leekens optimisme prediken, met het gevaar dat je je spelers een verkeerd zelfbeeld geeft. Veel zinvoller is het om een echte analyse te maken van een generatie waarbij er steeds weer iets verkeerd loopt, het aanwezige talent ten spijt. Alle internationals doen er goed aan zichzelf ter discussie te stellen.

Maar hoe moeilijk het is om aan zelfkritiek te doen, blijkt steeds weer. Bij Wesley Sonck bijvoorbeeld, die zich bij Club Brugge onbegrepen voelde en hard uithaalde naar trainer Adrie Koster. Afgelopen weekend werd Sonck bij Lierse door coach Chris Janssens uit de wedstrijdselectie gelaten. Ook daar zal hij weinig van begrijpen. Het is knap dat de onervaren Janssens zo’n maatregel durft nemen. De 1-2-zege van Lierse zaterdag op SV Zulte Waregem geeft hem daarbij de nodige ruggensteun.

Vreemd hoe SV Zulte Waregem, dat in het begin van het seizoen met fris en dartel voetbal uitpakte, nu is uitgegroeid tot een elftal zonder inspiratie. Eerder viel te beluisteren dat de aanpak van trainer Kalezic veel energie vraagt en dat zijn systeem fysiek zwaar is. Te zwaar?

Trainers zullen ook al evenmin hun fouten openlijk erkennen. In een lange carrière hebben we dat maar één keer meegemaakt. Dat was op het einde van de jaren zeventig toen Rik Pauwels, de trainer van Beveren, uit de kleedkamer kwam en memorabele woorden sprak: “Heren, ik heb vandaag tactisch gefaald.”

We zien het bijvoorbeeld Trond Sollied nog niet doen. De Noor zag zondag op Club Brugge dat er aan zijn elftal nog veel werk is. Terwijl Club zich presenteerde als een granieten blok, evenwichtiger dan ooit te voren en vooral met meer (defensieve) balans op het middenveld.

En oneindig veel mogelijkheden zijn er bij Anderlecht, dat in de kraker tegen Standard heel even met champagnevoetbal uitpakte.

Maar welke remedie moet Mario Been vinden om het door blessures geplaagde RC Genk weer op het goede spoor te krijgen? Het enthousiasme na de aanstelling van de Rotterdammer lijkt wat weggewaaid. Dat nieuwe trainers in de loop van een seizoen zelden voor een andere wind zorgen, is eerder al onderzocht en aangetoond. Ook bij STVV blijkt dat: na de 1 op 15 onder Guido Brepoels, nu een 1 op 15 onder Franky Van der Elst.

DOOR JACQUES SYS

“Heren, ik heb vandaag tactisch gefaald.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content