Eerst het goeie nieuws : prachtig herfstweertje zondagmiddag, aangenaam om in de frisse buitenlucht te verwijlen. Niet dat dat per se in het Ottenstadion moest gebeuren, waar Gent en Beveren onder elkaar de match van de losers speelden, zoals de verbitterde supporters na de bekeruitschakelingen op de respectieve websites van hun club aankondigden.

Een mens had zo’n mooie dag beter kunnen doorbrengen. Wat Gent en Beveren op de mat brachten, moet één van de absolute dieptepunten uit de geschiedenis van het Belgische eersteklassevoetbal geweest zijn. Nog maar eens bleek hoe zo’n bekeruitschakeling tegen een derde- en vierdeklasser als de week voordien voor ravage zorgt. Want wat verklaart anders hoe iemand als Jacky Peeters, die een uitstekend WK speelde, plots niet meer voorbij een gemiddelde nobody van Beveren geraakt en zelfs een simpele pass van vier meter niet op zijn plaats krijgt ? Plots blijkt Nasredine Kraouche, een ordinaire speler die alleen maar bekommerd is om zijn eigen actie, maar er nooit in slaagt een medespeler op behoorlijke wijze de bal toe te spelen, een vereiste die toch bij een centraler middenvelder hoort. Of Gaby Mudingayi, een verdienstelijk bikkelaar die alles geeft om die bal te veroveren maar vervolgens keer op keer hulpeloos staat rond te draaien, onwetend wat hij met het leer moet aanvangen. Staat Gent zondag niet tegen een bang Beveren (vijf verdedigers, waarvan drie bewakers voor Alexandros Kaklamanos) maar tegen een team dat zoals het op dit niveau hoort direct fouten van de tegenstander afstraft, dan wint het niet met 2-1 maar krijgt het een pandoering waar het weken niet goed van is.

De Gentse trainer Jan Olde Riekerink kan zich werkelijk geen betere leerschool inbeelden om als hoofdtrainer het vak te leren dan zijn huidige club. Werkelijk alle aspecten van het beroep komen de laatste maanden aan bod. De voorbije week hield de trainer individuele gesprekken met alle kernspelers. De recente actualiteit leerde hem dat Gent zijn eigen grootste tegenstander is, dat zijn spelers moeite hebben om twee, drie keer na elkaar de bal rond te spelen zonder hem kwijt te raken en dat er héél veel werk is in Gent. Drie opeenvolgende zeges zijn maar een pleister op de wonde die het Gentse spel laat zien.

De wanvertoning tegen Beveren bevestigde dat een aantal posities in de kern onvoldoende ingevuld zijn om een rol van betekenis te kunnen spelen in eerste klasse. Geld om een linker-en rechtermiddenvelder én een verdedigende middenvelder (kortom een heel nieuw middenveld) te halen is er niet. Wel is de kans klein dat het énige lichtpunt dit seizoen, Kaklamanos voortijdig de club verlaat (naar Standard), om sportieve én financiële redenen. Manager Michel Louwagie bevestigde nog eens dat de huidige transfersommen niet van dien aard zijn om zonder nadenken de spits aan een prikje te verkopen : “Als we iemand verkopen, is het om er twee, drie anderen van te kopen die we kunnen gebruiken. Dat zit er niet in.”

door Geert Foutré

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content