Voor de 24e keer is Bayern München te sterk voor de Bundesliga. Dankzij Guardiola’s zoektocht naar perfectie groeide het team uit tot een niet af te stoppen machine.

Bij Bayern München begint de suspense dit seizoen niet na het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter, maar al wanneer de spelersbus het stadion binnenrijdt en Pep Guardiola zijn ploegopstelling bekendmaakt…

Iedere coach droomt van het luxeprobleem waarmee de Spanjaard wekelijks zit opgescheept: welke internationals moet ik nu weer op de bank zetten? In de kern zijn er namelijk zo veel varianten mogelijk. Moet Pep bijvoorbeeld Mario Mandzukic of Thomas Müller als diepste spits uitspelen? Door de goede resultaten lijkt het erop dat Guardiola nooit veel moeite moest doen om zijn onmogelijk gewaande project te realiseren: het beste team van de wereld nog beter maken. Een onwaarschijnlijke opdracht, zeker na het boerenjaar 2013, met winst van de Champions League, de Bundesliga én de DFB-Pokal.

Een combinatie van virtuositeit, snelheid en kracht: zo kan Bayern tegenwoordig nog het best kort en krachtig worden omschreven. In tegenstelling tot Louis van Gaal, die graag doceerde en uitpakte met profvoetballers als alfamannetjes, is de autoriteit van Guardiola vrij van aanstellerij. De Catalaan zit er wel kort op, schept een gezonde klaarheid en ijvert constant voor een hoge intensiteit. Aan de zijlijn vallen vooral zijn dynamisme en betrokkenheid op, want Guardiola streeft als een soort coachende choreograaf naar een perfecte harmonie en beweging rond de bal. Maar als oud-voetballer weet hij ook hoe moeilijk het is die perfectie na te streven. Vandaar dat Guardiola zich nu heel dankbaar toont. Want van de clubleiding kreeg hij het ontbrekende puzzelstukje toegestopt om zijn theoretische voetbalopvattingen om te zetten naar de realiteit: de technisch begaafde middenvelder ThiagoAlcántara, voor 20 miljoen weggekocht bij Barcelona.

Gering puntenverlies

“De Champions League is voor mij niet de belangrijkste titel van het seizoen”, verraste de trainer in nagenoeg vlekkeloos Duits begin maart. “De Bundesliga geniet mijn voorkeur. Want daar heb je alles: wedstrijden met wind, regen, goede en slechte terreinen, blessures. Het hele jaar telt eigenlijk alleen de Duitse competitie.”

Tegenslagen en nederlagen kende Guardiola amper. In de groepsfase van het kampioenenbal zorgde op 10 december een 2-3-verlies tegen Manchester City niet voor onrust. Karl-Heinz Rummenigge, de voorzitter van de raad van bestuur, vindt zelfs dat het sterrenelftal voor de tegenstanders nog onvoorspelbaarder is dan voorheen. Want Guardiola kan zich tal van positiewissels veroorloven. In de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung analyseerde Thomas Müller het voetbal van Bayern als volgt: “Het is onze sterkte dat we onze opponenten door veelvuldig balbezit vermoeien en in de fout doen gaan. Ons spel vindt meer dan ooit plaats op de helft van de tegenstander. En meer in het centrum dan vanop de flanken. Vorig seizoen lieten we ons soms dieper terugvallen om te kunnen counteren.”

Het vernuft om zo ver van het eigen doel af te spelen en de ruimte voor de opponent klein te houden, is hét recept voor succes in het huidige topvoetbal. Het leidt ook tot een verhoogd risico, want het vergt veel concentratie en scherpte voor de centrale verdedigers en doelman Manuel Neuer bij balverlies. Maar Guardiola eist van zijn spelers lef en bravoure. “Het is prachtig om te zien hoe complexloos en zonder angst een jonge voetballer als David Alaba voor de dag komt”, stelde hij tevreden vast in Kicker.

Menselijke aanpak

Barcelona-icoon Xavi weet dat Guardiola geen faalangst tolereert, maar wel fouten accepteert. De succestrainer aanvaardt een superslechte wedstrijd met een goede professionele ingesteldheid, maar nooit het omgekeerde. Ook sterkhouders als Lahm, Franck Ribéry en Bastian Schweinsteiger ontbraken al eens – zonder morren – in Guardiola’s basisteam. Dat moeten ze niet als een terechtwijzing interpreteren, beklemtoont hij. Op psychologisch vlak zit de Spanjaard op dezelfde golflengte als zijn voorganger Jupp Heynckes. Ook kan hem niet worden aangewreven dat hij favorieten heeft. Iedere speler, zelfs Daniel Van Buyten, kreeg al zijn deel van de lof om zijn juiste attitude.

De menselijke aanpak staat voorop, zelfs de jongste of de zwakste mag vanwege de coach dezelfde empathie verwachten. Zo stapte Pierre-Emile Höjberg (18), een talent uit de eigen jeugdopleiding, eind vorig jaar met knikkende knieën het trainerskabinet binnen om Guardiola te vertellen dat zijn vader kanker had. Trainer én speler lieten hun tranen de vrije loop, de trainer beloofde hulp en kwam die belofte ook na. Via tussenkomst van de clubleiding werd in januari al een operatie vastgelegd in een ziekenhuis.

Maar dé prestatie van Guardiola is dat er bij Bayern sinds vorige zomer niet meer wordt gesproken over Jupp Heynckes, ondanks diens enorme verdiensten. Vergelijkingen worden niet gemaakt, ook al omdat Guardiola hem nagenoeg evenaart qua prestaties. Toch is er alvast één klein verschil: Heynckes kwam, zoals het een echte Duitser betaamt, altijd stipt naar de persconferenties. Guardiola is dan weer graag een paar minuten te laat. Wellicht omdat hij op dat punt niet al te perfect wil overkomen.

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Ons spel vindt meer dan ooit plaats op de helft van de tegenstander.” Thomas Müller

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content