Vorige zaterdag stonden Manchester City en Chelsea voor de tweede maal in twee weken tegenover elkaar. Dit keer voor de beker. Het leuke van een confrontatie tussen de twee belangrijkste kandidaten voor de Engelse titel is dat de wedstrijden veel en veel langer duren dan negentig minuten.
José Mourinho begint immers dagen vooraf al met het jennen van de tegenstander. De Portugees is al weken bezig erop te wijzen dat The Citizens een lachertje maken van de Financial Fair Play (FFP). In tegenstelling tot zijn Chelsea. “Wij zijn maar een klein paard”, aldus Mourinho, die aangaf dat hij in de zomer had moeten afzien van de komst van Cavani en Falcao vanwege de FFP-regels.
Manuel Pellegrini voelde het bloed onder de nagels wegtrekken. “Als Chelsea een klein paard is, is het wel een heel rijk paard”, blafte de Chileen terug. “Mourinho is kampioen dubbele standaards.”
Mourinho vergeet gemakshalve dat City nu doet waar Chelsea tien jaar terug mee van start ging. De club van Vincent Kompany heeft de pech dat de sjeiks te laat op de afspraak verschenen. Dit is dus een verhaal van de pot en de ketel, die o zo zwart zien.
Zowel Roman Abramovitsj (Chelsea) als sjeik Mansour (City) stopte al 1,25 miljard euro eigen middelen in hun club. Alleen deed de Rus daar tien jaar over en de man uit de Emiraten slechts vijf jaar. FFP telt echter slechts vanaf de zomer van 2011. Chelsea blijft sindsdien, dankzij de verkoop van Juan Mata, onder het toegelaten verlies van 45 miljoen euro, City gaat daar met een tekort van 190 miljoen euro over twee seizoenen vier keer over.
Intussen wordt steeds duidelijker wat we van de FFP, die volgend seizoen echt in werking treedt, mogen verwachten. De UEFA voorziet een hele rij sancties gaande van een berisping, een boete, verlies van punten, inhouden van prijzengeld, een transferverbod tot uitsluiting van de Europese competities.
Een transferverbod zou wel eens in strijd kunnen zijn met de Europese wetgeving en met het uitsluiten van topclubs dreigt de Europese voetbalunie in eigen voet te schieten. De sponsors en tv-zenders zouden dit immers niet erg leuk vinden. Veel waarnemers denken dan ook dat Michel Platini zijn plannen niet zal kunnen of willen hardmaken.
Zij vergissen zich. Het Uitvoerend Comité keurde onlangs een document goed, met de imposante naam ‘Procedural rules governing the UEFA Club Financial Control Body: 2014 edition‘, dat de bedoelingen van de Europese bobo’s blootlegt. Er komt straks een onderzoeks- en een strafcommissie. De eerste bekijkt de financiële handel en wandel van de clubs en kan wie zich niet aan de regels houdt een minnelijke schikking voorstellen. Wie daarmee instemt, wordt niet naar de strafcommissie doorverwezen en vermijdt mogelijk een zwaardere sanctie.
‘Affected parties‘ (lees andere clubs) hebben echter tien dagen tijd om de voorgestelde schikking in vraag te stellen. In veel gevallen zal de verantwoordelijkheid van een doorverwijzing dus bij clubs liggen die zich wel aan de regels houden. Mourinho kan zijn lol niet op. Transparant wordt het op die manier in ieder geval wel.
Bijzonder interessant is artikel 29-1 subsectie g) van het UEFA-document. Daaruit blijkt dat de UEFA een middel lijkt gevonden te hebben om clubs flink te treffen zonder ze uit te sluiten. De Europese voetbalbonzen kunnen FFP-zondaars als sanctie een financiële limiet op de totale loonmassa van de spelersgroep (de zogenaamde A-lijst voor Europese competities) opleggen. Ter info: bij Man City is dit 290 miljoen euro per jaar of 790.000 euro per dag.
Een ‘salary cap‘ dus. Wat betekent dat een club die bijvoorbeeld tien miljoen euro meer heeft uitgegeven dan het aan voetbalgerelateerde inkomsten beurt, verplicht kan worden twee spelers met een jaarsalaris van vijf miljoen euro of tien spelers met een jaarwedde van één miljoen euro van de deelnemerslijst van de Champions of Europa League te schrappen. Op die manier zou eindelijk ook een halt toegeroepen worden aan het eindeloze verzamelen van topspelers, van wie vaak de helft op de bank verkommert.
DOOR FRANÇOIS COLIN
Financial Fair Play wordt in realiteit een salary cap.
