Club Brugge veegde in de heenronde van de zestiende finales van de Uefabeker Olympique Lyon van de mat : hoe kan dat nu ?

Wel tien kansen had Club Brugge tegen Olympique Lyon gecreëerd. ” Wait.Trond Sollied schoot in zijn broekzak naar zijn papiertje. ” Four in the first half, eight in the second.” Twaalf doelkansen. Het had dus best iets meer dan 4-1 kunnen zijn, 7-1 of 8-1 bijvoorbeeld. Hoe bestaat het dat Club opeens voetballes kan geven aan de zowel in eigen land als door zijn voorbije Champions League-tegenstanders veelgeprezen Franse vice-kampioen ?!

1. Olympique Lyon toonde weinig of geen respect voor Club Brugge. Zijn trainer Jacques Santini loopt niet echt hoog op met het Belgische voetbal en liet dat van bij de aankomst ook heel duidelijk merken. Wat zijn tegenstander in de Belgische competitie presteerde nam hij niet ernstig, noch nam hij het feit serieus dat hij met Brugge de ploeg trof die dit seizoen in Europa tot nu toe het meeste doelpunten maakte. Zijn eigen team kwam met arrogantie – een foute instelling – aan de aftrap en kon de mentale knop tijdens de wedstrijd niet meer omschakelen. Eric Deflandre was blij dat het mààr 4-1 werd. Niemand bij ons had precies goesting om te spelen, zei hij achteraf, het was belachelijk hoe we vandaag voetbalden. Lyon was niet scherp. Zijn hoogste doel dit seizoen is ook de landstitel, niet de Uefacup winnen. Het was geen ploeg en bezweek onder het indrukwekkend ritme van het heel goed geoliede Brugse collectief.

2. Olympique Lyon kende opvallend veel problemen met de hoge pressing van Club Brugge en moest in het begin van de wedstrijd onder de hoge druk al meteen vier kansen toestaan. Het had er eigenlijk geen antwoord op, waardoor zijn gevreesde counter er niet uitkwam, noch het zijn hoge balcirculatie kon ontwikkelen. Ook toen de pressing minder werd en Lyon balbezit kon krijgen op het middenveld slaagde het er niet in diepgang te creëren. Uitgezonderd dan in de slotfaze bij die ene tegengoal, waaraan trouwens een slippertje van de Brugse verdediging voorafging.

3. Olympique Lyon had moeite met de drie spitsen van Club Brugge. Drie spitsen kom je tegenwoordig sowieso al niet veel meer tegen en al zeker niet op de manier waarop Brugge het doet : niet met echte buitenspelers die bij balbezit altijd breed blijven, maar wel met flankspitsen die ook centraal komen. De linksback van Lyon twijfelde vaak of hij moest blijven of Gert Verheyen naar het centrum volgen. Het is niet makkelijk te bespelen als je het niet gewoon bent. En al zeker niet als je het niet weet, wat er sterk op leek, want in de tweede helft stond Lyon dikwijls met vijf achterin.

4. Olympique Lyon bleef voetballen, maar ondanks zijn surplus aan technisch vermogen raakte het niet door de hoge Brugse pressing. Toch bleven zijn verdedigers maar proberen over de grond uit te voetballen, zelfs bijna van in de eigen zestien meter. Club Brugge haalde er een aantal kansen uit, omdat Rune Lange of Gert Verheyen heel hoog ballen konden recupereren en daardoor ook snel voor doel kwamen.

Dat Lyon een ploeg is die voetbalt, liet Club bij momenten ook toe om te kunnen counteren. Wat het in de tweede helft dan ook deed, toen Lyon moest komen, meer volk op het middenveld bracht en Club bij balrecuperatie meer ruimte had voor zijn spitsen om in te gaan. Het was makkelijker voetballen dan tegen de muur waartegen het in eigen land vaak komt te staan.

5. Olympique Lyon botste op een superscherp Club Brugge – zonder zwakke schakel – dat snakte naar een grote match om zijn niveau te testen en zich te bewijzen op internationaal vlak. Zonder uitzondering speelde iedereen op de toppen van de tenen in een topconfrontatie waar het al maanden op wacht. Iedere wedstrijd die het in competitie wint, wordt achteraf namelijk zo goed als door iedereen normaal gevonden. Reclame kan het alleen halen uit prestaties tegen hoogaangeschreven buitenlandse ploegen – of tegen Anderlecht, competitiewedstrijd die werd uitgesteld. Vandaar de grote honger naar zulke matchen. Het resultaat mocht er zijn, al vond Trond Sollied zijn ploeg in de Brugse Metten van vorig jaar tegen PSV nog beter voetballen.

door Christian Vandenabeele

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content