De ene Koninklijke is de andere niet, mocht Standard afgelopen week ervaren. Tegen Real liepen de spelers op wolken, op Stayen hadden ze lood in de schoenen.

Maandag-Dinsdag

Dinsdagmiddag, half één. Op de luchthaven van Bierset, waar Real met zijn eigen vliegtuig landt, wachten honderden uitgelaten fans hun idolen op. Nooit meegemaakt, zo’n overrompeling, zeggen werknemers er achteraf. De komst van Real is een evenement. Hoewel de wedstrijd rechtstreeks op tv komt (via de RTBf) is Sclessin dagen van tevoren uitverkocht. Ook in de pers blijft het bezoek van Real niet onopgemerkt. De Luikse krant La Meuse wijdt er liefst vijf pagina’s aan, Le Soir twee. Le Soir vergeleek de transfersommen die voor beide basisteams werden betaald. De duurste spelers die Standard kocht, zijn Sébastien Pocognoli en Victor Ramos (elk anderhalf miljoen euro). Standards hele basisteam kostte bij aankoop 6,17 miljoen euro, dat van Real 318 miljoen euro.

Op de geblesseerden Pepe en Ricardo Kakána zijn alle sterren mee afgezakt voor een avondje Luik. Cristiano Ronaldo (aankoopprijs 94 miljoen) start op de bank, net als Xabi Alonso (30 miljoen) en de aankopen van dit jaar: Ricardo Carvalho (8 miljoen) en Angel Di Maria die 25 miljoen kostte: dat is het totale jaarbudget van Standard voor dit seizoen.

Wanneer na een half uur de wisselspelers van Real zich opwarmen, stormen de toeschouwers in Tribune I en IV naar de hekken om foto’s te maken van Cristiano Ronaldo. Het resterende kwartier van de eerste helft flitsen de fototoestellen onafgebroken en krijgen de Spaanse spelers die zich warmlopen meer aandacht dan de wedstrijd zelf.

Tijdens de rust toont de RTBf unieke beelden van het vorige duel tussen Real en Standard. Dat dateert al van 3 december 1969, toen de Rouches de terugwedstrijd van de achtste finales in de toenmalige Champions League in Madrid afwerkten, nadat ze thuis met 1-0 gewonnen hadden (een doelpunt van Erwin Kostedde). Standard klopte die avond de Koninklijke in eigen huis met 2-3, een winning goal van Milan Galic.

Op het lijstje van Standardspelers die tegen Real scoorden, staat sinds afgelopen dinsdag Christian Benteke. Die goal moet de 19-jarige spits – na de interland met de Rode Duivels in Finland flink bekritiseerd – vertrouwen geven.

Wanneer de 19-jarige Arnor Angeli in de 89e minuut naar de bank geroepen wordt voor een ultrakorte invalbeurt, schreeuwt hij het bijna uit van vreugde. De enige Standardspeler die niet in actie komt, is Koen Daerden. Daerden warmt zich de hele tweede helft op en mag tussendoor ook een paar handtekeningen uitdelen. Na affluiten (eindstand 1-1) stapt Realdoelman Iker Casillas naar Tribune I en schenkt zijn keepershandschoenen aan een jonge fan. Een mooi gebaar.

Standard stapte van het veld met een goed gevoel, al gaf Realcoach José Mourinho achteraf aan dat het voor zijn team niet meer was dan een goeie training en een manier om nog wat dingen uit te proberen voor de nakende competitie in de Primera Divi-sión. “Voor ons was het resultaat niet belangrijk, voor een team dat tot de laatste minuut een vervanging doorvoert wél.”

Gevraagd naar wat hij van de prestatie van Steven Defour vroeg, bleef The Special One op de vlakte. “Niet op gelet.” Rafael Van der Vaart kende Defour wel. “Ik dacht dat hij een paar keer in de belangstelling van Real heeft gestaan. Het type speler waar ik van houd.” Van der Vaart vond Standard overigens goed voetballen dinsdag. “We hadden het er net nog in de kleedkamer over, we waren best onder de indruk.”

En weg zijn de sterren, Standard alleen achterlatend in de anonimiteit van de Belgische Jupiler Liga.

Woensdag-Donderdag

Tientallen enthousiaste jongetjes die een sportstage lopen op Sart Tilman blokkeren de toegangspoort tot de Académie Robert Louis-Dreyfus. Zij willen een handtekening van Victor Ramos, die lachend de tijd neemt om te signeren.

In de perszaal vertelt Dominique D’Onofrio hoe hij zich vóór de galawedstrijd tegen Real 25 minuten onderhield met José Mourinho, in het gezelschap van Sérgio Conceição. Hij vermeldt terloops hoe Cristiano Ronaldo na de wedstrijd even in de kleedkamer van Standard langskwam. “Een heel nederige jongen. ( grijnzend naar de pers) Comme vous!”

Aan zijn spelers had de trainer voor de galamatch maar één boodschap mee gegeven: “Ik zei: ‘Amuseer jullie. Het resultaat is niet belangrijk.’ Al beviel het resultaat ons wel.”

Dat Real in balbezit indrukwekkend was (op het kwartier tikte het 47 keer de bal rond zonder dat een Standardspeler hem raakte), stoort de trainer niet. “Wat zegt dat, balbezit? We hebben nog altijd een erg jong team. Daarmee kun je al eens een mindere fase in een match doormaken, zeker tegen Real.”

Tegen Real probeerde D’Onofrio centraal in verdediging het Braziliaanse duo Ramos- Felipe uit. Op die manier kan de Franse belofteninternational Eliaquim Mangala naar het middenveld doorschuiven, waar hij met zijn fysieke kracht zijn beste positie heeft. Dat Felipe pas nu aan de oppervlakte komt, is omdat hij vier kilo afviel sinds hij de trainingen hervatte.

Vrijdag

“Kijk!”, roept een van de piepjonge spelertjes die in STVV-tenue het stadion binnen stappen, een uur voor de wedstrijd. “Daar is de bus van Standard!”

“Awoert Standard!”, scanderen prompt prille stemmetjes. De Rouches bibberen al.

Amper is de wedstrijd op gang gefloten of de Rouches bibberen echt. Het experiment met Felipe centraal in de verdediging begint slecht. Al na twee minuten is Ibrahima Sidibe bij een voorzet van Peter Delorge sneller op de bal dan de Braziliaan (1-0). Werkt Benteke vervolgens één van de drie loepzuivere kansen af die hij in het eerste half uur krijgt, dan is er voor de Rouches niets aan de hand, maar dat lukt niet. Het spel hapert langs alle kanten. Alleen Mehdi Carcela probeert een paar keer met een individuele beweging iets los te weken, maar echt gevaar levert dat niet meer op.

Na de match komt de frustratie los. ” Merci DD!”, zo viseert de Standardaanhang de trainer wanneer die langs het bezoekende vak moet, op weg naar de kleedkamer. Wanneer Standardwoordvoerder Sacha Daout doelman Sinan Bolat na affluiten aanmaant om een interview te geven voor Belgacom TV, maakt die duidelijk dat hij daar geen zin in heeft.

Trainer D’Onofrio is op het perspraatje hard voor zijn spelers. “Als je niet nederig bent tegen een team dat meer wil winnen dan jij, heb je een probleem.” Op de vraag of hij voor het eerst dit seizoen kwaad is op zijn spelers, zucht hij: “Vandaag was het flagrant, speelden we niet met elf. Te veel spelers hebben niet gedaan wat ze moesten of konden doen. Zo sluipt de twijfel in de ploeg, ook bij de anderen. Vandaag hebben we onder ons niveau gespeeld en dat maakt me ongerust, net als het feit dat we te veel kansen nodig hebben om te scoren.”

Zaterdag

Vrijdagavond viel op dat er veel irritatie en frustratie zat in het team dat met vijf op twaalf (tegen middenmotors dan nog wel) zijn start compleet heeft gemist. Standard heeft nog altijd het excuus dat de jeugd regelmaat mist. Het heeft met ruim verschil het jongste basiselftal van alle eersteklassers. Na drie speeldagen bedroeg de gemiddelde leeftijd van het basisteam 21,7 jaar. Alleen Eupen (gemiddeld 22,7 jaar) komt enigszins in de buurt. Van de elf die aantraden tegen STVV was Pocognoli (drie weken geleden werd hij 23) de oudste. Het is ook het argument waarmee Dominique D’Onofrio begrip vraagt wanneer Benteke het moeilijk heeft: “Men vergeet wel eens dat die jongen nog maar negentien is.”

Om het aarzelende team naar een hoger niveau te tillen rekent Standard op de twee overgebleven ‘anciens’: Axel Witsel en Steven Defour, twee spelers die een moeilijk seizoen achter de rug hebben. Bij Defour gaat het van week tot week beter, maar hij heeft nog tijd nodig om naar zijn beste niveau te groeien, gaf D’Onofrio vorige week aan.

Dat weet de kapitein ook, maar de perfectionist in hem gunt zichzelf die tijd niet. Al van in de voorbereiding oogt hij nerveus en ontevreden. Dat verbeterde niet toen de trainer hem voorstelde om in een meer vooruitgeschoven positie te spelen dan vorig jaar. Toen had Laszlo Bölöni hem net overtuigd dat zijn toekomst in het moderne topvoetbal ligt op een meer teruggetrokken plaats op het middenveld. Met zijn voetbalinzicht en techniek moet Defour het prototype worden van de moderne verdedigende middenvelder die meteen ook de eerste spelmaker is.

Tegen STVV voetbalde Defour weer in zijn oude functie. Gestart naast Mangala liet hij zich gaandeweg terugzakken. Aanvankelijk leek dat niet nodig tegen een ploeg die met maar één aanvallende middenvelder aantrad ( Tom Caluwé) maar na de uitsluiting van Pocognoli offerde de kapitein zich op om de gaten te dichten die op die flank vielen.

Tot Defour weer zijn oude niveau heeft, Franck Berrier inzetbaar is en men voorin de goede combinatie heeft gevonden om het plotse vertrek van Meteb op te vangen, blijft Standard een puzzel waarvan de stukken nog niet in elkaar klikken.

Zondag

Voorin moet Benteke alleen het gewicht van de aanval dragen na het uitvallen van de goed gestarte Gohi Cyriac. Luigi Pieroni mist competitieritme en Tom De Mul is nog niet inzetbaar. De Mul – die anderhalf jaar geleden al eens in beeld was bij de Rouches, maar toen voor een uitleenbeurt bij Genk koos, omdat hij de toenmalige voorhoede van Standard zo sterk vond dat hij vreesde er niet aan spelen toe te komen – sukkelt nog met de naweeën van zijn operatie aan de lies. Hij kon amper een paar keer meetrainen met de groep.

Op de vraag of Standard nog één of twee spitsen nodig heeft, antwoordde Dominique D’Onofrio na de match op STVV: “Zeven of acht zou niet slecht zijn.” Om meteen te nuanceren: “Ook vandaag hebben we kansen genoeg gehad, we hébben spitsen.” Toch worden voor eind augustus in Luik nog één tot drie nieuwe spelers verwacht. Daar zal zeker één spits bij zijn. Aan Wesley Sonck werd al in januari getrokken, maar toen bleef die gewoon bij Club Brugge. Toen Emad Meteb onverwacht het vliegtuig nam naar Egypte, viel zijn naam nog eens, maar toen werd voor Pieroni geopteerd.

Ook een bijkomende centrale verdediger is een optie. Tevens informeerde Standard vorige week bij Lokeren naar Derick Tshimanga, een uitgesproken linkerflankspeler. De Waaslanders maakten duidelijk dat ze op dit moment niet overwegen om een sterkhouder te verkopen, ze willen zelf een sterk seizoen spelen.

Aan uitgaande kant wordt hooguit het vertrek verwacht van spelers die amper aan voetballen toekomen, genre Gregory Dufer. Dat Pocognoli in de Gazzetta dello Sport al wekenlang elke dag bij de gewenste spelers van Lazio staat vermeld, maakt ze aan de oevers van de Maas niet ongerust. Dat Poco – die vrijdag zijn vervanging vroeg, maar pas het terrein kon verlaten toen hij uitgesloten werd – in de Gazzetta nog altijd staat vermeld als spelend voor AZ, geeft ook al aan dat het Lazio blijkbaar niet menens is.

Nog een sterkhouder verliezen – er zijn er al zo weinig over – kan dit Standard zich niet permitteren.

door geert foutré

Tot nader order blijft Standard een puzzel waarvan de stukjes nog niet in mekaar passen.

Nog een sterkhouder verliezen kan dit Standard zich niet permitteren.