Jef Van Baelen
Jef Van Baelen Journalist voor Knack

Elektrische gitaren horen deze jaargang niet bij het prijzenpakket van de Ronde van België. Jammer, Tom Boonen zou er vast wel raad mee weten.

Op woensdag 24 mei start de 76ste Ronde van België, een rittenkoers uit het continentale circuit. Het is nu de vijfde keer dat deze wedstrijd opnieuw georganiseerd wordt, na een pauze van twaalf jaar. “Lang was er in dit land gewoon geen plaats voor rittenkoersen, omdat de kalender zo vol zat en omdat ons wielrennen zo gefixeerd is op de eendagswedstrijden”, zegt Rob Discart van Octagon Cis, het evenementenbureau dat ook de Memorial Van Damme en de Proximus Diamond Games organiseert. In het wielrennen zijn ze vooral bekend van de Eneco Tour en de zesdaagsen van Gent en Hasselt.

Discart heeft natuurlijk gelijk wanneer hij beweert dat rittenwedstrijden de laatste decennia in België wat stiefmoederlijk werden behandeld, waarschijnlijk omdat ons land al jaren geen echte ronderenners meer telt. Of is het andersom en brengt ons land geen ronderenners meer voort omdat de lokale rittenwedstrijden stiefmoederlijk behandeld worden ? “Volgens mij heeft het te maken met het begrip Flandrien, dat onmiskenbaar zijn stempel heeft gedrukt op onze wielersport”, zegt Discart. “Een Flandrien is iemand die, met zijn typische stijl, in het voorjaar scoort in eendagswedstrijden. Dat type renner is onder meer succesvol kunnen worden door de link die er in ons land van oudsher bestaat tussen wielrennen en kermissen. Vroeger was het hoogtepunt van iedere geslaagde kermis een wielerkoers met beroepsrenners. Maar een dorpskermis heeft natuurlijk niet de middelen om een volledige rittenwedstrijd te organiseren.”

Traditie

De Ronde van België kent een bijzonder rijk gevulde traditie. De eerste winnaar, in 1908, was de legendarische Lucien Petit-Breton, de eerste renner die de Tour de France twee keer zou winnen. Petit-Breton was trouwens niet zijn echte naam, eigenlijk heette hij Lucien Mazan. De man koerste onder een schuilnaam om zijn vader, een naar Argentinië uitgeweken horlogemaker die niet wilde dat zijn zoon zou koersen, te misleiden. Tot 1981 zou de Ronde, met uitzondering van de oorlogsjaren, ieder jaar georganiseerd worden. Mythische namen zoals Gerrie Knetemann, Freddy Maertens en Eddy Merckx vulden de erelijst. Maar daarna begon de motor te stokken ; in 1982, 1983 en 1987 werd er geen Ronde georganiseerd. “De sponsoren haakten af, de media-aandacht ebde weg”, vertelt Discart. Dat veranderde wel toen concertpromotor Herman Schueremans in 1988 de zieltogende Ronde onder zijn vleugels nam en ze herdoopte tot de Torhout/Werchter-Classic. Schueremans bracht zijn eigen cachet in de Ronde : elektrische gitaren voor de ritwinnaars, muziekoptredens voor de start, en natuurlijk de onvergetelijke leiderstruitjes van modeontwerper Walter Van Beirendonck, met een luipaardprint voor de leider in het algemene klassement, een giraf op de puntentrui, een geit voor de bergkoning en een slang voor de beste in de tussensprints.

Toch werd de rock-‘n-rollronde geen succes. Vanaf 1990 leek het over en uit voor de Ronde van België. Tot organisator Rob Discart in de jaren 2000, 2001 een opvallende revival van het wielrennen vaststelde. “Opeens zag je overal wielertoeristen rondfietsen en explodeerde de aandacht voor de sport bij politici en media.” De Tourrit die in 2001 aankwam in Antwerpen, en waar Marc Wauters de gele trui pakte, was voor Discart de definitieve bevestiging dat er weer plaats was voor een grote, ambitieuze rittenkoers in België. “Volgens schattingen zijn daar tussen de 250.000 en de 300.000 mensen op afgekomen. Dat was een signaal dat we niet konden negeren.”

Sterk deelnemersveld

Dus startte Octagon Cis in 2002 weer met de Ronde van België, die sindsdien elk jaar een sterker deelnemersveld mocht begroeten. Alle grote namen van het Vlaamse voorjaar tekenen present. Leif Hoste bereidt er zijn mogelijke Tourdeelname voor, Gert Steegmans wil er zijn bloedvorm van de laatste weken verzilveren en Peter Van Petegem maakt zijn comeback na een lelijke val in de Scheldeprijs. De organisator wist zelfs dé hoofdvogel qua publieksbelangstelling te strikken : Tom Boonen komt zijn eindzege van vorig jaar verdedigen. Het heette toen dat Boonen nog iets goed te maken had aan de Ronde van België, nadat hij de organisatoren met een lelijke kater had opgezadeld toen hij in 2004 de rit Mechelen-Mechelen stillegde. De aankomsten waren te gevaarlijk, oordeelde Boonen, die met een theatrale geste het peloton tot staan bracht. De Balenaar had natuurlijk een punt, hij overdreef zelfs nauwelijks wanneer hij de aankomstzones “levensgevaarlijk” noemde. De organisatie wist dat ze moest reageren en liet voortaan Johan Museeuw de aankomsten uittekenen. Boonen bedankte door in de Ronde van België 2005 alle registers open te trekken. Hij verraste vriend en vijand door in de tijdrit rond Buggenhout tweede te worden, slechts zeven seconden na de Tsjech Ondrej Sosenka, de huidige houder van het werelduurrecord. Het volstond voor de eindzege.

“Het is geweldig dat we wereldtoppers zoals Hoste en Boonen aan de start hebben. Dat verhoogt het prestige van onze wedstrijd enorm”, zegt Rob Discart. Toch moeten we vaststellen dat slechts drie Pro Tourploegen deelnemen. “Akkoord, maar Quick-Step, Davitamon-Lotto en Discovery Channel vaardigen wel hun béste team af. Ook Chocolade Jacques en Unibet.com, toch de betere continentale ploegen, brengen al hun toppers aan de start. Maar eigenlijk is de kwaliteit van het deelnemersveld voor ons als organisator niet het belangrijkste”, verrast Rob Discart. “De Belgische wielersport telt momenteel veel persoonlijkheden, maar geen ronderenner, hoewel iedereen die met wielrennen bezig is, aanvoelt dat daar, door de commerciële wederopstanding van de sport, nood aan is. Maar je kan pas zo’n renner voortbrengen wanneer er een basis bestaat om de stiel in eigen land te leren. Die leemte wil de Ronde van België opvullen.”

UCI-status

Om die ambitieuze doelstelling te bereiken wil de organisatie zo vlug mogelijk haar UCI-status opvijzelen. Momenteel staat de Ronde van België gequoteerd als een 2.1-koers, wat op het niveau is van de Portugese Troféu Joaquim Agostinho, de Tsjechische Bohemia Tour of de illustere Poolse Wyscig Dookola Mazowskaronde. “Qua publieksbelangstelling en mediacoverage horen wij niet thuis bij de 2.1. De Ronde van België verdient minstens een Hors Categoriequotering of misschien zelfs de status van Pro Tourkoers.”

Maar van dat laatste kunnen de organisatoren voorlopig alleen dromen. Bij het opstellen van de Pro Tour besliste de UCI dat er in de lage landen maar plaats is voor één rittenkoers en dat werd de Eneco Tour. En als België toch nog extra Pro Tourdagen toegewezen zou krijgen, dan lijkt de kans groot dat die in eerste instantie naar wedstrijden uit de Vlaamse wielerweek of naar de Omloop het Volk zullen gaan. “Ik vang wel geruchten op dat de UCI denkt aan een soort tussencategorie, die kleinere wedstrijden die nu deel uitmaken van de Pro Tour en de continentale Hors Categories zou bevatten. Dat zou perfect zijn voor de Ronde van België.”

De tijdrit in Buggenhout en de rit naar Hoei lijken beslissend voor de eindzege. Topfavoriet is, na zijn verpletterende zegetocht van vorig jaar, Tom Boonen. “Ik was liever herbegonnen in een andere ronde want de verwachtingen zullen weer hoog gespannen zijn”, meldde Boonen in Het Laatste Nieuws. “Of ik voor de overwinning ga ? Ik ken mezelf, ik heb het moeilijk om me in te houden.”

JEF VAN BAELEN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content