Met steriel voetbal schudde Club Brugge afgelopen zaterdag Beveren van zich af en verhinderde zo na een roerige week een malaise. Maar de weg naar het herstel is nog lang voor de landskampioen. Pijnlijk was het zaterdag om zien hoe Club in de eerste helft bij momenten werd afgetroefd door de technische finesse van de Ivorianen van Beveren. In enkele fasen etaleerden die hun technische superioriteit op een dusdanige, haast provocatieve manier dat de verdedigers van Club niet eens een duel durfden aan te gaan. Toen Beveren in de tweede helft wegzakte, zette Club Brugge alsnog de wedstrijd naar zijn hand. Maar niet één speler maakte daarbij indruk. Zeker Bengt Saeternes niet, de Noorse spits van wie Trond Sollied eind vorig seizoen zei dat hij zeker zou ontploffen. Nadat Saeternes twee weken geleden jankte dat hij te weinig spelkans kreeg, viel hij nu op door stunteligheid en het missen van een levensgrote kans. Buiten het veld blijft Saeternes zich wel als een vedette gedragen. Interviews geeft hij bijvoorbeeld liever niet. Dat staat haaks op de eigenheid van deze vereniging, op het volkse karakter waarover ook Michel D’Hooghe zo waakt. Altijd werd Club Brugge gedragen door spelers die geen behoefte hadden aan grandeur of tekenen van uiterlijk vertoon, maar uitblonken door hun eenvoud. De roep om die authentieke mentaliteit is veel meer dan een nostalgische gedachte.
Hoe anders het nu allemaal is, bleek vorige week ook uit het incident tussen Andrés Mendoza en Gert Verheyen. Voetbal draait om agressie en enige getrek en geduw komt op training geregeld voor. Verwonderlijk is het alleen maar dat een ervaren voetballer als Verheyen zich door Mendoza liet uitdagen en fel reageerde. Het toont dat er meer aan de hand is, dat Verheyen met iets op zijn lever ligt dat hij niet kwijt kan. De tactische discussie tussen de ex-aanvoerder en Trond Sollied tijdens de wedstrijd tegen Celta de Vigo was eigenlijk al een eerste indicatie van een sluimerende onvrede. Het incident met Mendoza is een nieuw signaal. Het lijkt onwaarschijnlijk dat een sluwe voetballer als Verheyen, die in wedstrijden niet bang is om fouten uit te lokken, zich anders zo gedraagt.
Dat mag geen verontschuldiging zijn voor het puberale gedrag van Andrés Mendoza, die uit fouten kennelijk niet leert. Afgelopen zaterdag verscheen hij een uur te laat op de afspraak voor de wedstrijd tegen Beveren. Er restte Trond Sollied niets anders dan hem op de bank te zetten. Een kwartier voor tijd werd hij alsnog ingebracht, nadat hij zich een halfuur op een laconieke manier warmliep. Bij Club Brugge krijgen ze langzamerhand een punthoofd van de grillen van Mendoza, die ook buiten het voetbal afspraken niet nakomt. Maar het drama van blauw-zwart is dat het op dit moment zo afhankelijk is van deze Peruaan. Dat maakt het ook voor Trond Sollied niet gemakkelijk om resoluut in te grijpen, los van het gegeven dat de Noor veel tolereert en heel brede regels hanteert. Hij moet er alleen over waken de totale controle over de groep niet te verliezen, ook dan als Sollied heel veel verantwoordelijkheid bij de spelers legt, die ook in wedstrijden zelf in staat moeten zijn om snel situaties te herkennen en van daaruit snel te handelen.
Daar is dit seizoen tot dusver nog weinig van gebleken. Op de twee wedstrijden tegen Borussia Dortmund na voetbalt Club Brugge zo stereotiep dat hier en daar al de roep om een aanpassing van het systeem weerklinkt. Het siert Sollied dat hij met een 4-3-3 uitpakt en zijn middenveld stoffeert met twee offensieve voetballers. Zaterdag vormde hij dat door omstandigheden om tot een 4-4-2 (met Ivan Gvozdenovic in plaats van Mendoza), maar andere impulsen leverde dat niet op.
Dat zijn geen gunstige tekenen voor de twee cruciale wedstrijden waarvoor Club Brugge staat. Een nederlaag op Ajax gooit de ploeg al na twee speeldagen achterop in de Champions League, een verlies op Anderlecht volgende zondag dreigt de titelkansen zwaar te hypothekeren. Club Brugge staat in meer dan één opzicht voor momenten van de waarheid. Dat had ook de trainer vooraf niet ingecalculeerd. Voor de competitie debiteerde hij met stelligheid dat dit Club sterker is dan dat van vorig seizoen.
door Jacques Sys
Vreemd dat Verheyen zich door Mendoza liet provoceren.
