Georges Leekens moest AA Gent de voorbije weken weer tot zelfverzekerde strijdlust aanmanen. ‘Want wie met angst achter het stuur zit, vliegt uit de bocht.’ Hoe kon het zover komen ?
Met Westerlo afgelopen weekend en Anderlecht, Standard, Zulte Waregem en een ongetwijfeld verbeten bekerduel in het vooruitzicht zit AA Gent niet in de gemakkelijkste fase van de heenronde. En laat de ploeg net nu een mindere periode kennen en de voorzitter de eerste kritiek ventileren. Georges Leekens, die half december conclusies wil trekken voor de samenstelling van zijn kern, wist vorige week dat de druk er niet minder op zou worden.
Voor een positivo als u zijn dit niet de leukste tijden.
Georges Leekens : “Och, als het verwachtingspatroon niet honderd procent uitkomt, kan je je niet goed voelen. Alleen moet je in die periodes beseffen dat je heel hard moet doorwerken en vertrouwen houden in jezelf. We moeten wel tot de conclusie komen dat we met een aantal zware handicaps onder de vorm van blessures en gele kaarten te maken hebben gekregen. Dus het is normaal, denk ik, dat je dan in een dipje zit. We incasseren ook nog te veel doelpunten. We moeten de strijdlust naar boven halen en hard werken, maar we zitten met een iets te braaf team dat zich gerust iets meer mag manifesteren.”
Leekens kan de boel een jaar enthousiasmeren, maar geen twee : dat is een bekend gegeven.
“Ik denk dat dat een cliché om te lachen is. Er zijn genoeg bewijzen – je moet maar eens naar mijn palmares kijken.”
Daaruit blijkt juist dat je het nooit lang volhoudt.
“Je legt zelf het niveau constant hoger en het verwachtingspatroon wordt ook voortdurend groter als ik ergens kom.”
Maar het verwachtingspatroon is hier nochtans nog altijd hetzelfde : vijfde plaats en een goeie ploeg voor het nieuwe stadion in 2007.
“Maar je kan er niet blind voor blijven dat een aantal zaken soms bijgesteld moet worden : als het niet mooi kan, moet het hard. We hebben te veel wedstrijden verloren door zaken die onder controle kunnen zijn. Dat is het verbeteringsproces waarin we nog zitten. Ik denk dat ik ondertussen genoeg weet hoe een team evolueert. We hebben onze eigen ruiten een beetje ingeslagen door die eerste wedstrijd te verliezen. Dan komt er veel wind binnen, natuurlijk. We moeten nu herkenbaarder voetbal brengen. We hebben minder een elftal om het defensief resultaat te spelen dan vorig jaar, dus we gaan proberen om meer wedstrijden te winnen, ook al zijn we niet zo efficiënt.”
Want jullie zijn te afhankelijk van Mbark Boussoufa.
“Daar mag wat meer variatie in zitten, dat is zo, ja. Hij heeft zich goed ontwikkeld, met veel assists, maar in de passing mag wat afwisseling komen, want als hij er niet bij is, zoals op Charleroi, stokt de creativiteit. Die moet er van beide flanken komen en daarom moeten we straks ook iets directer gaan voetballen.”
Verdedigen en counteren ?
“Neen, neen, direct spelen is niet de lange bal, maar de combinatie met de driehoek vooruit. Op Charleroi bijvoorbeeld hebben we één pass vooruit en drie lateraal of achteruit gespeeld. Dat is tegengesteld aan het voetbal dat ik zou willen. Men wil dan soms te snel de beslissende pass geven terwijl je die maar kan geven, denk ik, als we meer vanaf de buitenkanten komen. Daar ligt nu de beste ruimte voor ons. We hebben ook te veel punten weggegeven door persoonlijke fouten. Men was iets te zeker en dat betaal je nadien cash.”
Je zei daarnet : “We moeten de strijdlust naar boven halen en hard werken.” Dat impliceert dat dat voordien niet gebeurde.
“Toch wel, we zijn op 15 juni al hard begonnen te werken. Wat ik bedoel is : je moet je door moeilijke periodes heen bijten. We hebben te veel persoonlijke fouten gemaakt en in de afwerking maken we het soms te gecompliceerd. Dat gaan we bijstellen door met meer crosses te werken. Dat moet je ook doen als je een speler als Foley aantrekt. We spelen achteraan soms iets te direct naar voren : het middenveld moet de offensieve spelers in stelling brengen en als de verdediging de beslissende pass wil geven, getuigt dat van een geweldige wil, maar in het uitvoeren is dat praktisch niet te doen. We moeten meer tussen de linies gaan voetballen. Dat maakt het verschil tussen winst en verlies. Ik had in de voorbereiding gewaarschuwd : leg de lat niet te laag, maar ook niet te hoog. Met een verdediging in de lappenmand moet je oplossingen zoeken zoals Sandy (Martens, nvdr) als rechtsachter. Hij heeft dat goed tot heel goed gedaan. Hij is maanden moeten terugkomen na zijn blessure, maar met Dominic (Foley, nvdr) erbij zitten we anders met twee dezelfde types voorin. Hij is gevaarlijk op stilstaande fasen, kan het spel lezen en redelijk goed inspelen, wat meegenomen is want ik zou dat verzorgd inspelen van achteren uit verhoogd willen zien. En er moet wat snelheid naast Dominic komen, zodat we hem meer kunnen gebruiken op centers, want dat type spelers hebben we de voorbije jaren niet gehad.”
Tim Matthys moest weg, maar heeft bij Zulte Waregem ondertussen wel al drie keer gescoord : dat is meer dan de nieuwe Gentse spitsen.
“We hebben geprobeerd spelers van een bepaalde leeftijd te vervangen door spelers die budgettair pasten en goeie spelers te houden. Vergeet ook niet dat Tim eerst een contract heeft getekend bij ons en is uitgeleend. Dat hij al zoveel heeft gescoord, is schitterend voor hem. Hij is hier laatst nog komen eten met ons, dus hij is niet wég. Alleen was het voor zijn ontwikkeling beter dat we hem uitleenden – hij wou constant spelen en die beloftes kan je niet doen. We moeten alleen niet meer vernieuwen om te vernieuwen. We hebben onze groep ongeveer en voor wie niet rendeert, zullen we een doelgerichte aankoop doen.”
Vorig seizoen kon je schorsingen en blessures terecht als excuus inroepen, maar ondertussen heb je je daar met transfers toch ruimschoots op kunnen voorzien ?
“We hebben onze kern nog beperkt gehouden : we willen ook geen 32 spelers natuurlijk. Alleen zijn er nu een aantal festiviteitjes geweest onder de vorm van te veel persoonlijke fouten. We gaan ook te veel achteruit leunen als we eens voorkomen en dan krijg je onbewust de reactie dat spelers te veel willen forceren als ze aan de bal komen. Dat kunnen wel bepaalde spelers zoals Boussoufa, die dat meer en meer doet waar hij het moet doen : over de flanken, want door het centrum lukt dat meestal niet meer, dat wordt afgesloten. Dat bleek vooral tegen Lokeren : je geeft te veel weg achterin en dan voel je de onstabiliteit als je moet terugvechten.”
Daarom was het vreemd dat je in die wedstrijd Davy De Beule verving door Maâmar Mamouni, terwijl De Beule juist dat offensieve over de flanken heeft waar je zo op hamert.
“Maar Davy had de hele wedstrijd al alles gegeven en is van heel ver moeten terugkomen. We hadden juist nood aan een duwer en wat kracht nodig achter de spitsen. We maakten alleen het doelpunt niet.”
Waarom haalt Davy De Beule bij Gent zijn niveau van Lokeren niet ?
“Ten eerste is hij langdurig afwezig geweest, is hij na die affaire met Lokeren eind vorig seizoen vermoeid geraakt, wat we geleidelijk weer moesten opbouwen waardoor hij op medisch advies weinig en gedoseerd gespeeld heeft in de voorbereiding. Ik verwacht een goeie De Beule na de winterstop. Hij is niet de spelbepaler, wel de man met een actie die kan infiltreren. Laten we ook niet vergeten dat er bij Lokeren spelers als een Kristinsson en Bangoura naast hem stonden die het spel droegen en in wiens schaduw hij kon spelen. Met een spits als Foley en als de ruggengraat van het elftal er weer staat, zal hij in die rol kunnen groeien bij ons.”
Grégoire is nog zo’n speler die het totnogtoe op de flank te weinig heeft gemaakt.
“Hij is een Belg want we willen zoveel mogelijk Belgen kopen : kunnen we het Belgisch oplossen, dan zullen we het Belgisch oplossen. Maar hij heeft lang niet gespeeld en is meer het type van de individuele actie en de voorzet. Als we straks naar voetbal over de flanken gaan, verwacht ik van hem het niveau dat hij moet aankunnen.”
Je zegt dat je zoveel mogelijk Belgen wil kopen, maar eigenlijk, zo klinkt de grap dan over Leekens, wil je gewoon zoveel mogelijk transfereren tout court.
“Neen, we gaan integendeel zoveel mogelijk spelers proberen vast te houden. Je ziet hier de foto van twee jaar geleden hangen, daar zijn er al een heel deel van weg. De bedoeling is nu stabiliteit te geven aan deze kern. Vandaar dat we een aantal contracten verlengd hebben. Dat van Lombaerts bijvoorbeeld, Smoje, Boussoufa… Daar gaan we op termijn vruchten van plukken. Twintig, dertig procent zal altijd veranderen, dat weet je, maar zestig, dat niet meer. Alleen als er een goed bod komt op een van je betere spelers zal je die misschien wel moeten laten vertrekken. Dat is nu eenmaal de wet van Darwin : de sterksten zullen beslissen. Ik wil in de tweede ronde iedereen op hetzelfde niveau kunnen laten starten en ik verwacht nu al reacties na de kritische bemerkingen van de afgelopen dagen.”
Die waren ook aan jouw adres. De voorzitter zegt : “Het spelersbudget is met 15 procent verhoogd en we hebben een kern uitgebouwd naar de visie en het advies van de trainer.” Maar nu zeg je dat er weer gekocht moet worden.
“Je moet altijd proberen jezelf te verbeteren. Wie daar niet open voor staat, zet twee stappen achteruit. Zo is ook Boussoufa kunnen komen. Maar we gaan geen zeven, acht transfers doen. Dat zal duidelijk niet meer het geval zijn. De spelers die nog niet hun niveau hebben bereikt, moeten we helpen dat straks wel te bereiken. Als dat niet gebeurt, moet dat consequenties hebben. Rechts achteraan is een aantal jongens niet doorgebroken en het is niet omdat je wint dat de oplossing de goeie is. Iemand als Sandy (Martens, nvdr) kan dat aan, denk ik. Hij is niet de man met de tackles of de fysieke kracht, maar hij heeft zijn positiespel, zijn ervaring en zijn passing. Er komt een positie vrij en dus kijk je eerst in eigen rangen voor je de markt op gaat, want je moet toch drie spelers voor twee posities kunnen hebben.”
Het punt dat we eigenlijk willen scoren is dat er veel kaf tussen het koren zit. Om één voorbeeld te geven : is Mirvic zoveel beter dan Kurtulus ?
“Voor Erdinç lag het niveau redelijk hoog in de Intertoto, waardoor hij niet veel speelde en je moet van jongeren begrijpen dat ze even stagneren. Hij heeft onlangs uit wat frustratie ook rood gepakt met de invallers. Maar we hebben Mirvic er vorig jaar met nieuwjaar bijgenomen omdat het noodzakelijk was en hij heeft ons ook qua prijs-kwaliteit een rendement gegeven. Daarna kende hij een terugval en dat is ook niet zo erg. Maar kan ik dat straks opvangen met jongens van hier dan zal ik dat niet nalaten. Maar gaan we straks naar een hoger niveau, dan zal ik aan sommigen de hint moeten geven een andere ploeg te zoeken. Maar ik denk niet dat er, zoals jij het noemt, veel kaf bij zit. Mensen moeten de kans krijgen zich te bewijzen. We weten waar de hiaten zitten in ons elftal, dus bepaalde posities gaan we nog iets sterker bezetten. De positie van tweede spits bijvoorbeeld heeft nog niet gebracht wat ze moest brengen. Datti heeft veel blessures gekend, Mladenovic is moeten terugkomen van zes maanden weinig spelen, Trajcev en Blessing ook zes maanden niet gespeeld bij hun elftal. Zoko heeft weken gesukkeld met de knie, op een bepaald moment zich opgeofferd voor het elftal en maar aan tachtig procent gespeeld.”
Je hebt al een paar keer aangehaald dat persoonlijke fouten en blessures en schorsingen jullie parten speelden, waarmee je je eigenlijk wegsteekt achter de spelers en de omstandigheden. Verwijt je jezelf ook iets ?
“We hebben constant moeten bijpassen. De hele voorbereiding hebben we met dezelfde verdediging kunnen spelen, een 3-5-2 waar we in het begin weinig van afweken. Maar we gaven natuurlijk te veel weg, dus zijn we nu meer naar een 4-4-2 gegaan. Want het is vooral belangrijk : hoe krijg ik meer mensen voorin. Niet om er te staan en de flank voor jezelf te blokkeren, maar om er te komen. Die osmose tussen het aanvallende en het verdedigende moet er nog meer komen.”
Maar de vraag was of je jezelf ook iets verwijt.
“Ja, we zijn te snel op ons topniveau geraakt. Kijk, je moet altijd een beetje de twee zien. We kenden een hele lange voorbereiding, maar tegen Valencia zijn we iets te ver in het rood gegaan. Ik had al geprobeerd dat wat naar beneden te halen omdat ik schrik had voor wat zou komen. Dan krijg je een mentale terugslag : we begonnen te zelfverzekerd aan de eerste wedstrijd en die heeft een knauw aan het zelfvertrouwen gegeven. Daar hebben we ons van herpakt, maar nu zitten we een beetje in een mosselperiode. De te goeie voorbereiding heeft ons punten gekost. Uit de kritiek moeten we onze lessen trekken : we moeten het als blok doen met druk naar voren. En tonen dat we geen schrik hebben. Want wie met angst achter het stuur zit, vliegt meestal uit de bocht. Soms heb ik het gevoel dat spelers te veel druk op zich nemen. Die druk probeer ik van de groep af te nemen.”
Tot slot : wie moet volgens u de ‘Grootste Belg’ worden ?
“Jacques Rogge. Hij staat wel niet op de lijst met kandidaten, maar ik heb wel vaker een afwijkende mening (grijnst).” l
RAOUL DE GROOTE
‘HET VERWACHTINGSPATROON WORDT VOORTDUREND GROTER ALS IK ERGENS KOM.’
‘ALS BOUSSOUFA ER NIET BIJ IS, STOKT DE CREATIVITEIT.’
