Verwijl de Rode Duivels afgelopen zaterdag met 3-0 wonnen van Kazachstan, bereidden in Portugal het gastland en Nederland zich voor op de finale van de eerste editie van de Nations League. Daar hadden ook de Rode Duivels kunnen staan, maar na een 5-2-nederlaag tegen Zwitserland, in november 2018, klapte de deur naar de eindronde van dit toernooi dicht. Roberto Martínez wees er de voorbije dagen nog eens op, om zo de concentratie aan te scherpen. Dat de Rode Duivels er in Portugal niet bij waren, zal uiteindelijk niet meer zijn dan een voetnoot in de geschiedenis van het Belgisch voetbal.
Eden Hazard zal bij Real Madrid een recordaantal wedstrijden spelen.
Er heerste in de aanloop naar de Nations League een haast beklemmende stilte rond dit evenement. Internationaal was en is er veel meer aandacht voor het WK voor vrouwen dat vreemd genoeg begon in het weekend dat de finale van de Nations League werd gespeeld. Een mini-WK werd dit toernooi genoemd, in een krampachtige poging om de status te verhogen. Het deed qua opzet denken aan het zeer kleinschalige EK uit de jaren zestig, toen ook met vier landen, maar wel met een aansprekende trofee. Nu levert winst zelfs geen EK-ticket op.
De Nations League, met zeer verwarrende voorrondewedstrijden, moet nog een eigen identiteit krijgen. Het oogt op dit moment als een overbodige noviteit. Zelfs in Portugal, dat Porto en Guimarães en niet Lissabon als locatie voor de matchen uitkoos, leefde het toernooi aanvankelijk amper, de aanwezigheid van de ambitieuze Cristiano Ronaldo ten spijt. Op de dag voor de halve finale tussen Nederland en Engeland was het op de website van de Britse krant The Guardian, toch een van de grootste nieuwsmerken van Europa, zoeken naar iets over deze gebeurtenis. Even karig was de berichtgeving in internationale sportkranten. Alleen Nederland liet zich op een gegeven moment weer aansteken door een typische Oranjekoorts. Uiteindelijk werd de finale verloren tegen een verdienstelijk maar allerminst briljant Portugal.
Steeds minder tijd hebben voetballers om te herademen. Volgende vrijdag begint de Copa América die tot 7 juli duurt en op 21 juni start de Afrika Cup die voor het eerst in de zomer wordt georganiseerd en tot 19 juli loopt. Nog meer wedstrijden dus voor bijvoorbeeld Lionel Messi, na een lang seizoen met Barcelona, en voor Mo Salah, na een slopende campagne met Liverpool.
Volgend weekend begint in Italië ook het EK voor Beloften. Dit keer wel met de Belgische ploeg. Ook al die jonge voetballers krijgen, hoewel ze tussendoor even vakantie hadden, straks nauwelijks de tijd om te herademen. Als de ploeg van Johan Walem zou doorstoten tot de laatste fase van dit toernooi, betekent dit dat ze doorgaan tot 30 juni. Hoe moet iemand als bijvoorbeeld de volgende maand achttien wordende Yari Verschaeren daarmee omgaan? Op dat moment is Anderlecht al twee weken aan het trainen.
De seizoenen worden langer en zwaarder, de vakanties korter. Dat die almaar hogere belasting tot meer blessures leidt is al langer aangetoond. Het is een constatatie waar niets mee wordt gedaan, hoe er vanuit medische hoek ook wordt gepleit om de belasting te verminderen.
Maar om het sportieve op zich gaat het al lang niet meer. Wel om commerciële en economische overwegingen. Ook Eden Hazard zal dat ervaren nu hij de stap van Chelsea naar Real Madrid heeft gezet. Niet alleen is de magische trui van Real in de hele wereld de zwaarste om te dragen, zelfs bij zogenaamde demonstratiewedstrijden zal Hazard aan de aftrap moeten verschijnen, omdat dit contractueel zo is gestipuleerd. Ook al pleegt Zinédine Zidane gemakkelijk te roteren, Hazard zal volgend seizoen een recordaantal wedstrijden spelen. Cristiano Ronaldo werkte bij Real ooit eens 90 matchen op een seizoen af. Een minder optreden kon hij zich niet veroorloven. Dan weerklonk er een striemend fluitconcert.
