Sinds Willy Koek, zoals hij in Mechelen wordt genoemd, bijna vijf jaar geleden het voorzitterschap van KV Mechelen aanvaardde, vielen er nogal wat slachtoffers. Een overzicht.

Januari 1998.Jef De Graef, voorzitter sinds 1995, treedt om gezondheidsredenen af. Willy Van den Wijngaert, ondervoorzitter en al vele jaren een subsponsor, laat zich overhalen om hem op te volgen. Iedereen beschouwt hem als een overgangsfiguur. Drie jaar eerder was hij toegetreden tot het bestuur, toen dat hem verzocht zich borg te stellen voor 15 miljoen frank. Het duurt echter niet lang of Van den Wijngaert neemt de borgstellingen van andere bestuurders over en werkt hen buiten. Mechelen is op dat moment een tweedeklasser met Franky Vercauteren als hoofdtrainer. Hij leidt de club naar een derde plaats in de eindronde en vertrekt naar Anderlecht.

September 1998. Willy Van den Wijngaert nodigt Piet den Boer thuis uit voor een gesprek over de toekomst van KV Mechelen, Den Boer wil graag een functie opnemen in de club, maar aan het eind van het seizoen zal Yvan Buskens als manager in dienst worden genomen. Hij lost Jef Van Dijck af, die er na de periode- Mallants diens taken bij had genomen. Buskens, wiens moeder de kantines van de jeugdafdeling openhield, is een vriend van Marc Van den Wijngaert, de zoon van de voorzitter en de enige medebestuurder in het familiebedrijf Bofin Buiscuits.

Maart 1999. Als Rosie als laatste zwicht voor de immer luider wordende smeekbede van de spelers, ontslaat Willy Van den Wijngaert trainer Rudi Verkempinck. Het ontslag van Verkempinck, die wel eens bij de familie Van den Wijngaert thuis logeerde, wordt in Mechelen een keerpunt genoemd : van dan af zal Rosie steeds zwaarder op het clubbeleid gaan wegen. Gunter Jacob wordt speler-trainer. Onder hem en assistent Valère Billen realiseert KV Mechelen een wonderbaarlijke remonte en speelt het alsnog kampioen. Het promoveert naar eerste klasse.

Januari 2000. Rosie belandt na een hernia-operatie een tijdje in een rolstoel. Buskens en zijn vriendin (later zijn echtgenote) trekken bij de voorzitter thuis in. Ze zullen er drie maanden logeren.

Mei 2000. Achter de schermen probeert Marc Van den Wijngaert, die nauwelijks nog contact heeft met zijn vader, het ontslag van Buskens te organiseren. KV Mechelen handhaaft zich probleemloos in eerste klasse. Gunter Jacob en de club gaan, ondanks een lopend contract, uiteen wegens wat heet “meningsverschillen”. Van de eigenzinnige Jacob was bekend dat hij niet goed lag bij Rosie. Een maand later wordt Lei Clijsters zijn opvolger. Als Willy Reynders zich nog op sollicitatiegesprek naar Keerbergen begeeft, wordt de vader van rijzende tennisster Kim – geen onbelangrijke troef bij zijn aanwerving – gauw naar de keuken geloodst.

Augustus 2000. Ontslag van commercieel manager Gert Cromboom, in dienst sinds maart 1999. Marc Van den Wijngaert neemt zijn taken in afwachting van een opvolger over. Het cateringbedrijf waar jarenlang mee gewerkt is, wordt weggestuurd, alsook de clubdokter, Jef Van Dijck en secretaris Jef Dinnaer.

September 2000. Op initiatief van onder meer de voorzitter van de Club 25, de vereniging van vips rond KV Mechelen, vindt een informele bijeenkomst plaats met een aantal buitengewerkte medewerkers en werknemers. Zij maken zich ongerust over het grote verloop van mensen in de club. Hoogoplopende conflicten tussen Buskens en Billen enerzijds en de jeugdleiding anderzijds leidt tot het afhaken van Michel Bruyninckx, het hoofd opleiding. De ene jeugdtrainer na de andere scout wordt ontslagen of houdt het zelf voor bekeken.

November 2000. Willy Van de Wijngaert geeft toe aan de roep van het publiek en komt een ontslagregeling overeen met Lei Clijsters. Valère Billen (assistent sinds 1997) volgt hem op als hoofdtrainer. De spelers vrezen zijn harde aanpak en vragen Rudi Smidts om over te nemen, maar die wil niet. Nog dezelfde dag laat de voorzitter drie spelers die nog geregeld contact hebben met Gunter Jacob, naar de B-kern terugzetten. ’s Anderendaags wordt die beslissing herroepen als zij met een raadsman en openheid van zaken dreigen.

Enkele dagen later keert Aad de Mos op vraag van de voorzitter terug naar de club waarvan hij eind jaren tachtig een Europese eendagsvlieg maakte. Hij wordt “technisch adviseur met volmachten” en legt meteen Yvan Buskens aan de ketting. De manager wordt verboden nog verklaringen af te leggen in de pers, hij mag niet meer met makelaars onderhandelen, zijn bevoegdheid inzake technische zaken wordt hem ontnomen en de toegang tot het spelershome hem ontzegd. De Mos neemt zijn plaats in de eretribune naast de voorzitter in.

Sport/Voetbal Magazine legt bloot hoe de voorzitter, zijn partner en de manager KV Mechelen in een wurggreep houden. Het verhaal leidt tot het ontslag van Buskens.

Januari 2001. Een tiental kernspelers wordt na de winterstage in de C-kern geplaatst. Geert Lermyte wordt aangetrokken als commercieel manager. De Mos ontdoet zich van Valère Billen en stelt zijn landgenoot Barry Hulshoff aan. Ook keeperstrainer Eddy Verley wordt afgedankt. Uit zijn Mechelse glorieperiode vist De Mos assistent Fi Van Hoof weer op, alsook de kinesist en de clubdokter van toen. Mechelen zakt naar tweede klasse.

November 2001. Aad de Mos ontslaat Werner Nees, commercieel verantwoordelijke van de Mechelse jeugdacademie. Een dag later legt Marc Van den Wijngaert, inmiddels jeugdvoorzitter, uit solidariteit met Nees zelf zijn functie neer. Na een vakantie in Kenya had VdW jr al moeten vaststellen dat De Mos tijdens zijn afwezigheid zijn jeugdsecretaris had buitengegooid. Een telefoontje van een verbolgen bestuurslid van Anderlecht, tevens een oom van Werner Nees, brengt VdW sr niet tot andere inzichten.

December 2001. Het publiek pikt de spelwijze van Barry Hulshoff niet langer, ondanks elf zeges en slechts één nederlaag uit zeventien duels. De Nederlandse coach wordt aan de deur gezet, Fi Van Hoof neemt over.

Januari 2002. Ondervoorzitter Johan Willemen neemt in alle stilte ontslag uit de raad van bestuur. “Als er niet langer bestuurd wordt in de bestuurskamer,” zal hij later zeggen, “heeft het geen zin meer om te blijven.” Willy Van den Wijngaert probeert hem op zijn stappen te laten terugkeren, maar tevergeefs.

Februari 2002. In Sport/Voetbal Magazine waarschuwt Marc Van den Wijngaert dat zijn vader hun bedrijf naar de afgrond voert als hij geld in KV Mechelen blijft pompen. “Op Bofin kijkt mijn vader elk rekeningetje scrupuleus na,” zegt hij, “maar op KV Mechelen vliegt het langs ramen en deuren buiten zonder dat er iets binnenkomt.” Volgens VdW jr misbruiken De Mos en Lermyte het vertrouwen van zijn vader. Veiligheidsverantwoordelijke Koen Van Hal houdt de eer aan zichzelf. Hij en Lermyte kunnen, na een aanvaring tijdens een eerder gemeenschappelijk verleden bij Beveren, niet door dezelfde deur.

Maart 2002. Met Emilio Ferrera denkt Mechelen zijn nieuwe trainer gevonden te hebben. De Brusselaar, ongerust dat de club haar financiële verplichtingen niet zal nakomen, verbreekt enkele weken later eenzijdig zijn contract.

April 2002. VdW diept nog maar eens 400.000 euro op om KV Mechelen in beroep alsnog aan de licentie te helpen. Dat lukt, zij het pas nadat Van den Wijngaert een ex-medewerker van de club, die twee jaar eerder na een aanvaring tussen Rosie en zijn echtgenote persona non grata was verklaard, om zijn medewerking had gevraagd. Excuses komen er niet aan te pas, maar uit liefde voor de club stemt de man toe.

Mei 2002. KV Mechelen wordt kampioen in tweede klasse en promoveert. De stad loopt uit. Willy en Rosie laten zich met paard en koets door de straten rijden.

Juni 2002. VdW sr dagvaardt zijn zoon in een geschil over een som geld die de zoon als jeugdvoorzitter op een rekening had geblokkeerd, zodat ze niet voor de A-ploeg kon worden aangewend. Stéphane Demol wordt aangesteld als nieuwe trainer, beloftentrainer Alex Czerniatynski schuift door naar het assistentschap.

Juli 2002. Tussen vader en zoon Van den Wijngaert komt het tot een verzoening. Spoedig volgt het ontslag van Geert Lermyte. Aad de Mos blijft zitten. De voorzitter tovert de uit het voetbal verdwenen Luc Verheyen (ex-Germinal) tevoorschijn als algemeen directeur. Die debuteert met een blunder door De Mos te ontslagen en hem zonder bewijs van allerlei zaken te betichten.

Augustus 2002. Vijf minuten voor een persconferentie van nieuwe sterke man Verheyen, nemen Aad de Mos, zijn echtgenote en zijn advocaat plaats in de perszaal. De Mos zegt van geen ontslag te weten. De bijeenkomst wordt afgeblazen, tot een inderhaast opgetrommelde deurwaarder opdaagt en de Nederlander op verzoek van twee politieagenten het stadion verlaat. Verheyen stelt de actie KV Mechelen leeft !, voor, een stickerverkoop om geld op te halen bij de supporters.

In Sport/Voetbal Magazine noemt De Mos de familie Van den Wijngaert “de ondergang van KV Mechelen”. “Willy,” zo zegt hij, “is enorm beïnvloedbaar door labiele mensen rondom hem, zijn levensgezellin en zijn zoon, die in het verleden ook nog in de alcohol vluchtten.” In Humo verklaren Willy en Rosie dat De Mos zijn dochters met de spelers laat slapen “om te weten wat er precies in de spelersgroep leefde”.

Vanuit Nederland laat Aad de Mos weten dat hij KV Mechelen met de hulp van Belgische en Nederlandse investeerders wil overnemen. Van den Wijngaert schermt met Paraguayaanse geldschieters, maar niemand in Mechelen neemt dat ernstig.

September 2002. KV heeft eindelijk een shirtsponsor. Spelers en trainers ontvangen een voorschot van 1000 euro op loon dat ze al minstens twee maanden niet zagen. Van den Wijngaert laat Luc Verheyen schaduwen door een familielid, in het dagelijkse leven bode en chauffeur van wat politici. Voor de wedstrijd tegen Lierse wil de voorzitter de eigen aanhang toespreken, maar die fluit hem uit. Ook het stadsbestuur laat Van den Wijngaert vallen en trekt zijn engagement voor een borgstelling voor een lening aan KV Mechelen in.

Luc Verheyen wordt doorgestuurd en de spelers staken. Sporta stelt KV Mechelen in gebreke. De voorzitter sluit zich op in zijn bureau in het stadion, Rosie komt de fanshop leeghalen. Spelers en trainers haasten zich met hun persoonlijke spullen naar huis, uit vrees dat er zich een deurwaarder aandient. In De Laatste Show op de VRT-tv verklaart Stéphane Demol dat zijn contract uit “een stukske papier” bestaat. Gerechtigd correspondent Bert Verdoodt en bestuurslid Ward De Boeck nemen ontslag. Beiden blijven wel lid van de vzw KV Mechelen. De Boeck is het negende bestuurslid dat opstapt in het tijdperk-Willy Van den Wijngaert.

door Jan Hauspie

‘Velen haakten ontmoedigd af. Zij volgen nu met pijn in het hart de gebeurtenissen in hun club.’