Ooit heerste in het Astridpark de cultus van de techniek. Met aanvallend combinatievoetbal en de nodige bluf werden wedstrijden al gewonnen nog voor de match begonnen was. ‘Anderlecht’, het mooiste woord dat er bestaat, dixit Jan Mulder. Anno 2011 heeft echter niemand meer schrik van Anderlecht en het voetbal dat wij, supporters, te zien krijgen, is afschuwelijk.

Iedere Anderlechtfan die de voeling met de realiteit niet verloren is, verwacht geen wonderen van zijn of haar club. Verlangen dat de jaren 70 en 80 terugkeren is onrealistisch, zelfs utopisch. Daarvoor is de financiële kloof te groot geworden. Echter: verlangen dat Anderlecht de normen en waarden waarmee het groot geworden is vasthoudt, dat is wel een realistische doelstelling, eigenlijk een plicht. Dat blijkt echter niet zo te zijn voor het huidige bestuur van onze mooie club.

Anderlecht heeft, althans volgens manager Herman Van Holsbeeck, mentaliteit nodig, persoonlijkheden. Of zoals voorzitter Roger Vanden Stock het verwoordde in Extra Time: “Anderlecht heeft een baas nodig.” Anderlecht heeft inderdaad een nieuwe baas nodig, meerdere zelfs. Maar dan het soort bazen die de dagelijkse leiding van de club overnemen, en Anderlecht weer Anderlecht laten zijn.

Het enorme gebrek aan technisch sterke voetballers blijft door het huidige bestuur onopgemerkt. Laat dat net de basis zijn waarom Anderlecht de laatste jaren moet gokken op toevalsvoetbal: lange ballen sturen richting het vijandelijke doel in de hoop er wat uit te puren. Bovendien wil het bestuur van onze club de matige prestaties van Anderlecht in de play-offs catalogeren onder de noemer ‘pech’ en wil het zich verschuilen achter het vertrek van Boussoufa en de blessures van enkele belangrijke spelers. Wel, geachte heren Van Holsbeeck, Vanden Stock en Collin, het voetbal dat we brachten mét Boussoufa was ook niet om over naar huis te schrijven.

Het huidige bestuur van Anderlecht heeft van de meest succesvolle club van het land een waar gedrocht gemaakt. De huisstijl werd overboord gegooid. Een trainer die een ploeg nauwelijks aan het voetballen krijgt en op vier jaar tijd één beker, één titel en nul Champions Leaguedeelnames op zijn palmares wist te schrijven blijft het vertrouwen krijgen.

Deze club moet in ere hersteld worden, laat Anderlecht terug Anderlecht worden. Geef het sportieve beleid uit handen aan mensen met kennis van zaken. Laat derderangsbuitenlanders waar ze zitten en geef de kans aan jongeren, want laat ons eerlijk zijn: wat is de meerwaarde van pakweg een Veselinovic om daarvoor Kabasele te blokkeren? Wij, de fans, voelen veel meer binding met jongeren dan met de zoveelste middelmatige voetballer die in pakweg Amerika, Servië of Honduras werd gehaald. Vereenzelviging met de club, die meer en meer is verdwenen bij velen onder ons, is toch de allerbelangrijkste reden waarom je fan geworden bent van die bepaalde club?

I want my Sporting back!

Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom

bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be.

De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te

weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.

Steven Hertogs, Wommelgem