Neem een onstuimige Turkse veteraan, een jong Canadees talent, een Nederlandse kleerkast, een onklopbare Franse keeper en een buitengewone samenhorigheid. Meng dat allemaal dooreen en je bekomt het Lille dat onder Christophe Galtier kampioen van Frankrijk werd.
Na de overwinning op Angers op de laatste speeldag kunnen de Rijselaars hun vreugde de vrije loop laten. Ze hebben het voor elkaar gekregen: Lille OSC is voor de vijfde keer in zijn geschiedenis kampioen van Frankrijk, tien jaar na de bende van Eden Hazard.
De bekroning is vast en zeker verdiend, maar daarom niet minder verrassend. In tien jaar tijd is het nog maar de derde keer dat PSG de trofee misloopt, na de titels van Montpellier in 2012 en Monaco in 2017.
Eén man heeft zeker een heel belangrijke rol gespeeld in het prachtige seizoen van Lille: Christophe Galtier. Hij begon op 29 december 2017 met een reddingsmissie op het moment dat LOSC op een barrageplaats stond. De Franse coach wist de schade te beperken met een zeventiende plaats, net buiten de degradatiezone. Het jaar erop werd hij al tweede en vorig seizoen stond Lille bij het stopzetten van de competitie vierde. De Noord-Fransen hebben hun elan teruggevonden onder de ex-trainer van Saint-Etienne. Met als orgelpunt dus de titel dit seizoen.
Het sleutelwoord van het succes is ongetwijfeld: vertrouwen. Het vertrouwen van een club in haar coach en haar spelerskern. Een ploeg van strijders waar Christophe Galtier erin slaagde om iedereen bij de les te houden, onder meer door de speeltijd van jongeren als Tiago Djalo, Domagoj Bradaric en Timothy Weah in de gaten te houden.
De onstuimige Yilmaz
Naast de jongeren en een ruime bank kon Galtier ook rekenen op enkele sterkhouders die de Rijselse boot naar de haven loodsten. Degene die ongetwijfeld het meest in het oog sprong, is Burak Yilmaz. Hij kwam gratis en was tot afgelopen weekend goed voor 16 goals en 5 assists in 28 competitieduels en daarmee was hij de speerpunt van de aanval van LOSC. Wanneer zijn ploeg in nood verkeerde, kon ze meestal rekenen op de Turkse international: een gelijkmaker in Nice en winning goals op Montpellier, Nîmes en Lyon, waar hij twee keer scoorde. In totaal hebben de goals van Yilmaz zeven punten opgeleverd op momenten dat Lille gelijk of op achterstand stond. Ook in de race naar de titel was hij erg beslissend. Galtier kwam er openlijk voor uit hoe belangrijk de goalgetter was voor zijn groep: ‘Hij kent dit soort wedstrijden, hij is in zijn land al kampioen geworden. Het is een leider. Tijdens de voorbereiding van de wedstrijden is hij koeltjes, maar des te heviger is hij op het veld. Mijn spelers hebben dat nodig.’
Een andere aanvaller is al even belangrijk voor Lille: ex-Gentspeler Jonathan David. Het goede seizoen van de spits heeft ook te maken met de aanwezigheid van Galtier op de trainersbank. Ondanks een moeilijk seizoensbegin is de coach zijn aanvaller altijd blijven steunen. En dat loonde op den duur. Op de elfde speeldag, in de ruime zege tegen Lorient (4-0), opende David eindelijk zijn rekening bij LOSC. In totaal had hij tot dit weekend twaalf keer gescoord in de Ligue 1 dit seizoen. En toen Yilmaz negen wedstrijden buiten strijd was met een blessure, droeg David het gewicht van de Rijselse aanval op zijn schouders en scoorde hij zeven keer. Net als zijn kompaan in de aanval maakte de gewezen Buffalo ook belangrijke goals: het doelpunt dat in de 91e minuut voor winst zorgde tegen Reims, de enige goal in de uitwedstrijd in Rennes, telkens twee tegen Nantes (2-0) en Marseille (2-0), en het openingsdoelpunt van de titelmatch op Angers. Op offensief gebied had Lille dus niet erg te lijden onder het vertrek van Victor Osimhen, die voor ruim 70 miljoen euro werd verkocht aan Napoli.
Maignan, de muur
Het is niet mogelijk om over gewonnen punten te spreken zonder Mike Maignan te vernoemen. De doelman van Lille OSC speelde een buitengewoon seizoen en zette een enorme stap vooruit. ‘Enkele jaren geleden kon Mike heel goed keepen tot op het moment in de wedstrijd dat er iets misliep in de ploeg, een wedstrijdfeit, een beslissing van de scheidsrechter of de fout van een ploegmaat bij een tegengoal. Dan had hij nog niet de maturiteit om in de match te blijven. Tegenwoordig kan hij dat wel’, vertelde Galtier op een persconferentie.
Maar de defensieve sterkte van Lille reduceren tot Maignan alleen zou de waarheid zwaar geweld aandoen. Ook het centrale verdedigende duo was outstanding. De ervaring van José Fonte, samen met de fysiek van Sven Botman vormde een winnende formule voor Galtier. De Nederlander kwam in de zomer over van Ajax en deed met zijn goeie pass al snel Gabriel vergeten, die naar Arsenal vertrokken was. Een goede doelman en een solide verdediging, dat gaf dit seizoen slechts 23 tegengoals in38 wedstrijden.
Als we over de aanval en de verdediging spreken, dan moeten we ook eer bewijzen aan het middenveld en meer bepaald aan de onopvallende maar erg belangrijke Benjamin André, de metronoom van de ploeg. Als werker in de schaduw sleurde hij Lille door de moeilijke momenten. Naast hem troffen we ene Renato Sanches aan. De Portugees was de revelatie van het EK 2016 en werd optimaal gebruikt door Galtier. Soms werd hij centraal opgesteld, soms op de flank en hij zat ook wel eens op de bank, maar hij toonde zich beslissend wanneer hij op het veld stond.
Uiteindelijk was het gewoon een sterk geheel. Ook spelers als Yazici, Bamba, Ikoné Luiz Araújo, Xeka en Celik speelden een belangrijke rol in de goeie prestaties van de Noord-Fransen dit seizoen. De goed uitgebalanceerde en prima geleide ploeg behaalde op die manier 83 punten, hetgeen beter is dan hun laatste titel in 2011 (76 punten). Maar dat Lille is ook ongeslagen tegen al zijn concurrenten, met een 4 op 6 tegen zowel Monaco, Lyon als PSG. Slecht drie keer werd er verloren, in Brest en tegen Angers en Nîmes.
Maar ondanks de euforie van de titel lijkt het heel waarschijnlijk dat een aantal spelers zin hebben om andere lucht op te snuiven. De eerste die het schip zou kunnen verlaten, is coach Galtier. Zijn contract, dat op het einde van het seizoen afloopt, werd nog niet verlengd en hij zou naar verluidt vertrekken.
