De twijfels van de voorzitter

© belgaimage

Waarom zit Standard al dik twee jaar in het sukkelstraatje en waarom is Bruno Venanzi er nog niet in geslaagd die negatieve spiraal om te keren?

Zondagavond redden een individuele actie van Paul-José Mpoku en een blunder van Lokerenkeeper Davino Verhulst het vel van Standardtrainer Ricardo Sá Pinto. Een ontslag zou nog maar eens benadrukt hebben wat een gebrek aan sportieve visie de Luikse club de laatste jaren vertoont. Sinds Bruno Venanzi de club op 24 juni 2015 overnam, waren de ontgoochelingen bij de Rouches een stuk talrijker dan de voldoeningen. De beker van België die het team won tegen het Club Brugge van Michel Preud’homme in maart 2016 was een schaars lichtpunt dat een boel problemen lang verborgen heeft gehouden. In een milieu van gehaaide voetbalmensen geraakt de stichter maar moeilijk vertrouwd met de codes die gehanteerd worden in zijn nieuwe biotoop. Daarbovenop komt dat de eerstelijnshulpverleners waar hij in die materie op steunt, Olivier Renard (sportief directeur), Alexandre Grosjean (Chief Operating Officer) of Pierre Locht (juridisch verantwoordelijke) al evenmin veel dienstjaren in hun huidige functie tellen. Gelukkig toonden de fans op Sclessin zich de voorbije jaren erg begripvol voor de aanpassingsmoeilijkheden van de opvolger van Roland Duchâtelet, maar de afgelopen weken weerklonk toch al wat gemor op de tribunes.

Op de Académie Robert Louis-Dreyfus hangt nog altijd de cover van de Franstalige krant Le Soir van na de laatste titel: ‘Liège, nouvelle capitale du football Belge’, maar daar wordt nu om geglimlacht. Dit Standard boezemt niemand schrik in en is al jaren niet meer de no-gozone waar bezoekers hopen weg te komen met een minimum aan schade.

In een interview met de krant La Libre Belgique in juli, waarin teruggeblikt werd op zijn eerste twee jaar als voorzitter, noemde Venanzi de sportieve balans geen onverdeeld succes. Dat is nog mooi uitgedrukt na twee jaar PO2. Op communicatievlak herhaalde Venanzi niet meer de blunders uit zijn eerste maanden, zoals toen hij Roland Duchâtelet rechtstreeks aanviel in het weekblad Trends, of toen hij het gerucht vertelde dat een speler de trainer geld zou gegeven hebben om in de basiself te mogen staan. Sindsdien let de voorzitter beter op wat hij zegt. Zijn Twitteraccount verstuurt geen nieuwe berichten meer sinds 22 november 2016.

Bij Mourinho

Venanzi’s glimlach verdwijnt wanneer zijn nieuwe club in oktober 2015 na de thuisnederlaag tegen Westerlo prompt de rode lantaarn in handen krijgt. Toch laat de nieuwe eigenaar zich niet uit zijn lood slaan, hij die lang en goed nagedacht had over een eventuele overname van de club. Voor de overname praatte hij met een paar leiders op de tribunes. ‘Zij verzekerden me van hun steun en bleven die gelofte tot vandaag trouw’, zei hij daar zelf over.

De overname was ook een idee van zijn (ex-)vriend, spelersmakelaar Christophe Henrotay. ‘We zagen mekaar vaak, vertrokken zelfs samen op vakantie. Het was bij een van die vakanties, op het eiland Mauritius, dat Bruno me toevertrouwde dat hij Standard wilde overnemen. Ik raadde hem aan om eerst een voet binnen de club te krijgen, om van binnenuit de situatie te kunnen evalueren, om goed te weten waar hij aan begon. Als vicevoorzitter kon hij dan een akkoord sluiten met Duchâtelet, wat tevoren niet haalbaar was geweest.’ Henrotay zou al snel zijn goeie vriend Daniel Van Buyten aanstellen tot persoonlijk raadsman van de nieuwe eigenaar. Venanzi is aanvankelijk helemaal in de ban van de voormalige international. Via het duo Henrotay-Van Buyten komt hij op Bayern, Juventus, Olympiacos, Tottenham, Chelsea, Benfica, Atlético Madrid, Saint Etienne, Monaco en belandt hij tijdens een Champions Leaguematch zelfs in de persoonlijke loge van Jorge Mendes. Op Chelsea, waar hij met Big Dan is, komt José Mourinho even goeiendag zeggen. Het zijn hoogdagen voor de voetbalfan, die plots thuis lijkt in de hoogste voetbalkringen. Alleen heeft die droom een prijs. In oktober 2015 wordt de persoonlijke raadgever Van Buyten bestuurder van de club – hij krijgt daar een jaarsalaris van 500.000 euro voor. Henrotay zet zijn netwerk in gang om spelers te halen. Dossevi, Yatabaré en Laifis komen van Olympiacos waar Henrotays vriend Ioannis Vrentzos algemeen directeur is.

Algemeen directeur Bob Claes, een oudgediende van Duchâtelet, botst met het duo Henrotay-Van Buyten, meldt zijn voorzitter dat dit niet kan en wordt korte tijd nadien ontslagen. Ook sportief directeur Axel Lawarée moet baan ruimen.’Bruno is iemand die conflicten het liefst ontloopt’, zegt Lawarée. Lange tijd volgt Venanzi de tips van Van Buyten blindelings, hij gaat akkoord met de grillen van de Franse vedetten. Zo krijgt de vrouw van Adrien Trebel een job bij Lampiris, terwijl Matthieu Dossevi voor de bekerzege een premie van 80.000 euro ontvangt, terwijl de andere spelers genoegen moeten nemen met elk 8000 euro. Misschien, raadt Christophe Henrotay hem aan, moet hij Olivier Renard maar in dienst nemen als sportief manager.

Oudgedienden

In zijn eerste jaar als voorzitter laat Venanzi de zaken op hun beloop, druk bezig met de afhandeling van de verkoop van Lampiris. In zijn tweede jaar wordt hij na het vertrek van Bob Claes uitvoerend voorzitter en gooit hij zich helemaal op Standard. Hij wil mensen terughalen die een verleden hebben bij de club. Hij neemt contact op met Mpoku en Sébastien Pocognoli, hoort dat Dieumerci Mbokani qua salaris onhaalbaar is en staat zelfs even op het punt om William Vainqueur terug te halen, die uiteindelijk voor Marseille tekent. Hij geeft toe aan Renards en Van Buytens vraag om Yannick Ferrera door te sturen, terwijl hij, Venanzi, de trainer tot het laatst steunde. Dan volgt een bewogen winter met het vertrek van Trebel naar Anderlecht en het niet doorgaan van de transfer van Belfodil naar Everton. In februari wordt Van Buyten ontslagen. ‘Als er overal onstabiliteit heerst, sijpelt dat door naar het sportieve’, zegt Jean-François de Sart, voormalig sportief directeur van de Rouches onder Duchâtelet. ‘Als zaken niet duidelijk zijn, zijn ze voor niemand duidelijk, en stelt iedereen op een club zich vragen. Zodra je een raadgever van de voorzitter laat samenwerken met een sportief directeur, moet dat vroeg of laat ontploffen, en dat is wat is gebeurd.’

Vandaag heeft Venanzi geen excuses meer, hij kan zich niet langer verstoppen achter de zware erfenis van Duchâtelet. De salarislast is flink teruggeschroefd, de financiële balans is positief, de jeugdacademie wordt beter geleid: de club aarzelde niet om flink te investeren teneinde de beste jongeren bij zich te houden. Al bij al blijft Standard ondanks de tegenvallende resultaten de club met het op één na hoogste aantal abonnees en toeschouwers. Dat Venanzi op zoek zou zijn naar nieuwe investeerders, klopt niet, zegt COO Alexandre Grosjean. ‘De financiële situatie is gezond, de structuur staat op poten en is duidelijk. Niemand aast nog op de job van een ander. Er zijn hier geen belangenconflicten meer, geen oorlog tussen ego’s.’

‘Vandaag weten we waar we naartoe gaan’, zegt de voorzitter. Maar de supporters vinden dat het wel allemaal erg lang duurt.

door Thomas Bricmont – foto belgaimage

‘Er zijn hier geen belangenconflicten meer.’ Alexandre Grosjean

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content