Zondagavond speelt Ivan Perisic met Club tegen Anderlecht, de club waar hij drie jaar geleden een week testte en die hem ‘altijd’ bleef volgen. Waarom kwam het nooit tot een transfer naar Brussel en tekende hij uiteindelijk in Brugge?
Anderlecht
Ivan Perisic zelf herinnert zich zijn passage bij Anderlecht in de zomer van 2006 nog heel goed. “Eén keer trainde ik er mee met de eerste ploeg, ik herinner mij nog Boussoufa, Biglia, Vanderhaeghe, Odjidja, Vercauteren en De Boeck“, vertelt hij. “Met het tweede elftal speelde ik mee tegen Sint-Truiden en met de U19 nam ik deel aan een internationaal toernooi aan de Belgische kust. Sven Kums was aanvoerder. Alles samen maakte ik daar zes of zeven goals, onder meer twee in de halve finale tegen PSV.”
Het gaat om Eurofoot in Oostduinkerke, een jaarlijks internationaal UEFA-juniorestoernooi in het eerste weekend van augustus. In de poulefase van de editie 2006 klopte Anderlecht Willem II (4-0), Cercle Brugge (2-0) en Standard (3-1) en speelde het gelijk tegen het Deense Brøndby IF (0-0). In de halve finale won het van PSV (3-1), de finale werd verloren van Willem II (0-2). De trainer van dienst was René Peters. “Ik herinner mij hem nog heel goed, absolúút”, zegt hij. “Hij was lichtjes geblesseerd en ik moest hem wat sparen. Vooral zijn prestatie tegen PSV in de halve finale is mij bijgebleven. Toen was hij echt beslissend, in het spel en in de afwerking. Hij was doelgericht, kopbalsterk en zijn traptechniek was fantastisch, weet ik nog. Ik denk dat we toen in 4-3-3 speelden met hem als hangende spits. Onze ploeg was sterk, Hervé Kage ( nu bij Sporting Charleroi, nvdr) werd toen trouwens uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. De test van Ivan Perisic was zeker heel geslaagd. Ik maakte een positief rapportje voor de technische staf van de A-kern.”
De trainersstaf van Anderlecht bestond in het seizoen 2006/07 uit Frank Vercauteren en zijn assistenten Glen De Boeck en Daniel Renders. “Ik weet daar niets meer van”, laat Vercauteren ons weten. “Alle rapporten en gegevens deed ik weg.” Renders zegt nergens van te weten en De Boeck dat hij zich daar nog heel weinig van herinnert. Hetzelfde blijkt trouwens te gelden voor Vanderhaeghe en Kums.
Werner Deraeve, hoofd scouting in die tijd, verwijst ons door naar Jean Kindermans, hoofd van het jeugdopleidingscentrum in Neerpede. “Ivan Perisic testte toen bij de zogenaamde elitegroep en die valt onder de bevoegdheid van de staf van de eerste ploeg”, zegt Kindermans. “Na zo’n toernooi als Eurofoot krijgt die een document met een evaluatie van alle spelers. Maar ik kan mij voorstellen dat een trainer in volle voorbereiding op de competitie en de Champions League weinig tijd rest om het rapport van een tester van zeventien jaar te bekijken.
“Je moet ook weten: op Anderlecht arriveert elk jaar een vijftigtal testers, jongens van alle kleuren, origines en leeftijdscategorieën. Het is niet altijd evident om een oordeel te vellen op basis van enkele trainingen en wedstrijden. Eigenlijk is dat bijna een lottrekking. Als een van hen dan eens doorbreekt bij een andere club, wordt daar heel veel aandacht aan geschonken, maar over al diegenen die wij doorsturen en die ook elders mislukken, spreekt niemand nog. Het is ook niet altijd een kwestie van kwaliteit als een speler niet wordt aangetrokken, ook profiel, concurrentie en kostprijs zijn maatstaven bij de beoordeling.”
Het was Tonci Martic die Ivan Perisic bij Hajduk Split ontdekte. Didier Frenay, zijn zakenpartner bij Star Factory Football Management, bood het Kroatische talent bij Anderlecht aan. “Ik zag alle wedstrijden op dat toernooi in Oostduinkerke”, zegt Frenay. “Ivan scoorde er een keer of zes en toonde er zijn klasse. Ik herinner mij onder meer nog dat hij een vrije trap binnenschoot met zijn rechter en er vijf minuten later een op de paal knalde met zijn linker. Raymond Mommens was er helemaal weg van, maar het was een speler uit een prijsklasse die voor Sporting Charleroi moeilijk haalbaar was.
“Je mag niet vergeten: Ivan was pas zeventien en op dat toernooi een of zelfs twee jaar jonger dan veel anderen. Ik weet dat de jeugdtrainer een positief rapport maakte, maar ik denk dat zijn beslissingsrecht niet groot genoeg was. Zo’n jonge jongen was op die positie geen prioriteit voor Anderlecht. De conclusie luidde dat er in de eigen jeugd middenvelders van dat niveau liepen zoals Sven Kums ( nu bij KV Kortrijk, nvdr) en Hervé Kage.
“Ivan tekende uiteindelijk voor vier jaar bij Sochaux en toen hij in de tweede helft van vorig seizoen ter beschikking werd gesteld van Roeselare ging ook Anderlecht hem daar bekijken, maar blijkbaar raakte de scouting niet helemaal overtuigd. Mocht Herman Van Holsbeeck hem zelf gaan volgen zijn, dan speelde Perisic nu bij Anderlecht, denk ik. Maar de grootste fout maakte natuurlijk Sochaux: hoe kun je een speler met een dergelijk potentieel geen kans geven en laten vertrekken? Hij is tweevoetig zoals weinig anderen, geweldig kopbalsterk en ondanks zijn 1 meter 87 ook nog vrij snel. Zie de versnelling waarmee hij tegen Westerlo op het einde van de wedstrijd de vierde goal aanbrengt. Dat is morfologisch te verklaren: zijn benen zijn kort in vergelijking met zijn lange bovenlijf.
“Het is duidelijk dat als Ivan zijn voeten op de grond houdt, hij héél ver kan komen. Ik moet Luc Devroe ( sportief manager van Club Brugge, nvdr) bedanken: hij was heel snel van hem overtuigd.”
“Perisic zag ik vorig seizoen vier of vijf keer”, zegt Rik Vande Velde, hoofdscout van Anderlecht. “Ik zat er tussen Duitsers, iederéén ging toen naar Roeselare om hem te bekijken. Hij is een goede speler met één heel grote kwaliteit: rendement en efficiëntie. Zo lopen er niet te veel in de Belgische competitie. Het is zeker niet zo dat wij negatief advies gaven, maar meer kan ik daar niet over zeggen. Ik vind ook niet dat Anderlecht zich moet verantwoorden waarom Perisic in Brugge speelt en niet hier.”
Het slotwoord is voor Herman Van Holsbeeck, manager van Anderlecht. “Het rapport van Ivan Perisic dat ik drie jaar geleden na dat toernooi in Oostduinkerke van de technische staf kreeg, was positief, maar kort na zijn test bij ons tekende de speler voor Sochaux”, zegt hij. “We zijn hem altijd blijven volgen, maar in Frankrijk werd het geen succesverhaal. Bij Roeselare speelde hij in het begin heel goede wedstrijden, maar daarna ook veel mindere. Hij is zeker een prima voetballer, maar we twijfelden eraan of hij hier op zijn positie op het middenveld wel in de basis zou raken. Bij een ploeg in opbouw als Club Brugge is dat toch anders. Uiteindelijk besloten we hem niet aan te werven om onze eigen jeugd niet te blokkeren.”
Club Brugge
Eind augustus tekende Ivan Perisic een contract voor drie jaar bij Club Brugge. “Zijn eerste wedstrijd met Roeselare speelde hij tegen ons ( achtste finale Cofidis Cup op 11 januari 2009, Perisic maakte de enige goal, nvdr) en we zijn hem blijven volgen”, zegt Luc Devroe, sportmanager van Club Brugge. “Alles samen zagen we hem twaalf of dertien keer. We waren honderd procent overtuigd van zijn kwaliteiten: vaardig met beide voeten, kopbalsterk, groot loop- én scorend vermogen. Hij heeft ongeveer alles. Dat hij niet geslaagd was bij Sochaux interesseerde ons eigenlijk niet. Zoiets kan gebeuren. Kijk naar Tom De Sutter ( haalde de A-kern van Club Brugge niet, speelt nu bij Anderlecht en is A-international, nvdr). Ook zijn terugval bij Roeselare moet je kaderen: die jongen is pas twintig en speelde zijn eerste halve seizoen in de eerste klasse. Onlogisch is het niet als je dan na een tijd een dip kent, Odjidja maakte bij ons hetzelfde door. Iedereen weet ook dat ik een goede relatie met Dennis van Wijk ( trainer-technisch directeur van SV Roeselare, nvdr) onderhoud, ik bedoel: wij wisten zéér goed welk vlees we met Ivan Perisic in huis zouden halen. Maar zolang er Duitse clubs als Hertha Berlijn in de running waren, golden er Duitse prijzen zoals lonen van acht- à negenhonderdduizend euro. Bovendien was onze eerste prioriteit het aantrekken van een centrale verdediger.”
Pas in de laatste week voor het sluiten van de transferperiode sloeg Club Brugge toe. Ivan Perisic was op dat moment aan het onderhandelen met Hajduk Split. “Maar we bereikten geen akkoord”, zegt hij. “Hajduk wou dat ik voor vier of vijf jaar tekende, ik wou mij niet langer dan drie seizoenen binden.
“Op een bepaald moment zou ik tekenen voor Hertha Berlijn, maar plots werd manager Dieter Hoeness ontslagen en wou de club geen beslissing nemen tot er een opvolger was aangesteld. Het werd oud-Herthaspeler Michael Preetz. Die zei dat hij met zijn eerste transfer geen risico wou nemen en liet mij in de voorbereiding testen tegen een tiendeklasser. We wonnen met 23-0, ik maakte er 2 en na afloop zei de hoofdtrainer (Lucien Favre, nvdr) dat hij voor mijn positie eigenlijk geen versterking zocht. Het was niet de waarheid en het was een ontgoocheling voor mij, maar achteraf bekeken is het goed zo: Hertha staat laatste, Club tweede.
“Bij Borussia Dortmund koelde de belangstelling een beetje omdat Roeselare en ook ikzelf het na de eerste uitstekende maanden moeilijker kregen. Ze vonden dat het misschien nog een jaar zou duren alvorens ik er helemaal klaar voor zou zijn. Bij Trabzonspor was het maximumaantal van zes Europeanen al overschreden, er moesten er eerst twee vertrekken voor ze mij zouden aantrekken.”
Bij Club Brugge is hij speelgerechtigd voor de competitiewedstrijd tegen RC Genk (speeldag 6). Adrie Koster brengt hem meteen aan de aftrap, zij het op de linkerkant. Blijkbaar beducht voor de 3-4-3 van Hein Vanhaezebrouck verbouwt de Clubcoach zijn hele middenveld: Jonathan Blondel en Karel Geraerts staan centraal voor de verdediging, Perisic en Odjidja bezetten de flanken, Wesley Sonck valt terug op positie 10. Het werkt niet. Club wordt gedomineerd, Perisic moet te veel achter Dimitri Daeseleire aan lopen en Koster grijpt halverwege de eerste helft in. Perisic komt in de bovenste punt van een ruit te staan en maakt op slag van rust zijn eerste doelpunt voor zijn nieuwe club: hij reageert alert op een afgeblokte trap van Sonck en schiet de bal van net binnen het zestienmetergebied met de linker via een tegenstander in de korte hoek in doel. Vier dagen later debuteert hij tegen Shakhtar Donetsk in de Europa League met alweer een verdienstelijke prestatie. Op Westerlo (speeldag 7) opent hij met een intikker de score, leidt hij met een steekpass de tweede goal in en bereidt hij in de extra tijd met een individuele actie de vierde voor. Tegen Zulte Waregem (speeldag 8) krijgt hij op het einde van een uitstekende eerste helft een trap op zijn rechterheupspier en vraagt net voor het uur om vervanging, maar Koster houdt hem op het veld tot Club zegezeker is. Op Moeskroen (speeldag 9), zijn vijfde wedstrijd in vijftien dagen, blijft hij uit voorzorg tachtig minuten op de bank.
“Ik ben iemand die geen aanpassingsperiode nodig heeft”, zegt hij. “Ook bij mijn vorige clubs paste ik mij meteen aan. Hier is het eenvoudiger spelen dan bij Roeselare, want de spelers zijn beter en de ploeg is sterker. De positie centraal achter twee spitsen is ideaal voor mij: ik kan op het middenveld mee de aanval opzetten en met mijn loopvermogen gemakkelijk in het strafschopgebied komen.”
Momenteel verblijft hij in hotel Weinebrugge in Brugge. Zijn vriendin keerde begin deze week naar Split terug om er aan de universiteit haar studies economie voort te zetten en zijn moeder is in Sochaux gebleven omdat zijn zus er nog studeert. “Maar vanaf januari zal ze in Moeskroen Franstalig middelbaar onderwijs kunnen volgen”, zegt hij. “In afwachting van hun verhuis zal ik een appartement betrekken in de buurt van het stadion. De aanwezigheid van mijn moeder en mijn zus is belangrijk voor mij. In Sochaux gaven ze mij in de moeilijkste momenten de kracht om voort te doen.”
Zondag speelt Ivan Perisic met Club Brugge tegen Anderlecht, de Belgische club waar de jonge Kroaat lang het liefst naartoe wou. “Maar toen hun voorzitter na mijn wedstrijd met Roeselare in Anderlecht eind vorig seizoen ‘neen, dat is het niet’ zei tegen Didier Frenay, wist ik genoeg. Een speler beoordeel je niet op negentig minuten, vind ik. Welke voetballer haalt er altijd zijn allerbeste niveau? Zelfs bij Real Madrid is dat niet mogelijk. Ik hoorde ook dat ze bij Anderlecht zegden dat er bij hen al zo veel goede middenvelders rondlopen dat ze zich afvroegen hoe ik in de ploeg zou raken. Iedereen weet wat er met Losada is gebeurd en ik wou niet nog eens beleven wat ik bij Sochaux meemaakte.
“Bij Club Brugge lag het anders. Zij scoutten mij veel meer en waarschijnlijk kennen ze mij daarom ook wat beter. Ik denk dat het voor mij de ideale club is. De Bundesliga was moeilijker geweest. Met de Belgische competitie ben ik al vertrouwd en ik zit er bij een ploeg uit de top drie waar iedereen mij respecteert en ik mijn kwaliteiten kan tonen. Ik ben ervan overtuigd dat als we met deze groep en deze trainersstaf zo blijven voortdoen, we een prijs kunnen pakken.”
door christian vandenabeele
Club Brugge is voor mij de ideale club.
Ivan Perisic
We besloten Perisic niet aan te werven om onze eigen jeugd niet te blokkeren.
Herman Van Holsbeeck
