Een van de verrassende namen in de selectie van Georges Leekens is die van de 19-jarige Dedryck Boyata. ‘Hij weet dat hij ondanks de stevige concurrentie achterin iets kan bijbrengen.’
Na de Mpenza‘s, Vincent Kompany en Romelu Lukaku beschikt België over een nieuwe zwarte parel van Congolese afkomst. De naam is Dedryck Boyata. Zijn eerste basisplaats bij zijn ploeg Manchester City liet dit seizoen even op zich wachten, maar eind september kreeg Boyata de kans om zich te meten met Chelseasterren Didier Drogba en Nicolas Anelka. Als linksvoetige centrale verdediger moest hij wel op de rechterflank opdraven, maar hij bracht het er goed af. Samen met Kompany, Kolo Touré en Pablo Zabaleta hield hij de achterdeur gesloten. Manchester City won met 1-0 en coach Roberto Mancini loofde zijn verdediging. Sinds de komst van Mancini naar City in de zomer van 2009 zit de carrière van de 19-jarige Boyata in een stroomversnelling. Ook vorig seizoen gunde de Italiaan hem al speelgelegenheid. Gevolg: Manchester City verkoos hem tot Jonge Speler van het Jaar.
Milk Cup
Het sprookje van Dedryck Boyata begon toen hij als kleuter zijn vader volgde naar diens voetbalwedstrijden. “Ik was als voetballer actief bij Union Sint-Gillis en Stade Leuven waardoor Dedryck al van jongs af aan met voetbal in de weer was”, doet vader Bienvenue Mandungu Boyata het verhaal. “Als spits kon ik op elke aanvallende positie spelen. Ik had gewild dat ook Dedryck vooraan zou spelen, zodat ik hem wat van mijn eigen ervaring zou kunnen meegeven. Maar telkens als hij als aanvaller werd opgesteld, zakte hij diep terug om mee te verdedigen en het spel te verdelen. Hij voelt zich achterin gewoon op zijn gemak, dat is zijn biotoop.”
Zijn eerste echte voetbalstapjes zette de jonge Boyata bij de jeugd van Red Star Woluwe, waarna hij op zijn zestiende ging solliciteren bij de U17 van FC Brussels. “Toen Dedryck bij ons kwam testen, haalde hij helemaal geen hoog niveau”, herinnert Nourredine Moukrim, trainer van de U17 bij FC Brussels en ex-speler van Antwerp, zich nog. “Hij was volop in zijn groeifase en dat maakte dat hij traag en onbeholpen was. Daarom gaf ik hem een plekje in de provinciale reeksen. Daar is hij keihard beginnen te werken en is hij op enkele maanden tijd razendsnel geëvolueerd.”
Als 17-jarige komt Boyata terecht bij de U19 van FC Brussels, op dat moment onder leiding van Olivier Lamberg, tegenwoordig beloftecoach van KV Mechelen. Lamberg: “Hij was een twijfelgeval, maar na een paar trainingen was voor mij duidelijk dat hij meer kwaliteit had dan sommige mensen dachten. Ik zag een perfecte mentaliteit en een sterk lichaam en dus nam ik hem in mijn team op.” Dankzij zijn natuurlijke flair en joviale persoonlijkheid ontpopt hij zich al snel tot chouchou van de ploeg. Samen met Andrea Mutombo, nu bij Standard dat hem uitleende aan STVV, werd Boyata de natuurlijke leider van een gedreven groep. Na twee weken voorbereiding op het nieuwe seizoen namen de U19 van Brussels deel aan de prestigieuze Milk Cup in Noord-Ierland. Daar maakte Boyata een grote indruk op een aantal Engelse clubs. Manchester City speelt het snelst op de bal en al na enkele dagen wordt de overgang van de jonge Belg afgerond. Lamberg heeft gemengde gevoelens over die tijd: “Ik vind het ontzettend jammer dat we nooit een heel seizoen hebben kunnen volmaken met dat team, want ook Mutombo is toen vertrokken. Anderzijds is het voor Dedryck wel de start van een mooie toekomst geworden.”
Blok graniet
Bij Manchester City mag Boyata al vrij vlug aansluiten bij de A-kern. Begin vorig seizoen trok eigenaar SheikhMansour bin Zayed Al Nayhan echter zijn portemonnee open om een indrukwekkende lijst toppers, onder wie Kolo Touré en Joleon Lescott, binnen te halen. Toen kreeg Boyata het toch even moeilijk, volgens zijn vader. “Dedryck wist niet meer wat zijn plaats was in de kern. Samen met de andere jongeren voelde hij zich bedreigd door die grote aankopen. Maar toen hij merkte dat de coach hem vertrouwen gaf en hem speelgelegenheid gunde, heeft hij snel zijn relaxte zelf hervonden.”
Toch kan Bienvenue Boyata bijna niet geloven dat zijn zoon ondanks alle aandacht nog niet is veranderd. “Ik ken er velen die naast hun schoenen zouden gaan lopen, maar niet hij”, zegt hij trots. “Volgens mij beseft hij nog niet helemaal door welke grote spelers hij omringd is.” Ook Moukrim en Lamberg zijn onder de indruk van de rust die Boyata uitstraalt, maar het verbaast hen niet. Ze beschrijven hem als een beleefde, bescheiden en charmante jongen, die goed zijn gebreken en gaven kent.
Over zijn gaven is overigens iedereen het eens: door zijn lengte en oersterk lichaam is hij een onverzettelijk blok graniet in de verdediging. Ook zijn vista, intelligentie en concentratievermogen worden geloofd. Over zijn minpunten heeft vader Boyata het duidelijk minder graag: “Als ik toch een werkpunt moet aanhalen, is het dat hij bij stilstaande fases beter zijn lichaam moet zetten. Hij zou met zijn fysiek ook meer goals moeten kunnen maken, maar hij kopt nog te veel als verdediger op voorzetten in plaats van de bal gericht naar een hoek te sturen.
“Als ik hem met iemand mag vergelijken, is het met Yaya Touré“, gaat Bienvenue verder. “Net als Yaya heeft Dedryck een meer dan behoorlijke techniek en koppelt hij die aan kracht. Ik ben er dan ook van overtuigd dat hij ook op het middenveld goed uit de voeten zou kunnen.” Lamberg nuanceert dat. Voor hem is Boyata een typische Engelse verdediger: goede positionering, kopduels winnen, een scherpe tackle en in een of twee tijden de bal weer inleveren bij het middenveld. “Ik heb het een keer geprobeerd met hem op het middenveld, maar de snelheid van uitvoering en het veel aan de bal komen waren niet zo zijn ding.”
Rode Duivels
In de voorbereiding op de wedstrijden van de Rode Duivels tegen Duitsland en Turkije mocht Dedryck Boyata al een eerste keer proeven van het werk bij de grote jongens toen hij met enkele andere beloften de kern vervolledigde voor een oefenwedstrijd. Een maand later ligt de eerste oproep voor de nationale ploeg in de bus. Bienvenue Boyata: “Dedryck was dolgelukkig toen hij mocht inspringen op training. Hij weet dat hij ondanks de stevige concurrentie achterin iets kan bijbrengen. Voor hem zou het een enorme eer om dat shirt te mogen dragen.”
door mathieu wouters – beelden reporters
“Met zijn fysiek zou hij meer goals moeten kunnen maken. Bienvenue Boyata”
