Even in het spoor van de politieke actualiteit. Nu Antwerpen de (mobiliteits)agenda domineert, hoe zou het zijn met het Antwerpse voetbal? Uitstekend, op het eerste gezicht. Oké, Germinal Beerschot liet vorige woensdag in Waregem een tikkeltje arrogant een riante voorsprong alsnog uit handen glippen, maar dat werd zondagavond tegen een al even arrogant Club Brugge goedgemaakt. Het gaat langzaam beter met de ploeg van het Kiel, die met Júnior Negrão een spits heeft die voor brokken zorgt. Drie treffers in Waregem, eentje zondagavond tegen Club Brugge, het spitsenprobleem lijkt opgelost. Nog wat meer altruïsme in het samenspel van de Braziliaan en de lopende mensen vanuit het middenveld zullen nog veel schade aanrichten. Langzaam begint Glen De Boeck de ploeg naar zijn hand te zetten.

Aan de andere kant van de stad lukt het op het eerste gezicht ook goed met Antwerp. Voor één keer de start van een nieuw seizoen niet gemist, en met vijftien punten uit zeven wedstrijden overtuigend in het spoor van de leider in de tweede klasse. Na alweer een woelige zomer met financiële perikelen een ferme opsteker, zij het buiten de provincie zo goed als onopgemerkt, nu EXQI Sport geen beelden meer toont van de tweede klasse.

Uitgerekend nu het sportief goed gaat, is het op de Bosuil bang kijken naar wat de rechter morgen beslist. Het is immers zeer goed mogelijk dat die het doek laat vallen over stamnummer 1. Op vraag van uitgerekend de familie die Antwerp jarenlang een groot hart toedroeg: de familie Collin. Het kan verkeren.

Het aantal keren dat het einde van Antwerp werd voorspeld, kunnen we ondertussen niet meer op beide handen tellen. Steeds werd de boodschapper van dat onheil in het ongelijk gesteld omdat de club altijd wel in laatste instantie een weldoener vond om dringende schulden aan te zuiveren. Maar dit keer lijkt het hopeloos en worden her en der apologieën voor het eigen beleid voorbereid.

Dat beleid … Ze noemen het “de Wautersparadox”, daar in de hel van Deurne. Zonder de voorzitter en zijn vrienden (naast een aantal onbekenden lange tijd de familie Collin, Tony Gram, en recent vooral de familie Mintjens) bestond Antwerp al lang niet meer. Maar mét de 77-jarige gewezen bankier die nog steeds aan alle touwtjes trekt en argwanend staat tegen Jan en alleman, heeft de club evenmin een toekomst. Het beleid is gericht op overleven, van dag tot dag, met geregeld bezoek van deurwaarders die de betaling van rekeningen afdwingen. De wedstrijdrecettes worden al een tijdje systematisch aangeslagen, op vraag van de familie Collin. De familie die via haar link met de Kredietbank – de voorganger van de KBC – de club groot maakte. En die, toen voorzitter Fernand Collin na 34 jaar naar een opvolger zocht, Eddy Wauters naar voren schoof. Een echte Antwerpenaar, ex-speler bovendien, uit Borgerhout. Intelligent, uit een bescheiden handelaarsfamilie (in kolen). Geniaal bankier, maar als clubleider niet mee geëvolueerd met de tijd en omringd door oude krokodillen. Inmiddels 41 jaar voorzitter, na Bosman vasthoudend aan een denkbeeldige almacht en ten onder gegaan aan een calimerobeleid waarin hij overal vijanden zag en niemand een cent gunde.

Morgen/donderdag doet de rechtbank een uitspraak in een rechtszaak die Tony Gram tegen de vzw Royal Antwerp Football Club aanspande en waar de familie Collin zich (via de nv Colver) bij aansloot. Beiden hebben een smak poen van de club te goed en eisen niet minder dan de ontbinding van de vzw (wat gelijkstaat met een faillissement). Als de rechter op die vraag ingaat, komt er een curator en wat dat betekent, hebben we in Moeskroen gezien. Ontbinding en met nieuwe mensen in derde klasse starten, behoort tot de mogelijkheden.

Het probleem zijn de schulden die zich blijven opstapelen (3,7 miljoen euro in de voorbije drie jaar en in totaal al ongeveer 12 miljoen euro). Dat is niet meer op te hoesten door ‘vrienden’. Bovendien werd er al zoveel geschoven met de gronden – de naakte eigendom is nu in handen van de familie Mintjens en de vzw is eigenaar van de gebouwen – dat je die nog moeilijk als activa kan bekijken.

Kortom: het zal een geniaal illusionist moeten zijn die Antwerp dit keer uit de penarie redt.

door PETER T’KINT

Het doek dreigt definitief te vallen over Antwerp.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content