Een week na het WK vindt zondag de Ronde van Lombardije plaats. De ‘klassieker van de dode bladeren’ verwierf in het verleden faam als traditionele afsluiter van het wielerseizoen met illustere winnaars als GinoBartali, FaustoCoppi, RikVan Looy, EddyMerckx, RogerDe Vlaeminck, SeanKelly… Vanaf de jaren negentig verloor Il Lombardia echter zijn glans. Veel grote namen die op de Tour focusten, meldden zich na een slopend seizoen vermoeid af. Winnaars met een dopingverleden als Vladislav Bobrik, Oscar Camenzind, Raimondas Rumsas en Danilo di Luca plus organisatoren die de start- en finishplaats om de haverklap van locatie veranderden, deden de reputatie van de klassieker evenmin goed.
Een kantelpunt kwam er in 2006 toen Paolo Bettini in Lombardije naar eigen zeggen “de mooiste zege uit zijn carrière” behaalde. Als kersvers wereldkampioen droeg hij zijn overwinning op aan zijn pas verongelukte broer Sauro. Dubbelslagen van vedetten als Damiano Cunego (2007, 2008) en Philippe Gilbert (2009, 2010) zette de opwaartse trend voort en in 2012 volgde (letterlijk en figuurlijk) een nieuwe knik omhoog met de introductie van de Muro di Sormano, een bijzonder steil geasfalteerd geitenpad. Gekoppeld aan de traditionele Madonna del Ghisallo en de steile klim in Villa Vergano, net voor de nieuwe finish in Lecco, kreeg de Ronde van Lombardije weer een klassiek karakter. En in tegenstelling tot in 2011 (met de onbekende Oliver Zaugg) meteen ook een grote naam als triomfator: Joaquim Rodríguez, die ook vorig jaar won.
Toch beslisten de organisatoren om het parcours voor de 108e editie wéér om te gooien. In Bergamo, de startplaats van de voorbije jaren, ligt voor het eerst sinds 2003 weer de aankomst, 254 km na het begin in Como. De Muro di Sormano verdwijnt opnieuw, de Madonna del Ghisallo werd verschoven naar het eerste deel van de race, en in de laatste 120 km liggen zes colletjes. Onder meer de Berbenno (5,5 km aan 5,3 %, op 26 km voor de finish) en in de finale de klim, op eeuwenoude klinkers, naar de oude stad van Bergamo (1,5 km, met een piek tot 12 %). Daarna volgen nog drie dalende kilometers tot de streep. In totaal goed voor 3000 hoogtemeters, en dus minder zwaar dan de voorbije edities. De organisatoren hopen dat zo meer renners in aanmerking komen voor de zege.
De datum van Il Lombardia is wél nog dezelfde als de voorbije twee jaar: niet meer midden oktober, drie weken na het WK, maar al de volgende zondag. Een kalenderwijziging die de UCI doorvoerde ten voordele van de (door haar georganiseerde) Ronde van Peking. Aanvankelijk reageerden de Italiaanse media en wielerfans sceptisch: de Ronde van Lombardije was zijn traditie als slot van het wielerjaar kwijt. Maar het bleek een goede zet: renners die op het WK focusten, namen er automatisch ook Lombardije bij. Zo werd de klassieker een kans op revanche, zoals vorig jaar, toen Joaquim Rodríguez zijn gram haalde op Alejandro Valverde, zijn boeman op het WK. Ook de verschuiving van zaterdag naar zondag, zoals met Milaan-Sanremo, leidde tot een meer uitgebreide en wereldwijde tv-verslaggeving. Het enige wat nog ontbreekt, is een zege van de nieuwe wereldkampioen, want de laatste dertig jaar realiseerden alleen Camenzind (1998) en Bettini (2006) de dubbelslag.
DOOR JONAS CRETEUR
De organisatoren beslisten om het parcours voor de 108e editie toch weer om te gooien.
