Het was snel duidelijk hoe in de derby het spel zou verlopen. Bijna vijf minuten duurde het alvorens de thuisploeg over de middellijn geraakte. Lokerencoach Peter Maes liet zich inspireren door de tactiek van Cerclecoach Laurent Guyot: naar het voorbeeld van zijn Franse collega zette Maes een blok neer met twee spitsen die bij balverlies breed uit elkaar gingen staan, een aanvallende middenvelder die zich bekommerde om de opbouw van de centrale verdedigers en daarachter drie controlerende middenvelders die de centrale as dichthielden. AA Gent wist er in de aanvangsfase geen raad mee. De eerste keer dat het op de andere helft geraakte, was exemplarisch voor hoe het zou moeten gebeuren: met een kruispass bereikte Brecht Dejaegere toen de op rechts hoog doorgeschoven en tegen de zijlijn vrijstaande back Thomas Foket. Op links vond het de oplossing af en toe bij de afhakende Roman Jaremtsjoek. Maar veel doelgevaar leverde dat niet op, omdat Lokeren met drie middenvelders compact voor de verdediging de ruimte tussen de linies in het centrum klein hield en bij zijn tegenstander de kwaliteit aan de bal én de drive niet top was.
Opmerkelijk: in de eerste helft maakte de thuisploeg geen enkele overtreding. Dat is nochtans allesbehalve de tactiek van Yves Vanderhaeghe, een coach met een strijdershart naar wie bij zijn vorige club een tackle tussen vlees en vel werd genoemd (een ‘Yveske doen’), en dat maakte hij tijdens de pauze ook duidelijk: zonder grinta in de duels kun je geen match winnen.
Na de rust was de tactische variant dat Dejaegere veel meer zijn positie naast Birger Verstraete voor de verdediging verliet om te gaan infiltreren, op rechts, op links en door het centrum, wat voor extra druk en gevaar zorgde. Na een van zijn individuele acties probeerde hij ook de tactiek van de schwalbe uit, iets waar hij tenslotte niet onbedreven in is, maar meer dan een gele kaart en een fout tegen leverde hem dat dit keer niet op.
Gent raakte uiteindelijk maar onder stoom na een tegengoal even voor het uur, een cadeau van aanvoerder Nana Asare. Lokeren slaagde er almaar minder in de ruimtes dicht te lopen en miste ook de frisheid om counterkansen te benutten. In het laatste kwart van de wedstrijd koos Vanderhaeghe voor de klassieke powerplaytactiek: er een tweede en zelfs een derde centrumspits bij zetten. Pas toen kon de sterkste ploeg helemaal zijn wil opdringen. De bezoekers overleefden de strijd in de eigen zestien meter niet. Ze kraakten in het laatste kwartier.
