Zo ver is het gekomen dat de wet van ’78 nu de beste vriend is geworden van onze clubs. Spelers ontslaan wordt een mode.
– veel te late – wederrechtelijke – betaling door RSC Anderlecht met negatief (sic) impact op marketing, negatieve publiciteit – met tot gevolg ook bijkomende kosten & rente voor de club, enz.
– niet betaling door onze hoofdsponsors Hell-Sport en Euphony
– nutteloze wegzending van ’n reeks spelers naar B- of C-kern door Enver Alisic met bijkomende vergoedingen tot gevolg en verlies van kapitaal voor de club.
Gelet op de reorganisatie die zich terzake hierdoor opdringt, zijn wij verplicht U bij deze de verbreking van de arbeidsovereenkomst welke wij met U ondertekenden op heden te verbreken (sic).
Deze gaat onmiddellijk in.”
Om de getroffen spelers te helpen de zaken van hun positieve kant te bekijken, vervolgt de brief : ” Dit betekent wel dat U bij deze uw onmiddellijke vrijheid bekomt. De sociale documenten volgen.”
Voor sommige van de getroffen spelers, die hieruit moed zouden hebben geput, volgt echter meteen de ontnuchtering : ” Gelieve het appartement dat U betrekt onmiddellijk ter onze beschikking (sic) te willen stellen.”
Waarop de brief besluit met : ” Wij betreuren onze beslissing welke opgelegd wordt door omstandigheden totaal onafhankelijk van onze wil.”
Dat laatste kan niet anders dan om te lachen zijn, want was het niet Geert Sustronck zelve die met veel theater KRC Zuid West-Vlaanderen toevertrouwde aan de goede zorgen van de Kroaat Enver Alisic en zijn Duitse vrienden ?
uid West-Vlaanderen dat spelers ontslaat, Eendracht Aalst dat hetzelfde doet, RWDM dat dreigt een speler ( Kolotilko) te schorsen die een advocaat in de arm neemt om dat hij niet betaald wordt : zijn de clubs niet bezig in ijltempo de geloofwaardigheid van het profvoetbal te ondergraven ?
“Dat denk ik niet”, antwoordt Jean-Marie Philips, voorzitter van de Profliga. “Er bestaat namelijk een wet, de zogenaamde wet van 24 februari 1978, waarmee spelers en makelaars jaren aan een stuk hebben gedreigd tegenover de clubs om zo een hoger loon of een transfer naar het buitenland af te dwingen. Maar het is een mes dat aan twee kanten snijdt : als de spelers er gebruik van maken, dan ook de clubs.”
Dat clubs hun spelers niet (tijdig) betalen, is wat anders, zegt Philips en hij slaat een andere toon aan : “Een speler in dat geval kan zich beroepen op de algemene wetgeving en zijn contract om zwaarwichtige redenen verbreken. Ook het bondsreglement bevat een procedure waarmee spelers in zo’n situatie onmiddellijk vrij zijn. Zelfs de Fifa voorziet die mogelijkheid nu in haar reglement. Kijk, ik heb nooit begrepen dat clubs hun spelers niet betalen, net zoals ik er een hekel aan heb dat ze hen naar een C-kern sturen. Als uw werkgever u niet betaalt, dan werkt u toch ook niet meer ? Als het mij overkomt, zeg ik : heren, salut !”
Toch verhinderde het Uitvoerend Comité op 9 maart 2002 dat Matthias Van Steenberghe wegens wanbetaling door KV Mechelen naar SK Beveren verhuisde. “Omdat hij zijn contract niet verbroken had,” zegt Philips, “en verwachtte dat de bond dat zou doen, maar die kan dat niet. Het is de speler die per brief zijn contract moet opzeggen. Vóór 31 maart kan hij dan de toelating krijgen om per direct naar een andere club over te stappen.”
Met de ontslagbescherming van de spelers kan het inderdaad beter, geeft Philips toe, maar uitgerekend de syndicaten – waarmee hij overigens goed zegt samen te werken – wilden niet zo ver gaan als hij. Trouwens, ook de Profliga is het slachtoffer van dergelijke praktijken, “want deze clubs brengen het imago van de hele Profliga in het geding”.
“Een contract moet tot het eind eerbiedigd worden, zowel door de club als door de speler”, aldus Philips. “Dat vind ik normaal. Ik kan niet aanvaarden dat een speler die niet bijtekent, door zijn club gestraft wordt. Dat ik het niet altijd eens ben met mijn clubs, dat zal u ook wel weten. Ik leg een richtlijn voor, en dan is het aan hen om die te volgen of niet. Maar beslissen kan ik niets.”
Vrijdag schrapten de achttien Profligaclubs de bepaling uit hun statuten dat de voorzitter stemrecht heeft. Officieel omdat Philips aangesloten is bij Anderlecht en die club zo twee stemmen in het kapittel zou kunnen hebben. “Geen probleem. Ik heb nooit van mijn stemrecht gebruik gemaakt, want als het op mijn stem aankomt, zou ik meteen negen vijanden hebben.”
door Jan Hauspie,
