De wispelturige Welshman

© GETTY

Gareth Bale is de laatste weken goed op dreef bij Tottenham, maar het pad dat hij de afgelopen jaren aflegde, liep niet over rozen. Reconstructie van een hobbelige carrière.

Elf jaar geleden leerde de wereld Gareth Bale kennen. De jeugdige linksachter van Tottenham vernietigde de Interverdediging die een seizoen eerder nog de Champions League won onder José Mourinho. De Welshman maakte toen een hattrick en draaide de Braziliaan Maicon, een van ’s werelds beste rechtsachters van dat moment, helemaal tureluur.

De Nerazzurri wonnen dan wel met 4-3, maar Gareth Bale kondigde zich aan op het Europese toneel. ‘ An amazing performance‘, noemde de toenmalige Spurscoach Harry Redknapp diens optreden na de wedstrijd. Het was destijds al duidelijk dat zijn toekomst niet in de defensieve linie lag. In Redknapps autobiografie Always Managing zei de Engelse voetbaltrainer over Bale: ‘Hij leek te soft voor een verdediger, dus posteerden we hem wat hoger op het veld.’

De Spurs kondigden de huur van Bale aan met een compilatie van zijn beste momenten in het spierwitte Tottenhamshirt.

Dat bleek in de daaropvolgende jaren geen slechte keuze te zijn. In 2013 won hij als flankaanvaller quasi alle mogelijke individuele prijzen in de Premier League, wat hem een transfer naar Real Madrid opleverde. De Koninklijke betaalde meer dan honderd miljoen euro voor Bale – een wereldrecord op dat moment – die met Cristiano Ronaldo en Karim Benzema het dodelijke aanvalstrio BBC zou gaan vormen.

Gareth Bale was dit seizoen al een paar keer beslissend voor in het shirt van de Spurs.
Gareth Bale was dit seizoen al een paar keer beslissend voor in het shirt van de Spurs.© GETTY

Het regenachtige Londen verruilde hij voor het zonnige Madrid en het voetballen voor Los Blancos ging hem in eerste instantie goed af. Hij scoorde en gaf assists tegen een sneltempo en maakte het beslissende doelpunt – de 2-1 in de verlengingen – in de Champions Leaguefinale van 2014 tegen stadsrivaal Atlético Madrid. Een jongen uit Cardiff bezorgde Real Madrid zijn legendarische tiende trofee met de grote oren, La Décima. ‘Een droom’, noemde hij het. ‘Daarom kwam ik naar Real Madrid.’

De constante in zijn prestaties duurde tot 2016. Daarna zou Bale last krijgen van blessures, werden zijn statistieken wisselvallig en had hij een wispelturige relatie met trainer Zinédine Zidane. In het seizoen 2019/20 bereikte die relatie zelfs een dieptepunt. De Welshman speelde amper nog, zat ongeïnteresseerd op de tribune en golfde liever dan dat hij zich met zijn werk bezighield. ‘Wales. Golf. Madrid. In die volgorde’, stond op de Welshe vlag die hij vasthield nadat hij zich in 2019 met zijn land kwalificeerde voor het EK.

De grote terugkeer

‘Ik wilde hem al vroeger naar Madrid halen’, aldus Mourinho over zijn periode als coach van Real. Afgelopen zomer kon hij als coach van Tottenham wel wat extra slagkracht voorin gebruiken: hij had nog geen back-up voor Harry Kane en naast Son Heung-min was de aanvallende output teleurstellend. Ook over de wisselvallige middenvelder Dele Alli was de Portugees niet tevreden, zo bleek in de Amazon Primedocumentaire over Tottenham All or Nothing: ‘Waar is Dele? Ik heb al gehoord dat je fucking lui bent op training. Dat heb ik hier niet nodig.’

Initieel zag Bale een uitleenbeurt aan zijn oude ploeg niet zitten, maar na een seizoen op de bank in Madrid vonden de speler en diens invloedrijke zaakwaarnemer Jonathan Barnett het eindelijk tijd om andere oorden op te zoeken. Een goedkope operatie zou dat echter niet worden. Het Madrileense bestuur blokkeerde in 2019 nog een transfer naar het Chinese Jiangsu Suning, ook al was de club hem liever kwijt dan rijk.

Spursvoorzitter Daniel Levy is dan wel een bikkelharde onderhandelaar, maar zijn zwak voor zijn voormalige superster en vriendschap met Barnett maakte een deal met de Spurs evidenter dan met andere ploegen. Bovendien kampte Real met Financial Fair Play-problemen waardoor de Spaanse kampioen zijn kans zag om een aanzienlijk deel van een loonfiche van meer dan dertig miljoen euro tijdelijk te lozen. Om dezelfde reden liet Real James Rodríguez (Everton) transfervrij vertrekken en deed het niet veel moeite om flankverdedigers Sergio Reguilón (ook Spurs) en Achraf Hakimi (Inter) te behouden.

Wat na dit seizoen? Tottenham zou een voorrangspositie hebben en kan het huurcontract met een jaar verlengen.

Om zijn liefde voor het voetbal terug te vinden, zat er voor Gareth Bale dus niks anders op dan terug te keren naar Noord-Londen, waar hij vroeger op White Hart Lane furore maakte. Uiteindelijk tekende de aanvaller een huurcontract in het nieuwe Tottenham Hotspur Stadium, waarbij Real Madrid zo’n zestig procent van zijn salaris bleef doorbetalen. Zelfs met ‘maar’ veertig procent van zijn supercontract werd Bale de grootverdiener van de club. Ter vergelijking: Harry Kane en Tanguy Ndombélé verdienen beiden wekelijks zo’n 230.000 euro, net geen 50.000 euro minder dan hun nieuwe ploeggenoot.

Met Ryan Giggs, de huidige bondscoach van Wales.
Met Ryan Giggs, de huidige bondscoach van Wales.© GETTY

Na wekenlange onderhandelingen kondigden The Lillywhites op 19 september ‘de grote terugkeer’ aan met een compilatie van Bales beste momenten in het spierwitte Tottenhamshirt. De natte droom van iedere Spursfan.

Instagrambericht

Na een maand wachten stond Bale tegen West Ham United voor het eerst binnen de lijnen. Daniel Levy haalde de krachtige winger terug naar Noord-Londen om een gamechanger te zijn, maar verder dan enkele korte invalbeurten in de Premier League en basisplaatsen tegen mindere goden in de bekercompetities of de Europa League kwam de clublegende aanvankelijk niet.

Dat hij na een tijd van inactiviteit een inloopperiode nodig had, leek logisch, maar om een fysiek fenomeen en intrinsiek voetbaltalent zoals Bale amper te gebruiken… daarvoor moeten meer onderliggende oorzaken zijn dan de uitleg dat het om ‘een tactische keuze’ gaat.

Op 9 februari postte de 31-jarige flankspeler een trainingsfoto op Instagram met daarbij de vermelding: ‘Een goede trainingssessie vandaag.’ Op een persconferentie drie dagen later counterde zijn sportieve baas het bericht. ‘Het is in strijd met de realiteit. Al sinds het begin van dit seizoen probeer ik alles binnenskamers te houden, maar deze situatie moest ik aankaarten. Hij postte het bericht misschien niet zelf, maar het is compleet verkeerd’, bemerkt Mourinho.

The Special One deinst er niet voor terug om zijn spelers te pas en te onpas openlijk te bekritiseren. In dit geval voelde hij dat het nodig was. Had Gareth een schop onder zijn kont nodig? Zijn ploeg zat in elk geval al even in een mindere periode, Tottenham had moeite om goede kansen te creëren en als Kane of Son niet hyperefficiënt waren, dan stokte de motor. De oefenmeester besefte dat hij de allerbeste Gareth Bale op dat moment erg goed zou kunnen gebruiken.

‘Beter dan ooit tevoren’

Een week later mocht hij nog eens starten tegen een van de ‘mindere goden’ in de Europa League; dé kans om te bewijzen dat hij in het basiselftal thuishoorde. Het Oostenrijkse Wolfsberger AC was de prooi van dienst. Vliegensvlug liet Bale spitsbroeder Son scoren. De blitzstart was compleet wanneer hij voor het half uur de 0-2 zelf tegen de netten joeg.

De tweeledige knock-outronde eindigde in een 8-1-totaalscore waarin Bale ook in de terugwedstrijd een doelpunt meepikte. Tijdens het weekend tussenin moest hij via een invalbeurt na de rust een achterstand tegen West Ham United helpen ombuigen. Hij schudde een assist uit de sloffen en Tottenham redde de eer, maar verder dan dat kwamen de ploeg en Bale niet. Al met al waren het veelbelovende prestaties waarmee hij – wie weet? – het vertrouwen van de hoofdtrainer kon terugwinnen.

De week erna begon Bale in de basis. Burnley verdedigde diep en intensief; creatief talent was dan ook gewenst en er waren nog weinig excuses om de voormalige clubkapitein niet te gebruiken. Ndombélé mocht wat lager op het middenveld speler en maakte zo plaats voor Bale.

Die bedankte zijn trainer al na twee minuten door zijn ploeg op voorsprong te zetten. Tien minuten later volgde een assist en kort na de pauze trapte hij de 4-0-eindstand binnen. Kortom: een glansprestatie die niet viel te negeren. ‘De ploeg heeft zijn talent nodig. Hij is beter dan ooit tevoren. In deze vorm laat geen enkele coach hem op de bank’, glimlachte Mourinho voor de camera van Sky Sports.

Ook Bale zelf reageerde opgetogen: ‘Ik heb aan mijn fitheid gewerkt en de vorm komt geleidelijk aan terug. Dit was goed. Ik kwam hier om met mannen als Son en Kane te voetballen, dus hopelijk nemen we dit mee voor de rest van het seizoen.’

Tottenham Hotspur heeft nog voldoende Premier Leagueduels te gaan, staat in de Carabao Cupfinale en zit bij de laatste zestien van de Europa League. Voor Bale en de Spurs is er dus nog voldoende tijd om het hobbelige parcours recht te trekken.

Maar wat na dit seizoen? De Londense ploeg zou een voorrangspositie hebben om Bale over te nemen; het kan het huurcontract met een jaar verlengen, maar tijdens de persbabbel in aanloop naar de wedstrijd tegen Fulham raakte Mourinho de vragen over een eventuele verlenging even beu: ‘Die vraag moet je aan Real Madrid stellen, het is hun speler. Wij huren hem alleen maar en ik wil er nu gewoon het beste van maken.’

Bales verbintenis in Madrid loopt af in 2022, hij kan na volgend seizoen dus vrij van transferbedragen een krabbel zetten bij een club naar zijn keuze. Realvoorzitter Florentino Pérez had zich het scenario wellicht anders voorgesteld toen hij zeven jaar geleden meer dan honderd miljoen euro overschreef naar Engeland. Voor Real Madrid is het een triestig einde van de verbintenis, maar voor de 31-jarige Welshman is het een kans om zijn carrière in een laatste rechte lijn te herlanceren.

De erfgenaam van The Welsh Wizard

In 2006 debuteerde de zestienjarige Gareth Bale voor Wales in een vriendschappelijke partij tegen Trinidad en Tobago, dat zich voorbereidde op het WK in Duitsland. In tegenstelling tot de topatleet die we nu kennen, huppelde toen een koorknaapje het veld op. De tiener had op dat moment nog maar honderdtachtig minuten voor het eerste elftal van Southampton gespeeld in The Championship.

Wales stond destijds 73e op de FIFA-ranking en had naast Manchester Unitedvedette Ryan Giggs weinig noemenswaardige spelers. Een zestienjarige die al minuten maakte op het tweede niveau van Engeland was dus niet niks en tien minuten in de tweede helft mocht een jonge Bale zijn opwachting maken. Hij stelde niet teleur. Enkele minuten voor het einde trapte hij de voorzet richting Robert Earnshaw waaruit de winnende treffer volgde.

‘Hij mag trots zijn op zijn prestatie. We zijn zeer onder de indruk en hij zal zeker nog veel tonen’, zei coach John Toshack na die wedstrijd. Gareth zelf was iets bescheidener: ‘Ik had dit helemaal niet verwacht. Gewoon opwarmen langs de zijlijn vond ik al heel wat, hopend dat ik op het veld kon komen.’ Weinigen konden toen voorspellen welk parcours hij uiteindelijk zou afleggen.

Ooit was Giggs bijgenaamd The Welsh Wizard vanwege zijn dribbelvaardigheid en creativiteit. Als speler met de meeste assists ooit in de Premier League zou hij voor ieder land een superster zijn, maar voor het pittoreske Wales zonder andere klinkende namen was hij onvervangbaar. In de laatste jaren voor zijn pensioen in 2014 werd hij steeds minder doorslaggevend.

Gelukkig voor Cymru – Wales in het Welsh – trad Bale toen steeds meer op de voorgrond. Hij groeide uit tot een speler die de last kon overnemen. Giggs’ spelerspensioen kwam een jaar na Bales recordtransfer naar Real Madrid. De fakkel – of beter de toverstok – werd zodoende doorgegeven. Met ervaren Premier Leaguespelers en jonge talenten als Ben Davies, Joe Allen, Ashley Williams, Wayne Hennessey en Aaron Ramsey kan de nieuwe Wizard de last ook iets meer verdelen onder het toeziende oog van bondscoach Chris Coleman.

Intussen kennen we het Britse schiereiland als een stugge natie die profiteert van fouten van de tegenstander, maar ook op eigen initiatief kan voetballen. Met opkomend talent zoals Rabbi Matondo, Daniel James, David Brooks, Joe Rodon en Ethan Ampadu bezit het over meer technisch vernuft dan vroeger. Hoewel kapitein Bale – de topschutter aller tijden van het land – het verschil kan blijven maken, is Wales niet langer een eenmansploeg. ‘We hebben nu ook andere spelers die een wedstrijd op internationaal niveau kunnen winnen’, beaamt linksachter Neil Taylor bij BBC.

Met de plaatsing voor het EK deze zomer trekken De Draken naar hun tweede internationale toernooi sinds 2016; het wereldkampioenschap in Rusland miste het nipt. Toch was de kwalificatiereeks voor dat toernooi al een progressie na die voor het WK in Brazilië in 2014, waar het in dezelfde groep als België voorlaatste eindigde met amper tien punten.

Voor het eindtoernooi in Qatar zit Wales, sinds 2018 gecoacht door Ryan Giggs, wederom met ons land in een kwalificatiepoule en is het erop gebrand om zich te plaatsen. ‘We willen voortbouwen op wat we reeds hebben bereikt. We willen ons in de toekomst keer op keer kwalificeren voor toernooien’, ambieert de Welsh Wizard.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content