KV Mechelen heeft ook een Franstalige supportersclub: les Wallinois. Gweny Defleur (40), die in Fosses-la-Ville woont, is voorzitter.
Gweny Defleur: ‘Mijn eerste voetbalherinnering gaat terug naar een match in de Europese beker voor bekerwinnaars tussen KV Mechelen en Anderlecht in 1988/89. Twee zaken fascineerden me destijds: de geel-rode kleuren van de lokale ploeg en de schitterende prestatie van hun keeper Michel Preud’homme. Vanaf dan stond mijn besluit vast: ik zou fan van de club worden en van zijn nummer één. En dat is dertig jaar later nog altijd het geval. Van de twee, hé. ( lacht)
‘Op een keer ging ik naar een opendeurdag in het stadion en was ik verbaasd over het aantal fans dat Frans sprak. Ik raakte met een aantal van hen aan de praat en zo is het idee ontstaan om een club van Franstalige supporters op te richten. Die werd uiteindelijk tien jaar geleden boven de doopvont gehouden. Met een toepasselijke naam: Wallinois, een samentrekking van Wallonie en Malinois. Het embleem werd een Waalse haan, maar dan in de geel-rode kleuren.
‘In het begin wist ik niet goed of dat aanvaard zou worden. Des te meer omdat wij als supportersclub iemand met een vaandel mogen laten meelopen met de beroemde fanfare die het publiek vermaakt voor de thuismatchen. Als vaandeldrager kon ik niet onopgemerkt voorbijgaan omdat ik in het midden van de laatste rij mee stap. Nochtans ben ik nooit uitgefloten. Integendeel, zelfs!
‘Op dat vlak is KV Mechelen echt een voorbeeldclub. In al die jaren heb ik er nooit het minste communautaire gekibbel meegemaakt in de tribunes. Je hebt daar het gevoel dat je allemaal deel uitmaakt van dezelfde familie, of je nu Nederlands of Frans spreekt. Ik aarzel trouwens niet om mijn dochter Aliza mee naar het stadion te nemen. Ze is nog maar tien jaar, maar ik weet dat er haar niks kan overkomen in die gemoedelijke sfeer die deel uitmaakt van het DNA van de club.’
Een vijftigtal leden
‘De Wallinois hebben vandaag ongeveer vijftig leden, verspreid over heel Wallonië: Luik, Ciney, Couvin, Anderlues, Fosses-la-Ville, … De club heeft ook een Antwerpse fan, Maarten Reul, die een dubbele pet draagt aangezien hij ook de spilfiguur is van ‘Supportersclub Voetbalvrouwen KV’. Zoals de naam het zegt worden daarin de onvoorwaardelijke vrouwelijke voetbalfans van de club verzameld. En mijn god, die zijn talrijk. ( lacht)
‘Het speciale aan Maarten is dat hij de meeste verplaatsingen met de fiets maakt. Dat is niet niks als je naar Moeskroen, Oostende of Eupen moet. Voor de thuismatchen blazen we altijd verzamelen op dezelfde plaats twee à drie uur voor de aftrap: het café op de Grote Markt van Mechelen dat uitgebaat wordt door de zoon van een oude glorie van de geel-roden, Torreke Lemberechts. Als je een pintje wil pakken, kan je dat beter bij ‘familie’ doen.
‘Sinds de oprichting van onze fanclub hebben we vreugde en verdriet gekend. Het summum was natuurlijk dit jaar 2019. Aan de ene kant moet je redelijk zijn: wat de matchfixing betreft, is er geen rook zonder vuur. Maar waarom focussen op KV Mechelen? Was er ook niks aan de hand tijdens Eupen-Mouscron? Maar dat dossier werd zonder gevolg geklasseerd. Begrijpe wie begrijpen kan.’
Een nieuwe peter
‘Nu zou de licentie van KV Mechelen voor het seizoen 2020/21 al onder druk staan. En Mouscron dan? Wordt daar niet over gesproken? Daar gebeuren al jaren dingen die het daglicht niet mogen zien. En toch ontsnappen zij telkens weer aan een straf. Ik moet zeggen dat ik dat, en zoveel andere dingen, niet snap.
‘Zoals, bijvoorbeeld, de sancties die de club opgelegd zijn: als er poging tot corruptie was, is onze plaats duidelijk niet in 1A. Maar waarom ons uit de beker kegelen, zowel nationaal als Europees, terwijl de spelers de beker ontvangen hebben op de Heizel?
‘Persoonlijk ben ik er wel van overtuigd dat de club nooit de dubbel gerealiseerd zou hebben mocht ‘de zaak’ er niet geweest zijn. Dat heeft iedereen naar een hoger niveau getild met het resultaat dat we nu kennen.
‘Bij de Wallinois zijn we natuurlijk blij dat we in 1A zitten en niet in 1B, of nog lager. Maar één ding doet ons toch verdriet: de meesten van ons zijn nog jonge supporters. De Europese verplaatsingen van vroeger hebben we nooit meegemaakt. We waren ons al aan het opmaken om dat eind deze zomer eindelijk eens te doen. Maar dat is nu uitgesteld. Spijtig want we hadden al contact genomen met reisorganisatoren voor die trips naar het buitenland.
‘Op korte termijn moeten we nog een andere zaak oplossen: de benoeming van een peter. Die eer is eerder al te beurt gevallen aan een paar Franstalige spelers van de club: Olivier Renard, Alessandro Cordaro en Xavier Chen. Coach Yannick Ferrera is het ook al geweest, maar aangezien hij in de loop van het seizoen aan de deur gezet werd, moesten we iemand anders zoeken. Met Clément Tainmont en Thibaut Peyre hebben we nu weer twee kandidaten…’
