Met een koffer vol knagende onzekerheden is Anderlecht uit de korte winterstop teruggekeerd. De overname door Marc Coucke blijft het nieuws beheersen. De flamboyante zakenman moet het stof wegblazen dat in sommige geledingen over de Brusselse vereniging hangt, al is het nog maar de vraag of Coucke de nood aan modernisering zo moest benadrukken op de persconferentie van twee weken geleden. Sommigen konden dat niet echt appreciëren. Maar tact en diplomatie horen niet meer bij deze maatschappij. En voor Coucke is de kortste weg tussen twee punten geen kromme maar een rechte lijn.
Natuurlijk is het wrang dat Marc Coucke als hartstochtelijk supporter van KV Oostende deze club achter zich laat, al moet je dat soort kreten altijd nuanceren. Nergens worden ze sneller weggewaaid dan in de voetbalwereld. Tien jaar geleden bezong Coucke zijn liefde voor Club Brugge, een vereniging waarin, zo beklemtoonde hij, hem was opgevallen dat iedereen aan hetzelfde touw trekt. Maar uiteindelijk was het niet Club Brugge maar KV Oostende dat hem in de armen sloot. En dan wil je wel eens van sjaal veranderen. Zoals dat nu ook weer zal gebeuren: van groen-rood-geel naar paars-wit.
Marc Coucke werd ooit door een van zijn medewerkers omschreven als iemand die een grote opportunistische commerciële flair heeft. Anderen zien in hem een wandelend woelwater. Dat Coucke fortuin maakte met een op zich heel gewoon product als shampoo, illustreert zijn zakelijk inzicht. Marc Coucke is een zonnekoning. Hij wil ondernemen. Het is zijn sport. Bij KV Oostende was hij op de grenzen van de club gebotst, er bleek geen verdere expansie mogelijk. Dat botst met zijn temperament. Coucke wil op het hoogste podium staan, in de schijnwerpers van de publiciteit. Dan worden emotionele beweegredenen al eens vergeten. Coucke kickt op aandacht, het is een soort drug. Wat dat betreft moeten de laatste twee weken voor hem zalig zijn geweest.
Maar Marc Coucke heeft zijn manier van werken. Hij omringt zich door mensen die hij blind vertrouwt. Dat zal bij Anderlecht niet anders zijn. Coucke kiest zijn medewerkers. Juist dat zorgt in vele geledingen voor onduidelijkheid en die gaan, voor hij op 1 maart echt voorzitter wordt, nog een tijdje aanslepen. Brengt Coucke uit Oostende mensen mee? En zo ja, wie moet er dan wijken? Er zal de komende weken nog voldoende gespeculeerd worden. Dat is geen gezonde basis om het nieuwe jaar in te stappen.
Af te wachten valt welke krijtlijnen Marc Coucke bij Anderlecht gaat trekken. Opmerkelijk fel en ongewoon was na de persconferentie de reactie van manager Herman Van Holsbeeck,die riep dat hij tijdens de transferperiode zonder rugdekking geen verantwoordelijkheid zal dragen. Van Holsbeeck heeft altijd beweerd dat hij, uit loyaliteit, zijn lot koppelt aan dat van Roger Vanden Stock.
De wintermercato is voor de kampioen in ieder geval van levensbelang als het een waterkans wil behouden om de kloof op Club Brugge te dichten. Maar de hand van Hein Vanhaezebrouck is in het spel nog niet écht zichtbaar en interessant wordt het hoe de nieuwe eigenaar met de trainer zal functioneren. Coucke bouwde zijn imperium op door alle touwtjes stevig in handen te houden. Ook bij KV Oostende weten ze dat hij heel cru en driftig kan zijn.
Marc Coucke zal rekening houden met de geplogenheden van Anderlecht. Hij gaat in deze aristocratische omgeving de polonaise niet inzetten. Maar mensen veranderen niet en dus zal ook Coucke zijn volks karakter behouden. Vanuit zijn competitiedrang gaat hij ook bij Anderlecht voor het hoogste. Op de manier die hij voor zichzelf het beste acht. Zoals iemand uit zijn omgeving het formuleerde: mochten er Olympische Spelen bestaan voor ondernemers, dan zou hij goud willen halen.
