Voor de derde keer al strandde KV Mechelen op een zucht van play-off 1. Maar de bedoeling van Malinois, dat afgelopen weekend met 3-0 onderuitging bij Union, is om in de slipstream van de topclubs te geraken.
Met een gênant, tragikomisch voorvalletje struikelt KV Mechelen op 24 juni 2016 het huidige seizoen binnen. De opgetrommelde pers vergaapt zich aan de acht zomeraanwinsten die Malinois voorstelt. Vooraan in de zaal zijn drie tafeltjes tegen elkaar geschoven. Voorzitter Johan Timmermans kruipt achter het middelste tafeltje. Rik Vande Velde, de nieuwe sportieve directeur, gaat aan zijn rechterzijde zitten. De acht nieuwelingen nemen plaats rond de twee bestuurders, vier aan elke kant. Het gaat om Yohan Croizet, Zeljko Filipovic, Dimitrios Kolovos, Nils Schouterden, Jeff Callebaut en Elias Cobbaut. Maar wie zijn die twee Afrikanen? Ghanezen die de overstap maken vanuit de B-kern naar de A-kern, zeggen Timmermans en Vande Velde. Een collega-journalist vraagt de voorzitter hoe die jongens heten. Timmermans moet het antwoord schuldig blijven. Ook bij Vande Velde valt een akelige stilte. Dus vraagt Timmermans de twee spelers om zichzelf even voor te stellen. Zo kan het dus nog altijd gaan bij een Belgische voetbalclub op het hoogste niveau: spelers aan de pers voorstellen zonder hun namen te kennen.
‘TIJDELIJKE’ SITE
Het voorvalletje typeert het scharniermoment waar Malinois zich momenteel door wringt. Tien jaar na zijn terugkeer op het hoogste niveau vervelt KV van een niet hypergeorganiseerde vereniging naar een professionele, moderne voetbalclub die zich op een structurele manier onder de Belgische topclubs wil nestelen. Maar daar is de club dus nog niet helemaal, zeker niet op pr-vlak. De contacten met de media verlopen nog altijd niet via een persverantwoordelijke die voltijds voor de club werkt, maar via een politieman die zich naast zijn job inspant voor KV. Nog een voorbeeld is de website van de club. Medio november 2015 werd die gehackt; wie ernaartoe surfte, kreeg een vlag te zien van terreurorganisatie IS. Na dat incident verving Malinois zijn website door een tijdelijke basissite. Bijna anderhalf jaar later is het nog altijd die noodoplossing die online staat.
Ook frappant: KV diende bij het IS-incident niet meteen een klacht in bij de politie, maar wachtte tot twee dagen nadien, ondanks de hoge terreurdreiging op dat moment. Daar zat de organisatie van de club voor iets tussen: met uitzondering van de sportief directeur waren er in die periode ook nog geen bestuursmensen uitsluitend met KV bezig. De voorzitter en zijn commercieel en financieel directeur hadden allemaal nog professionele bezigheden naast de club.
Maar KV zet stappen. Marc Faes is inmiddels voltijds aan de slag als manager van KV. Hij kan nu dringende zaken meteen aanpakken. Bovendien is KV van plan nog meer mensen in dienst nemen, onder wie een voltijdse communicatiemanager. Intussen probeert KV zijn externe communicatie alvast wat beter te managen. Alle interviews moeten vooraf aangevraagd en goedgekeurd worden, een werkwijze die bijna alle clubs op het hoogste niveau hanteren. Amper enkele jaren geleden deelde KV nog mappen uit met daarin de telefoonnummers van alle spelers en bestuursleden. Met de nieuwe aanpak sluit de club zich meer af en oogst ze geen applaus op de persbanken, maar KV etaleert zo wel de intentie om qua communicatie een stap te zetten.
INDRUKWEKKEND RIJTJE
En er is nog meer. Wie zich op 24 juni liet verblinden door dat blundertje rond de Ghanezen, miste de kern van het verhaal. Met die acht nieuwkomers had KV zijn zomerhuiswerk al klaar toen de voorbereiding op het huidige seizoen nog maar pas begonnen was. Het is de natte droom van menig trainer.
Bovendien had KV twee maanden eerder nog maar eens een miljoenentransfer gerealiseerd: Sofiane Hanni trok naar Anderlecht voor een bedrag dat rond de 2,5 miljoen euro schommelde. Daar komt bij dat Hanni de derde speler op één jaar tijd was die voor meer dan 2 miljoen euro vertrok, Ivan Obradovic (ook Anderlecht) en Milos Kosanovic (Standard) gingen hem voor. Alle drie haalde KV hen voor een appel en een ei. Al sinds zijn terugkeer naar het hoogste niveau, in 2007, kan KV met de regelmaat van de klok een goedkoop gehaalde speler met een serieuze winstmarge verkopen. De club vermijdt steevast dat er veel spelers tegelijk vertrekken, maar per jaar laat KV wel één of twee grote vissen gaan. Kent u dit indrukwekkend rijtje nog? Björn Vleminckx naar N.E.C., Nana Asare naar FC Utrecht, Koen Persoons naar Lokeren, Jonas Ivens naar FC Groningen, Aloys Nong naar Standard, Joachim Mununga naar Gençlerbirligi, Yoni Buyens naar Standard, Julien Gorius naar KRC Genk, Xavier Chen naar Guizhou Renhe en Nicklas Pedersen naar AA Gent. Niet slecht voor ‘een niet hypergeorganiseerde vereniging’, toch?
Intussen zegt KV uit het vertrek van Hanni wel lessen te trekken. Toen er vorig seizoen veel interesse kwam in de spelverdeler, had hij maar één jaar contract meer bij KV en weigerde hij die overeenkomst te verlengen. Dat was niet bevorderlijk voor de onderhandelingspositie van de Mechelaars. Voortaan wil KV zijn sterkhouders weer sneller voor langere tijd vastleggen, zoals enkele jaren geleden. De contractverlenging van Mats Rits past in dat kader. Hij had nog een contract tot 2019, maar KV verlengde die overeenkomst dit voorjaar tot 2020.
HET GLAZEN PLAFOND
Ook qua inkomende transfers zit er een evolutie in het beleid van KV. Ondanks de miljoenen die de uitgaande transfers opleverden, trok KV zelf zijn portefeuille nog nooit helemaal open op de transfermarkt. Enerzijds omdat de les van de vereffening nog fris in het achterhoofd zit, anderzijds omdat KV ook een stadionverbouwing financiert. Maar intussen telde de club voor de spelersgroep van dit seizoen wel zo’n 1,3 miljoen euro aan transfersommen neer. Een spotgoedkope kern, vindt de buitenwereld, maar voor KV is het een record. En manager Faes wijst er graag op dat die transfersommen nog niet alles zeggen, omdat pakweg Rits vandaag niet meer hetzelfde verdient als in 2013. De loonlast van de spelers is in de loop der jaren opgekrikt, zegt Faes. Niet bruusk of buitensporig, maar toch. Faes laat ook geen gelegenheid onbenut om te benadrukken dat ‘spelers die gratis komen’ niet bestaan. De zogenaamde transfervrije spelers vragen tekengeld en kosten dus wel iets. Dat gaat niet om astronomische bedragen, maar KV is een vereniging die 100.000 euro nog veel geld vindt.
In het verlengde van dat alles vond Faes bij de start van dit seizoen dat KV wél zwaar geïnvesteerd had in zijn sportieve kern. Maar zijn collega-bestuurders Timmermans en Vande Velde knoopten daar in juni 2016 toch geen grote verwachtingen aan vast. De lat lag niet bij de top zes, alweer niet. Toen KV tien jaar geleden terugkeerde op het hoogste niveau, was de uitdrukkelijke ambitie van de club om eerst een stabiele eersteklasser te worden, vooraleer weer echt hoog te mikken. Een wijze en prijzenswaardige strategie, die KV ook in de praktijk kon brengen. Maar begin dit seizoen, negen jaar na die terugkeer op het hoogste niveau, weerklonk Achter De Kazerne nog altijd hetzelfde riedeltje: play-off 1 mag, maar moet niet. Links en rechts begon een journalist te geeuwen. Stilaan dook de vraag op hoeveel tijd KV zich mag gunnen om de sprong naar de top zes voor te bereiden.
Die vraag ontstond ook omdat de laatste jaren een merkwaardige tendens was ontstaan. Terwijl KV er wel in slaagde om dat rijtje van lucratieve uitgaande transfers steeds langer te maken, schitterden de globale prestaties van de ploeg een stuk minder. Waanzinnig veel viel er niet meer te beleven ‘Achter De Kazerne’. Dus zette Sport/Voetbalmagazine boven een reportage over KV de titel: Elf tinten grijs. De Gazet van Antwerpen sprak dan weer over KV Middenmoot.
Maar met Yannick Ferrera als hoofdtrainer schoot er dit seizoen plotseling toch weer vuur in de resultaten van KV. Ferrera tilde de club op uit die intussen vermaledijde middenmoot en loodste KV zelfs in de race om play-off 1. Maar Ferrera strandde met geel-rood uiteindelijk op de zevende plek. Dat overkwam eerder ook al zijn collega’s Peter Maes, in 2010, en Marc Brys, in 2011. Het is de hoogste eindplaats van KV in zijn post-vereffeningsperiode. Voorlopig lijkt die zevende stek het glazen plafond voor KV.
EEN GROTER PLAN
Met een fikse stadionverbouwing wil KV zijn glazen plafond openbreken. Die stadionverbouwing verklaart mee waarom KV zijn tijd nam en neemt om de top zes te bestormen en waarom de club in het verleden zuinig was met zijn sportieve investeringen. KV besefte maar al te goed hoe duur zo’n stadionverbouwing zou zijn: begin dit seizoen wees de teller al meer dan 12 miljoen euro aan. Daarom zette de club tot nog toe altijd een deel van de inkomsten van uitgaande transfers aan de kant: om kosten met betrekking tot de stadionverbouwing op te vangen. Boekhoudkundig een verstandige tactiek, maar wie vooral op het sportieve focust, wordt daar op korte termijn natuurlijk niet warm van.
Het achterliggende idee is dat al die mensen wél vrolijk gaan worden als de stadionvernieuwing KV zal toelaten om de langverwachte, sprong naar de top zes te maken. Nu, in het eerste seizoen met twee nieuwe tribunes, liggen de ticketinkomsten volgens Faes al 22 procent hoger en de commerciële inkomsten 30 procent. Het is dat extra geld dat KV kan gebruiken om uiteindelijk de kloof te dichten, met zwaardere sportieve investeringen. Dat wordt wel wennen voor KV. Iemand als Faes wijst er nog graag op dat een grote transfersom niet garandeert dat je met die speler ook resultaten boekt. Het half miljoen voor Benjamin Mokulu bewees dat enkele jaren geleden en dit seizoen bracht ook de dik 600.000 euro voor Croizet nog geen verbluffend rendement. Maar aan te nemen valt toch dat een forsere financiële inspanning op sportief vlak echt nodig zal zijn om structureel door dat glazen plafond te breken.
KV overweegt intussen om ook zijn hoofdtribune te vervangen. De club zoekt nu wel manieren om zulke kosten niet langer te laten wegen op het sportieve beleid. Maar mogelijk zal KV dus nog enkele jaren langer tussen de kranen voetballen. Als ook die hoofdtribune vernieuwd is, denkt KV Mechelen over een arena te zullen beschikken die de club dichter bij topvoetbal gaat brengen. In afwachting heeft KV een ’toevallige’ deelname aan play-off 1 niet broodnodig om een sprong te maken in zijn ontwikkeling. De club heeft een groter plan en wil zijn ontwikkeling niet laten afhangen van zo’n haast accidenteel succesje. Vandaar dat KV het wederom missen van die plaats in de top zes redelijk vlotjes doorspoelt nu geel-rood voor het achtste jaar op rij aan die weinig prestigieuze play-off 2 is begonnen.
DOOR KRISTOF DE RYCK – FOTO’S BELGAIMAGE
KV Mechelen heeft een ’toevallige’ deelname aan play-off 1 niet broodnodig om een sprong te maken in zijn ontwikkeling.
