De formule 1 viel in een oude plooi.

Sebastian Vettel won de GP van Zuid-Korea. Op zich niets wereldschokkends, maar de manier waarop de Duitser dat deed, drukte op de oogleden. Van start tot finish aan de leiding, nimmer bedreigd. En omdat het voor de 25-jarige rijder al de derde keer op rij was dat hij met de vingers in de neus won, greep Vettel ook nog eens de leiding in het kampioenschap. Maar, nog veel belangrijker voor de neutrale toeschouwer: de Koreaanse manche was een saaie bedoening. Ja, een paar achterhoededuels met vooral Lewis Hamilton in de hoofdrol. Omdat de McLarenrijder problemen had met de ophanging. Maar voorin bleef de hiërarchie netjes overeind van start tot finish. Als van oudsher.

Het voerde ons terug naar 2011, toen Vettel domineerde op een manier die iedere neutrale toeschouwer de zin ontneemt om het tv-toestel aan te zetten. Het seizoen 2012 was nochtans helemaal anders begonnen, met races die zich steevast lieten ontvouwen tot nagelbijters. Heuse thrillers waarin het gewoon onvoorspelbaar was, zelfs voor insiders, om de winnaar te voorspellen. Wat een heerlijke tijd. Zelfs de man die op de tiende stek aan de race begon, kon winnen.

Vandaag blijft daar niets meer van overeind. Sinds Monza, dertiende koers van het seizoen, is inzetten op de winnaar in F1 opnieuw een veilige belegging. Nu nog meer dan drie races geleden. De update die topdesigner Adrian Newey van Red Bull uitvoerde op de RB8 bezorgde Vettel opnieuw echt topgerief. Wat zeggen we? Het is een machine waarmee hij iedereen moeiteloos naar huis rijdt.

Natuurlijk blijft dat niet de enige reden waarom de F1 haar ondraaglijke voorspelbaarheid terugvond. In de eerste sei- zoenshelft zochten de teams zich de pleuris naar een manier om de banden van Pirelli optimaal te gebruiken. In zijn pogingen om het spelletje opnieuw wat boeiender te maken, had regelgever FIA de Italianen immers gevraagd om twee bandentypes naar de races mee te brengen, die qua prestaties en levensduur sterk verschilden. Het resulteerde in koersen die in de laatste ronden een soms onwaarschijnlijke ontknoping kregen. Zoals KimiRäikkönen, die drie ronden voor de finish in China nog meestreed voor het podium, maar dan op zeer korte tijd met versleten rubber terugviel naar de veertiende plaats. Maar vandaag beheersen de topteams de bandenkwestie perfect. Ze vinden opnieuw makkelijker de ideale strategie, waardoor onwaarschijnlijke omwentelingen geen regel meer zijn, maar grote uitzondering.

Of dat betekent dat de formule 1 weer een stuk saaier is geworden, laten we graag over aan uw oordeel. Wel zeker is dat het een ideale context heeft geschapen voor Sebastian Vettel. Met nog vier koersen te gaan, veel meer strategisch houvast en alaam als de Red Bull RB8 in handen, zullen het straffe kerels zijn die hem nog van een derde wereldtitel houden.

DOOR JO BOSSUYT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content