Exact twee minuten mocht Bertrand Crasson meedoen tegen RC Genk. Eigenlijk was die invalbeurt hoogst opmerkelijk, want tijdens de winterstop was er sprake van dat de inmiddels 33-jarige rechterverdediger een nieuwe weg zou in- slaan. Bij FC Brussels zou hij een pr-functie vervullen, zo werd aangekondigd. “Deze week heb ik daarover een gesprek met voorzitter Johan Vermeersch“, beaamt de oud-Rode Duivel. “Ik moet een beetje aan mijn toekomst denken, want als voetballer liggen mijn beste tijden achter de rug. Daar heb ik me al een tijdje bij neergelegd. Het is de bedoeling om als echte Brusselaar een soort ambassadeur van de club te worden, om ervoor te zorgen dat ze in Europa weten dat er na Anderlecht nog een tweede voetbalclub in eerste klasse meedraait. Meer in een rol van commercieel manager dan eigenlijk puur sportief de zaken opvolgen. Door mijn goede contacten in Brussel en Italië kan ik misschien sponsors aanbrengen voor de club. Maar mijn interesse gaat verder. Ik wil graag iets terugdoen voor de club, aangezien ze mij na mijn mislukte passage bij Lierse toch nog een kans gaven op het hoogste niveau. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan de jeugdopleiding. We moeten ervoor zorgen dat veel jonge talenten in een grootstad als Brussel kunnen blijven, door hen een goede opleiding en veel steun te geven.”
Crasson, ook bezig met andere projecten zoals een samenwerking met ex-tennisser Henri Leconte, wilde liever nog niet stoppen. “Nee, want ik ben nog altijd honderd procent enthousiast en enorm gemotiveerd. Weet je, profvoetballer zijn is slechts weinig mensen gegeven. Ik wil daarom maximaal genieten van mijn laatste maanden. Mij zal je dus niet met een lang gezicht op de invallersbank zien zitten. Ook daar kan ik nuttig werk verrichten, zoals het geven van advies aan de jongeren.”
In de terugronde hoopt Crasson op nog wat speelkansen van zijn goede vriend Emilio Ferrera. “Ik vraag zeker geen voorkeursbehandeling, maar gewoon een objectieve keuze”, zegt de oud-speler van Anderlecht, Napoli en Lierse. “Mijn laatste rechte lijn als profvoetballer wil ik op een mooie manier afsluiten. Het mag geen afscheid in mineur worden. Mijn laatste kunstjes wil ik in de wedstrijden tonen, niet tijdens de trainingen. Ik ben een vechter, geef nooit op. Zo was ook mijn loopbaan het best te omschrijven : net op het moment dat veel mensen dachten dat ik dood was, kroop ik altijd recht. Mijn karakter maakte dat ik kan terugblikken op een mooie voetbalcarrière.” (FV)
FV
‘Mijn laatste kunstjes wil ik in de wedstrijden tonen, niet tijdens de trainingen.’
