‘Toen ik net begon,’ vertelt Martina Navratilova, ‘wilde ik de jongste zijn die een toernooi won. Niet de oudste !’ Inmiddels heeft ze haar teller op 335 toernooizeges gebracht. Op 46-jarige leeftijd.

Dertig jaar na haar eerste grote titel, het dubbel gemengd in Wimbledon, slaagde de 46-jarige Martina Navratilova er opnieuw in een Grand Slam op haar naam te schrijven. Haar 57ste. Samen met de Indiër Leander Paas klopte ze op de Australien Open het duo WoodbridgeDaniildou in de finale van het gemengd dubbel.

Met die prestatie schreef de Amerikaanse van Tsjechische afkomst een stukje geschiedenis. Zij is de eerste vrouw in het professionele tijdperk met de enkeltitel, de titel in het dubbelspel en die in het gemengd dubbel in de vier Grand Slams op haar palmares. Slechts twee vrouwen gingen haar hierin vooraf : Doris Hart en de ongenaakbare Margaret Court.

En ook in 2003 lijkt ze goed op weg om haar erelijst nog aan te dikken. Met haar dertig jaar jongere dubbelparter, de Russische Svetlana Kuznetsova, schreef ze eerder op het jaar de toernooien van Gold Coast en Dubai op haar naam. In het Arabische land won ze haar 168ste titel in het dubbel, wat haar teller nu op 335 toernooizeges brengt.

In 1996 zette je een punt achter je carrière. Had je je toen kunnen indenken dat je het gemengd dubbel in Australië nog zou winnen ?

Martina Navratilova : Weet je, eigenlijk is mijn comeback puur toeval. Als ik geen televisiecommentaar had gegeven op Wimbledon, was ik waarschijnlijk nooit weer beginnen tennissen. Voor ik in Australië aankwam, vertrouwde mijn trainster me toe dat ze een goed voorgevoel had. Toch werden ik en Kuznetsova snel uitgeschakeld in het vrouwen dubbel. We botsten op de zusters Williams en gingen in twee sets (6-2 en 6-3) onderuit. Maar ik heb het hoofd niet laten hangen. Er was nog het gemengd dubbel en ik heb me daar dan ook volledig op geconcentreerd.

Voel je de tol van de jaren echt niet ?

Ik mag niet liegen, hé. Ik ben op 18 oktober 1956 geboren ! Men legt altijd de nadruk op mijn leeftijd. Ik had nooit kunnen denken dat ik op mijn zesenveertigste nog kon tennissen. Toen ik net begon, wilde ik de jongste zijn die een toernooi won. Niet de oudste !

Chris Evert, jouw grote rivale in de jaren ’70 en ’80, heeft drie kinderen en verschillende andere verantwoordelijkheden. Telefoneer je nog wel eens met haar ?

Vorig jaar hadden we een gesprek na het toernooi van Eastbourne, waar ik in het enkelspel aantrad. Ze was onder de indruk. Verbaasd dat ik me in zo’n competitieve sport als het tennis staande kon houden. Maar ik heb natuurlijk ook geen drie kinderen. En mijn honden eisen natuurlijk minder verzorging !

Je won je eerste Grand Slam in 1974. Herinner je je dat moment nog ?

Ik speelde samen met een Chileen, IvanMolina. Ik herinner me het nog goed. Ik had toen problemen met de Tsjechoslowaakse federatie. Chili onderhield niet de beste relaties met mijn land. Maar goed, het was niet het enige meningsverschil dat ik met mijn federatie had…

Hoe zou je jouw samenwerking met Leander Paes beschrijven ?

Leander laat aangename zaken zien op het tenniscourt. Op spiritueel gebied is hij een grote meneer. En zijn kennis van het tennis is immens. We weten alle twee hoe we een dubbelspel moeten spelen en dat maakt elke wedstrijd interessant. We spelen alle twee de juiste ballen op het juiste moment. Eigenlijk het tennis dat door iedereen in de wereld beoefend zou moeten worden.

Toen je vorig jaar opnieuw begon, dacht je toen dat een Grand Slamtitel nog tot je mogelijkheden behoorde ?

Jazeker. Maar ik ben er zeker van dat weinig journalisten in mij geloofden !

Eerlijk nu : toen ik terug begon, heb ik geen enkel moment aan een zege gedacht. Ik wou alleen zien of ik nog kon concurreren met de rest. Dag na dag werd ik beter. Mijn conditietrainer heeft me enorm hard geholpen. Het heeft geen zin om hard tegen een bal te meppen, als je de conditie niet hebt om je goed te positioneren.

Hoe reageert je lichaam op de inspanningen ?

Enkel met hiel kende ik wat problemen. In Australië moest ik hem dikwijls met ijs behandelen. Eigenlijk grappig. Ondanks al mijn ervaring wist ik niet dat je dat deel van het lichaam met ijs kon behandelen. Mijn enige kwaaltje in 2002. Het heeft me nooit echt zorgen gebaard, want ik kon gewoon wandelen en lopen. En ik verwacht ook geen blessures. Het dubbel is minder veeleisend dan het enkelspel.

Welke reacties krijg je van meisjes die ongeveer dertig jaar onger zijn ?

Sommigen zijn echt onder de indruk. Ze moedigen me enorm aan. Eerlijk gezegd, zijn alle reacties heel positief. Veel meisjes willen samen met mij trainen. Ze stellen me veel vragen.

Hoe kijk je naar de dominantie van Serena Williams in het huidige vrouwentennis ?

Serena heeft alles in huis voor een nummer één : talent, een enorme fysieke conditie en ook dat greintje geluk, eigen aan een kampioen. In de halve finales van de Australian Open tegen Kim Clijsters redde ze twee wedstrijdballen. En ze had toen echt wel het geluk aan haar zijde. In de eerste ronde had ze er ook uit kunnen gaan tegel Emilie Loit. Geluk is een doorslaggevende factor in een Grand Slam. Maar Serena heeft andere kwaliteiten : ze staat mentaal sterk in haar schoenen en bezit enorm veel power.

Wat nog het meeste opvalt is dat ze haar zus Venus vier keer op rij geklopt heeft in een Grand Slamfinale.

Dat had ik nooit kunnen indenken. Waarschijnlijk kan ze zich meer opladen voor een partij tegen haar zus, dan tegen iemand anders. Ik weet het niet.

Je bracht het tennis met je fysieke voorbereiding naar een hoger niveau. Nu hebben de zusters Williams de fakkel overgenomen.

Op fysiek vlak zijn Serena en Venus indrukwekkend. En ze kunnen nog verbeteren. Vooral hun techniek moet nog bijgeschaafd worden. Ik meet me graag met hen. Volgens mij heb ik het perfecte spel om hen het leven zuur te maken. De meeste speelsters leggen te weinig variatie in hun spel en slagen. Ik heb dat wel. Met harde slagen vanop de baseline zal je er tegen hen niet komen, hoor.

door Alexis Romain

‘Ik heb het perfecte spel om de Williamsen het leven zuur te maken.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content