Dat veld in San Siro zeg. Het is dat AC Milan zelf nog slechter is, of er kwam revolutie van. Ook bij Ajax in Amsterdam klagen ze steen en been. In de ArenA is al om en bij de vijfentwintig keer een fonkelnieuwe grasmat gelegd, steevast binnen de kortste keren om zeep. De Ajaxsupporters hebben er symbolisch al een paar koeien op laten grazen, maar die bleken het gras al evenmin te lusten. Oranje-aanvoerder Frank De Boer riep na Nederland-Turkije publiekelijk op om niet meer in de ArenA te voetballen.
Op de internationale voetbalbeurs in Cannes prees de directie van de ArenA haar stadion dan weer aan vanwege de eenvoudige manier waarop de grasmat door een andere kan worden vervangen. Een sterk staaltje van de beroemde handelsgeest van de Nederlanders, die bijvoorbeeld ook Heineken als bier verkopen.
Hoe duurder het stadion, des te slechter het veld. Er moet wind aan kunnen, en zon, dat beseft het kleinste kind. Maar toch worden die stadions steeds potdicht gebouwd. Bij Anderlecht lijken ze de kwaal min of meer onder controle te hebben maar het heeft bloed, zweet en tranen gekost. En het veld ligt niet vlak. Het helt af naar de kant van de spionkop, dat is al tientallen jaren zo, en het staat bol. Als je aan de ene zijlijn op de grond gaat liggen, zoals Pol Van Himst vroeger, zie je de andere niet meer.
Van hieruit een oproep : professor Van Cotthem, leeft gij nog ? (Hi-ja, dee-ja.) Zo ja, hoe is het met u ? Zo nee, gelieve de vraag te negeren en ons ervoor te verontschuldigen. Hoewel dat ook weer niet hoeft, aangezien u ze in voorkomend geval bezwaarlijk gelezen kan hebben. Zoals Mark Eyskens zei toen hij op emeritaat ging : “Ik lees elke morgen in bed de overlijdensberichten, de enige betrouwbare rubriek in de krant. Als ik er niet in sta, sta ik op.”
Willem Van Cotthem was/is professor plantkunde aan de universiteit van Gent, en ontdekte op een dag een toverformule om gras te doen groeien in de woestijn : vochthoudende korrels. TerraCottem, zo was de merknaam. Als wij ons goed herinneren zorgden die korrels ervoor dat de weinige neerslag die op een woestijn valt in de grond werd vastgehouden, in plaats van te verdampen. En in streken met te veel regen werd het water in die korrels opgeslagen, in plaats van de bodem te verrotten. Wij zijn geen professor plantkunde, dat zeggen wij er onmiddellijk bij. Verder zaten er in die korrels wel twintig verschillende meststoffen en waren ze onverwoestbaar.
Dat daarmee meer geld te verdienen valt op de golfclub van Knokke-Zoute dan in de Sahel, dat begrijpt zelfs een professor plantkunde aan de universiteit van Gent. En dus werd, onder impuls van de vermaarde textielmagnaat Bernard Devos, het actieterrein enigszins uitgebreid. Ook voetbalverenigingen zagen wel wat in het procédé. Wij zijn vergeten bij hoeveel clubs het is toegepast, maar in elk geval was Waregem er één van. Essevee had na één jaar TerraCottem zonder discussie de beste grasmat van het land, en zakte prompt naar vierde klasse. Dat er geen verband is tussen die twee gegevens is nooit bewezen. Sint-Truiden en Eendracht Aalst spelen nog wel in eerste klasse, het is maar ter overweging.
Willem Van Cotthem bleef wel zijn oorspronkelijke idealen trouw, en legde in Afrika zo hier en daar een smaragdgroen tapijtje waar voordien enkel brandend zand en een verlooooren land, en een leven vol ge-faaaar waren geweest (vrij naar Anneke Grönloh). Voor de vrouwelijke lezers : het gerucht gaat dat het innemen van TerraCottemkorrels ook leidt tot grotere borsten. Maar wees voorzichtig, en ga vooral geleidelijk aan te werk.
Besluit : de arme Afrikaanse bevolking steunen is uiteraard zeer lovenswaardig, maar waarom moeten het altijd de armen zijn die geholpen worden ? Er kan geen nieuwe maatregel door de overheid worden aangekondigd, of het is ten voordele van de armen. Het wordt tijd dat men ook eens iets doet voor de rijken. Daarom moet Van Cotthem naar San Siro, want we kunnen de finale van de Champions League toch niet op een patattenveld laten spelen ?
