Club Brugge heeft tegen Cercle wat recht te zetten, na verlies op speeldag drie. Cercle wil na een goeie heenronde een klein dipje uitwissen.

Dat belooft spektakel. Een match in de match is die tussen Lorenzo Staelens (ex-Club) en

Daan Van Gijseghem. Een duel tussen schoonpa en schoonzoon (in spe).

Eigenlijk was het mama Staelens die de bal aan het rollen bracht. Zij was het die een feestje organiseerde voor haar dochter Daphné. Daan Van Gijseghem, al bevriend met het meisje, kreeg een uitnodiging en later kwam van het ene het andere. Tussendoor kruiste ook op voetbalvlak zijn pad dat van de pa van zijn vriendin, Lorenzo Staelens. Eerst bij Moeskroen en dezer dagen in Brugge, waar ze hetzelfde stadion delen. Zondag staan ze tegenover elkaar, vorige vrijdag deden ze dat nog zittend, een paar uur nadat boze fans de training van Club even stillegden.

Om maar met de deur in huis te vallen: ben jij op training ooit lastiggevallen door supporters?

Lorenzo Staelens: “Ja. Toen ik voor Anderlecht tekende.”

Daan Van Gijseghem: ” Stijn Stijnen zei dat hij dit in al die tijd dat hij voor Brugge speelde nog niet meemaakte. Ik bij Moeskroen evenmin, maar dat is geen faire vergelijking. Wat vandaag op training in de middencirkel stond, was evenveel volk als de hele spionkop van Moeskroen.”

Staelens: “Er werd vroeger af en toe wel wat gezegd, maar een training onderbreken? Nee.”

Van Gijseghem: “Het lijkt een rage: supporters die tussenbeide komen. In Standard is het begonnen, maar ook Anderlecht maakte het al mee, met die bus. En ik vermoed dat de supporters van Brugge gezegd zullen hebben: laat ons ook maar een keer een signaal geven.”

Staelens: “Vroeger gingen we elke maandag naar supportersclubs en daar werden dingen uitgepraat bij een pint. Maar nu, supportersavonden: wat is dat nog?”

Van Gijseghem: “Er zijn er nog steeds, maar niet alle spelers gaan daar even vaak naartoe.”

Rood

Kijken jullie uit naar de derby?

Van Gijseghem: “Ik weet dat dit hier zéér gevoelig ligt, maar voor mij is dat een wedstrijd als een ander. Wij hebben wel een revanche nodig.”

Staelens: “Voor mij is het toch speciaal, omdat het een ploeg is waar ik zelf lang voetbalde. Van hen winnen blijft een uitdaging.”

Kwam de 3-1 op speeldag drie als een verrassing?

Staelens: “Neen, omdat we mogelijkheden zagen. Ik moet zeggen dat de rode kaart van IvanPerisic het wel een beetje in de hand werkte. Daarna waren we heer en meester.”

Van Gijseghem: “Die rode kaarten zijn iets wat ons al een tijdje parten speelt. Ook nu recent weer op Beerschot. Het is een steeds terugkerend probleem. Ik heb er geen verklaring voor, maar er moet dringend wat aan gebeuren.”

Staelens: “Volgens mij heeft het te maken met onvolwassenheid, met verantwoordelijkheid uit de weg gaan. Als je rood pakt, weet je dat je jezelf kloot, maar vooral ook je ploegmaats en de club. VadisOdjidja een paar weken geleden op Lokeren, dat mag niet gebeuren. Je kan gefrustreerd zijn op de scheidsrechter, maar je moet kiezen voor je ploeg, niet voor jezelf. Het resultaat is het belangrijkste. Bij elke ploeg gebeuren er opstootjes, soms zelfs door de trainers uitgelokt. Scheidsrechters nemen beslissingen die niet altijd correct zijn, op training doen wij dat ook. Bewust. Als ze dat van ons aanvaarden, accepteren ze dat achteraf ook van de scheidsrechter.”

In 78 wedstrijden onder Koster kreeg Club al 18 keer rood.

Staelens: “Dat heeft niks met AdrieKoster te maken, maar met de groep. Als trainer sta je machteloos als ze flippen op het veld. Wat kan je doen? Boete geven? Hoeveel zijn er die ermee inzitten als ze een boete krijgen? Weinig.

“Bekijk het eens over een langere periode, ten tijde nog van de Caje. De periode van Balaban. Er was toen al geen controle meer over de groep. En al wat daarna kwam, heeft hetzelfde ervaren. Dat heeft niks met Koster te maken. Het is de groepsmentaliteit die moet wijzigen. En dat kan je enkel via transfers. Er zitten er een paar tussen die niet de mentaliteit hebben. Bij Club was het collectief altijd het belangrijkste. Nu zitten er een aantal jongens tussen die meer met zichzelf bezig zijn. Meer dan met de club zelf.”

Dat is een verhaal van het moderne voetbal.

Staelens: “Ja, misschien wel.”

Van Gijseghem: “Je hebt dat overal, ja, maar nu wordt daar vooral op gefocust omdat de resultaten niet goed zijn.”

Staelens: ” Robert Spehar en DarkoAnic waren ook geen makkelijke jongens in mijn periode, maar de groep hield die mannen vrij kort. Als ze wat verkeerd deden, kregen ze van de ene of de andere wel een klets tegen hun kop – bij wijze van spreken. Zo hebben we aan hen veel plezier beleefd. Je kan dat vergelijken met NabilDirar of andere jongens. Met hen is op zich niks verkeerd, maar je moet ze binnen de groep houden.”

Club koos ervoor om moeilijke spelers aan te werven.

Staelens: “Ja, en dat is on-Brugs. Vroeger werden spelers meer gescreend naar de normen van een echte Clubspeler. Nu willen ze goeie voetballers, maar dat blijken moeilijker individuen en soms loopt het daarom wat mank.”

Nummer één achterin

Wat vind je van Daan als voetballer?

Staelens: “Als je al meer dan honderd matchen bij Moeskroen in de benen hebt en je bent altijd titularis, dan vond ik niks verkeerd aan het risico dat hij na het verdwijnen van de ploeg nam door naar Club Brugge te komen. Ik vond dat hij zo hoog mogelijk moest mikken. We hebben er destijds over gepraat, maar het was wel zijn beslissing. Dit gezegd zijnde vind ik dat het te lang duurde voor hij zijn kans kreeg. Zeker omdat je zag dat het achterin heel onstabiel stond. Dat hij vorig jaar minder speelde, daar kon je nog begrip voor opbrengen. Komen aan de winterstop, een inloopperiode van zes maanden, wat wennen, … Ik denk niet dat hij daar toen zelf problemen mee had.”

Van Gijseghem: “Ik heb me vorig jaar niet druk gemaakt omdat ik niet speelde, maar dit seizoen begon het te wegen. De laatste weken werd het heel moeilijk. Ik ben immers een paar keer gepasseerd. Jeroen Simaeys heeft de voorbereiding grotendeels gemist, terwijl ik ben blijven trainen en uiteindelijk heeft hij rapper zijn kans gekregen dan ik, terwijl ik niet inzag wat ik verkeerd deed. Ik kreeg er ook geen uitleg voor. Er zijn vorige zomer ploegen die gepolst hebben, maar dat was voor Club onbespreekbaar. En dan dit? Tijdens de afgelopen weken heb ik gezegd: als ik in januari niet in de ploeg sta, wil ik babbelen. Je kan geduld hebben, maar je moet niet overdrijven. Het is niet makkelijk om op elke training alles te geven als je ziet hoe lang het duurt voor je een kans krijgt.”

Wat deed je niet goed genoeg in de ogen van Koster?

Van Gijseghem: “Daar hebben we niet eens over gesproken. Ik kon vroeger mijn kans gekregen hebben, als ik bepaalde mensen goed heb verstaan, maar dat is niet gebeurd wegens kleine kwaaltjes. Ik zat blijkbaar een paar keer op de bank, omdat de trainer koos voor zekerheid.”

Heeft hij zijn plaats bij Club Brugge?

Staelens: “Ik vind van wel. Als ik kijk naar de kwaliteiten van wie daar rond loopt, is hij voor mij centraal in de verdediging zelfs de nummer één. En dan moeten ze maar kiezen wie naast hem staat: Carl Hoefkens of Ryan Donk. Hij heeft zijn positiespel, zijn snelheid is goed, de communicatie is er, hij is een leiderstype.”

Van Gijseghem: “In Moeskroen heb ik bij de beloften geleerd dat ik mijn mond moet opendoen en dat probeer ik verder te doen, ook bij Brugge.”

Is Ryan Donk te slordig voor een topclub?

Staelens:”Zijn manier van bewegen oogt wel zo. Dat moet uit zijn spel, maar hoe weet ik ook niet. Het is hem al vaker gezegd, maar het verandert niet. Het gaat om positiespel: het laten lopen van mensen op stilstaande fases. Ik vind dat er héél goeie voetballers zitten bij Club Brugge, maar als geheel is het soms los zand. Je ziet ze soms op twee gedachten hinken, de ene wil vooruit, de ander achteruit. En dan geef je veel ruimte weg.”

Van Gijseghem: “Als je ziet hoe we in Anderlecht voor de rust voetbalden … Dan mogen we tegen gelijk wie spelen, niemand komt aan de bak. Maar de vraag is: waarom maar één helft? En de vraag is ook: waarom niet elke week? Waarom vorig jaar Europees wel schitteren en vervolgens een ‘klein’ matchke verliezen?”

Staelens: “Dat heeft te maken met dat individueel belang.”

Van Gijseghem: “Hoe hard het ook klinkt: ik denk dat het probleem een gebrek aan motivatie is. Terwijl ik vind: als je het op Anderlecht kunt, moet je het elders ook kunnen brengen.”

Psychologen

In de voorbereiding kwam je vaak als verdedigende middenvelder kijken.

Staelens: “Als hij inviel, was het altijd op een andere plaats. Op het middenveld, de eerste keer zelfs op linksachter. Dat is niet ideaal. Ik vind wel dat hij het kan op het middenveld, maar zijn positie is centraal in de verdediging. Hij speelt sober en een echte centrale verdediger moet sober zijn. Een verdediger van Club is altijd dat type geweest, ik zie niet in waarom je nu plots andere types moet ontwikkelen. Het is niet de centrale verdediger die moet inschuiven op het middenveld en daar een mannetje meer moet creëren of de laatste pas moet geven. Je blijft altijd met drieën achterin en meestal zijn het toch de backs die opschuiven.”

Loof je hem omdat hij samen is met je dochter?

Staelens: “Absoluut niet. Hij weet dit al van mij van toen ze nog niet samen waren. Je moet naar kwaliteiten kijken. Misschien heeft hij door wat blessures zijn kans niet gehad in de voorbereiding en was dat een nadeel.”

Van Gijseghem: “Hervallen van het jaar voordien: scheenbeenvliesontsteking. Toen ik in Brugge aankwam, stond ik volgens de mensen hier wat te zwaar. Ik woog 85 of 86 kg en ben afgevallen tot 78. Maar plots begon ik last te krijgen van blessures. Ik denk dat ik gewoon mezelf moet blijven. Onlangs kreeg ik nog de reactie van: probeer op je lijn te letten, Daan. Maar ik voel me goed. Mocht ik weer meer op mijn voeding letten, dan denk ik dat ik opnieuw blessuregevoelig zou kunnen zijn. In Moeskroen heb ik het nooit gedaan, en op het veld heb ik me altijd perfect gevoeld.”

Staelens: “Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt. We gaan straks op afzondering, de ene gaat vroeg slapen, de ander wat later. Als je dat gewoon bent, moet je je daaraan houden. Idem met psychologen, voor de ene is dat goed, voor de ander niet. Je moet ze daar vrij in laten, vind ik. Iedereen kan zelf een psycholoog raadplegen.”

Van Gijseghem: “Van mij mag hij langskomen. Ik wil wel een keer luisteren, maar ik zal ook wel mijn gedacht zeggen. Er zijn veel jongens die nu al zeggen dat hij voor hen niet moet komen.”

Staelens: “Cercle heeft een psycholoog en zijn teambuildingsessies zijn super. Ik moet wel zeggen: je hebt hier een groep waarmee je alles kan organiseren, ze bekijken alles heel positief.”

Tevreden over het seizoen van Cercle tot dusver?

Staelens: “Als we in de terugronde opnieuw hetzelfde aantal punten halen, hebben we veel kans dat we dicht bij de zesde plaats eindigen. We willen goed voetbal brengen, met een snelle balcirculatie en opbouw van achteruit. Kansen creëren. En dat gebeurt, in elke wedstrijd. Maak je ze, dan is dat goed, maak je ze niet, dan probeer je het opnieuw. En de spelers van Lissabon zijn duidelijk een meerwaarde. We hebben nog samengewerkt met Blackburn Rovers, maar daar kwam nooit iemand uit die een meerwaarde was voor Cercle.”

Nog geen trouwplannen

Je vriendin was een beloftevolle tennisster. Hoe is het haar vergaan?

Van Gijseghem: “Ze werkt nu, heeft minder tijd voor de sport. Ze weet zelf nog niet goed of ze les gaat geven of weer wat zal trainen.”

Staelens: “Haar niveau was goed, maar voor de top is het te laat. Geen schande, ze heeft het geprobeerd en als ze wil, kan ze op Belgisch niveau misschien nog wat doen, in combinatie met haar job en met het voetbal. Voor hetzelfde geld voetbalt hij volgend jaar elders.”

Slotvraag: zijn er trouwplannen?

Staelens: “Zal ik nu even het lokaal verlaten?”

Van Gijseghem: “Blijf gerust. Nog niet.”

door peter t’kint

“Als je het op Anderlecht kunt, moet je het elders ook kunnen brengen.” Daan Van Gijseghem

“Tegen Cercle is voor mij een wedstrijd als een ander.” Daan Van Gijseghem

“Het rood voor Odjidja

een paar weken geleden op Lokeren, dat mag niet gebeuren.” Lorenzo Staelens