Een paar jaar nadat zijn naam al eens ter sprake kwam bij Club Brugge, toen ze daar een opvolger zochten voor Bojan Jorgacevic, belandde Sinan Bolat (26) dan toch in West-Vlaanderen. Met dank aan Luciano D’Onofrio, die de deal tussen Porto en blauw-zwart onderhandelde.
Bijna drie weken geleden kreeg Juan-Carlos Garrido van iemand van Valencia een telefoontje. Wat de voormalige coach van Club Brugge vond van Mathew Ryan? De Spanjaarden moesten inderhaast op zoek naar een nieuwe doelman, na de blessure van Diego Alves, en waren bij de Belgische Keeper van het Jaar uitgekomen. Garrido loofde de kwaliteiten van de Australiër en een paar weken later was Club Brugge zijn puntenpakker kwijt. Wel 7 miljoen euro rijker, terwijl Ryan twee jaar geleden slechts 150.000 euro kostte. Tien procent van het huidige transferbedrag komt daar nu wel bovenop, dankzij een doorverkoopclausule in de overeenkomst. Iets wat de Central Coast Mariners te danken hebben aan het inzicht van coach Graeme Arnold, die aandrong op het opnemen van zo’n lijntje.
Haast onmiddellijk rondde Club de transfer van Sinan Bolat af. Opvallend daarbij dit: in oktober vorig jaar al hield de scouting van Club Brugge rekening met een vertrek van de Australische doelman na dit seizoen. Toen al werd druk gespeurd naar een opvolger. Club probeerde in het verleden al een paar keer om Koen Casteels naar Brugge te halen, maar de man die het WK miste door een kuitbeenbreuk en na Nieuwjaar door zijn nieuwe club Wolfsburg aan Werder Bremen werd uitgeleend (en daar de laatste zes matchen van de competitie speelde) bleek nu geen optie. Casteels, die in juni nog hard verder revalideerde, begon bij Wolfsburg aan het nieuwe seizoen. Thomas Kaminski kon Club wél krijgen, in Anderlecht zetten ze niet meer op hem in. Ook Ruud Boffin (ex-PSV, ex-West Ham en al een paar jaar in Turkije) wilde graag aan de slag in België, maar Michel Preud’homme sloeg een andere richting in. Hij zette zijn oude vriend Luciano D’Onofrio aan het werk. Die moest, toen hij hoorde dat Valencia zeer concreet werd voor Ryan, Bolat bij Porto losweken.
Dat lukte snel. Bolat verhuisde in juni 2013 naar de Portugese havenstad, maar kon er zich niet doorzetten. Hij was er pas derde doelman in de hiërarchie, na oudgediende Helton (inmiddels al 37) en Fabiano, een Braziliaan. Na zes maanden begon Porto hem uit te lenen: eerst een halfjaar aan Kayserispor, vervolgens een seizoen aan Galatasaray, waar Bolat de Uruguayaan Muslera voor zich had. Twee jaar op de bank (eigenlijk drie, als je het om diverse redenen in de mist gegane seizoen ervoor bij Standard meerekent): voor Bolat, in september 27, was het voldoende geweest. Toen hij vorige zomer op een terrasje een koffie dronk met Guy Martens, tien jaar zijn opleider in Genk, hoorde die dat. Dat hij financieel wilde inbinden in ruil voor speelplezier. Club Brugge bood een mooie reddingsboei.
Het is een deal met een risicootje. Niet voor Porto, dat een aankoopclausule liet opnemen in het contract en van een doelman af is in wie het duidelijk toch niet geloofde. Wel voor Bolat, die in Brugge een monument moet opvolgen en na drie seizoenen zonder ritme direct naar een ploeg gaat die kampioen wil worden. Ook voor Club Brugge, dat zijn zoektocht naar een opvolger voor Ryan niet kon afsluiten met de definitieve komst van een opvolger, maar genoegen moest nemen met een tijdelijke oplossing. In die zin hield het wel het risico beperkt: hervindt Bolat opnieuw zijn oude niveau van bij Standard, dan kan Club volgende zomer snel een doelman nemen die nog steeds een zekere doorverkoopwaarde heeft. Valt het tegen, dan kan het in januari of volgende zomer nog steeds voor een andere keeper gaan en kost het niet zoveel. Door de vinger op de knip te houden kan de winst die op Ryan werd gemaakt straks in de boeken om de cijfers (exploitatietekort + transferuitgaven) in evenwicht te houden. Goed beheer heet dat. Bovendien is er ook nog Sébastien Bruzzese: naar Brugge gehaald als tweede doelman, maar in het milieu loven veel mensen zijn kwaliteiten.
KWALITEITEN
Wat voor een doelman haalt Club met Bolat binnen? Op papier een goeie, zeggen kenners. Niet zo explosief als Ryan, maar dat kan haast niet, die was wereldtop. Wel atletisch, snel, én net als de Australiër zeer snel in het weer op gang brengen van de aanval. Fysiek sterk ook, zeker na een zomer waarin hij zich, met de hulp van een privécoach, nog extra voorbereidde op een eventuele transfer. Het vraagteken is: hoe snel krijgt Bolat het wedstrijdritme weer te pakken? Guy Martens: ‘Ook voor een doelman is dat belangrijk. Het spel weer leren lezen. Aan de fysieke paraatheid van Sinan twijfel ik niet, hij heeft een paar jaar geleden te lang gespeeld met een knieblessure, maar die hinder is voorbij. Getraind heeft hij als de beste. Alleen: op training speel je toch veelal partijtjes op de korte ruimte. Vijf tegen vijf, zes tegen zes. Straks, in de match, is dat elf tegen elf, met veel meer ruimte. Daar moet hij opnieuw aan wennen.’
Wie krijgt Club er in de kleedkamer bij? Een stille, rustige jongen, maar wel een leider op het veld. Eentje met karakter. Ooit noemde hij na een duel tegen Club Nabil Dirar ‘een Marokkaantje’nadat de Monegask het over ‘die Turk in doel’ had. En geloof ons: dat ‘Marokkaantje’was geen lief bedoeld verkleinwoordje.
Geboren werd Bolat in Kayseri, waar hij dus een half jaartje voor de lokale eersteklasser speelde. Zijn vader, Yasak, is in de jaren zeventig naar België verhuisd, om er net als zijn pa in de mijnen te werken. Ze woonden in Heusden en kenden er een hard en ongezond leven. Toen het met de mijnindustrie voorbij was, keerde Yasak naar Kayseri terug. Maar ook daar was het leven niet eenvoudig en na de geboorte van onder meer Sinan keerde de familie terug naar Limburg. Deze keer werd Zonhoven hun bestemming en de voedingsindustrie een bron van inkomen. Pa heeft al een paar jaar een kebabzaak, waar zijn zoons (Sinan heeft nog twee broers en een zus) hem helpen. Op een dag kwamen fans van Lierse dat te weten. Niet gehinderd door enig fatsoen rolde toen vanaf de tribunes op het Lisp ‘Sinan kebab’ iedere keer als de doelman van Standard aan de bal kwam.
Al snel viste Genk het talent van Sinan Bolat op. Hij kreeg er tien jaar zijn opleiding en zou de gedoodverfde opvolger van Logan Bailly worden. Zou, want zover kwam het niet. Problemen bij een contractbespreking, in de openbaarheid gebracht door Willy Reynders, destijds sportief manager van de club. Die gooide een wens van Bolat, een BWM X5, in de openbaarheid. De doelman zag het als een gebrek aan respect, de zaakwaarnemer van toen, Kismet Eris, als een bagatel van 150.000 euro, dat voor onderhandeling vatbaar was. Jos Vaessen probeerde nog de brokken te lijmen, maar tevergeefs. Eind december 2008 maakte Bolat bekend dat hij naar Standard trok. Slechts vier competitiewedstrijden speelde hij ooit voor het A-elftal van de ploeg die hem opleidde. Doodzonde, vond Guy Martens dat destijds.
KNIEBLESSURE
Welke kwaliteiten toonde hij bij Standard? Doorzettingsvermogen. Hij kon er niet direct rekenen op veel begrip van László Bölöni. Jullie hebben nog veel te leren, beet de Roemeen Bolat en Benteke, die samen naar Luik verhuisden, toe. Espinoza is ingespeeld, laat die maar in doel staan, vond de trainer van Standard.
Dat duurde evenwel niet lang. Espinoza hapte wat zwaar tijdens transferbesprekingen en na een nederlaag in Charleroi verloor hij zijn plaats aan Bolat. Diens sprookje begon. Standard pakte in de eindspurt 22 op 24 en dwong zo testmatchen af met Anderlecht. Bolat viel op, door zijn manier van spelen en door in de laatste minuut van de reguliere competitie bij het AA Gent van Michel Preud’homme een strafschop van Bryan Ruiz te pakken. In de twee testmatchen viel hij nog een keer op, bij een zware charge op Mbark Boussoufa. Die bleef groggy achter, met een kaakbeenbreuk en een hersenschudding. Standard was kampioen. Veel beter, concludeerde in de zomer van 2009 een verslaggever van De Morgen, kan het voor een speler nog amper worden.
Helaas kreeg hij gelijk.
Nog één keer zou Bolat de wereldpers halen, in december van datzelfde 2009. Door zijn kopbaldoelpunt tegen AZ in de Champions League. Het bracht de Rouches op 1-1 in de slotseconden, het verschil tussen plaats drie en vier. Een stunt die ook in Turkije het nieuws haalde en die eerdere foutjes tegen Olympiacos en Arsenal goedmaakte. Hij wordt er niet al te graag meer aan herinnerd, klonk het al in interviews. ‘Op straat krijg ik nog dikwijls schouderklopjes voor dat doelpunt. Of hoor ik: ‘Sinan, schitterend doelpunt tegen AZ, hé.’ Ik wil die bladzijde nu omdraaien. Van die wedstrijd heb ik zelf geen dvd in huis liggen. Ik wil niet alleen herinnerd worden als de doelman die ooit met het hoofd wist te scoren in de Champions League. Ik wil erkend worden om mijn keeperstalent.’
En die erkenning was er lang niet altijd. Later zou vooral veel kritiek volgen, en zelfs een tijdelijke persboycot. Bolat in doel stond voor de Franstalige, kritische media gelijk aan: zeer goeie wedstrijden, maar ook af en toe een duur foutje. Hij weet het aan zijn gebrek aan ervaring, aan een leerproces. Tenslotte was hij maar een prille twintiger.
In 2011 knoopte Standard, bij monde van toenmalig technisch directeur Jean-François de Sart, onderhandelingen over een contractverlenging aan. Bolat vond terecht dat hij betere voorwaarden verdiende, tenslotte voetbalde hij al die tijd aan de voorwaarden van bij zijn overgang, toen hij nog geen eerste doelman was. Opnieuw liepen de gesprekken evenwel moeizaam. Bolat wilde niet bijtekenen, club en speler spraken af dat hij bleef tot de zomer van 2012 en dat er dan zou worden meegewerkt aan een transfer.
Op 22 april 2012 slaat het noodlot echter toe. In de slotfase van het play-off 1-duel bij Racing Genk verdraait Bolat de knie. Om zijn kansen op een transfer niet in gevaar te brengen probeert de doelman zijn kruisband zonder operatie te laten genezen, maar dat mislukt. Bij het hervatten van de trainingen blijkt de knie onvoldoende hersteld. Bolat moet onder het mes en mag een kruis maken over een lucratieve transfer. Standard anticipeert en haalt Eiji Kawashima binnen.
Voor Bolat volgt een bizar seizoen. Tijdens zijn revalidatie vraagt hij Standard plots om die verder te mogen zetten bij… Fulham. De Londense club zoekt een nieuwe nummer een omdat de Australiër Mark Schwarzer de kaap van de veertig nadert. Door hem in Londen te laten revalideren kan Fulham hem medisch opvolgen en nadien een beslissing nemen over zijn aanwerving. Standard bereikt in die zin ook een akkoord met Fulham.
Maar Bolat tekent niet. Zelfs als de Rouches Pini Zahavi inschakelen, krijgen ze de klus niet geklaard. Bolat blijft in Luik, hij heeft het gevoel dat Fulham, door het stellen van steeds weer bijkomende eisen en garanties, op andere keepers mikt en hem aan het lijntje houdt. Hij kiest ervoor om met Standard op stage te gaan.
Rond deze periode springt ook Club Brugge een eerste keer in de dans. Vladan Kujovic is Bojan Jorgacevic komen vervangen, maar een nieuwe doelman is welkom. Vincent Mannaert krijgt evenwel nooit een duidelijke transfersom te horen en gezien de blessuresituatie wordt dit nooit een piste om op door te gaan.
Voetballen voor Standard zit er evenwel niet meer in, al wordt er achter de schermen een driftig woordje gesproken. Op een gegeven moment zegt de keeperscoach van de Rouches tijdens een persconferentie zelfs duidelijk dat Bolat ‘samen met Silvio Proto de beste doelman van België is.’ ‘Straatlengtes voor op de rest’, voegt Eric Deleu er zelfs aan toe. Dus ook op Eiji Kawashima, de toenmalige nummer een. Het weze duidelijk: dat Bolat, inmiddels hersteld, niet speelt, is geen beslissing van de staf. Transfervrij verlaat hij die zomer Luik. In complete stilte.
Tot nu.
DOOR PETER T’KINT ? FOTO’S BELGAIMAGE
Sinan Bolat kreeg tien jaar zijn opleiding bij Genk en zou er de gedoodverfde opvolger van Logan Bailly worden.
Het vraagteken is: hoe snel krijgt Bolat het wedstrijdritme weer te pakken?
