Zou Roland Duchâtelet, op een moment dat de supporters van Standard afgelopen vrijdag rebelleerden en revolteerden, zichzelf ter verantwoording hebben geroepen? Was er een moment dat de voorzitter van Standard zich de vraag stelde of hij de specifieke cultuur van deze club wel aanvoelt? Liet hij zijn beleid, met een andere managementstijl, even de revue passeren? Maakte Duchâtelet een balans op van de tien miljoen euro die in veertien spelers werd geïnvesteerd, zonder dat ze een meerwaarde gaven en dat terwijl hij in het begin van het seizoen met overtuiging van zeer goede ingaande transfers sprak? Wat gaat er door zijn hoofd als hij zich sterk maakte voor een trainer, Ron Jans, die hij uiteindelijk doorstuurde terwijl de spelers het openlijk voor hem opnamen?

Hoe denkt Duchâtelet nu over de doelstelling die hij in het begin van het seizoen formuleerde, een plaats in de top drie? Heeft hij, de succesrijke en strategisch denkende zakenman, een eerlijke analyse gemaakt over wat er fout liep? Stelt hij zich de vraag of hij daarvoor voldoende sportieve knowhow bezit en door de juiste mensen is omringd? Hoe kijkt een voorzitter naar supporters die zich openlijk van de club distantiëren en via spandoeken het (mis)management veroordelen, terwijl de aanhang van Standard tot de trouwste van het land hoort? Maar vooral: hoe geloofwaardig ben je als je in die omstandigheden alle kritiek blijft pareren? Hoog tijd dat de voorzitter van Standard zich echt gaat bezinnen in plaats van alles af te schuiven.

Met de snelle aanstelling van Mircea Rednic als nieuwe trainer probeert Standard de rust te herstellen. Na een opeenstapeling van verkeerde beslissingen valt het te hopen dat deze ex-speler goed is gescreend. Ook hier ligt de verantwoordelijkheid weer bij Roland Duchâtelet, de alleenheerser onder wiens leiding Jean-François de Sart tot een uitvoerder zonder zeggenschap is gedegradeerd. Het belette de technisch directeur niet om vorige week zeer ongepast te roepen dat Ron Jans niet hard genoeg had getraind.

Met organisatorische herschikkingen en wijzigingen in het personeel probeerde Duchâtelet de structuur van Standard te moderniseren. Maar in een voetbalclub ligt de waarheid uitsluitend op het veld. Om die lijnen uit te tekenen heb je vakmensen nodig. Duchâtelet neemt ook dat sportieve aspect zelf in handen en overschat zich daarbij schromelijk. Nogal wat mensen verbazen zich in discussies over zijn geringe voetbalinzicht. En over zijn manier van denken. Zo triomfeerde Duchâtelet bijvoorbeeld na de overwinning van Standard tegen Anderlecht en zag dat als een bevestiging van zijn transferbeleid. Terwijl het hoofd van Ron Jans al voor die match op het hakblok lag en er al met een mogelijke opvolger was gesproken. De waan van de dag blijft het beleid in vele clubs bepalen.

Commotie was er ook bij Club Brugge, toen Bart Ver- haeghe na de nederlaag in Newcastle aan de kleedkamerdeur heel nadrukkelijk zijn ongenoegen kenbaar maakte. In zijn analyse zei de trainer dat er een goede prestatie was geleverd en dat er voldoende kansen werden gecre-eerd. Dat soort uitspraken doet Leekens wel meer: te gemakkelijk praat hij naar buiten uit dat recht wat eigenlijk krom is. Zoals na de verloren wedstrijd tegen Lokeren, toen hij niet ten onrechte de mentaliteit van de groep loofde, maar voorbijging aan het gebrek aan lijn in het spel. Leekens wentelt zich graag in de underdogrol en dat past niet bij een club die na acht jaar eindelijk weer de titel wil binnenhalen.

Zorgelijk is ook het spel van Anderlecht, waar er van de reanimatie door John van den Brom niet veel meer overblijft. Paars-wit kan niet om het kwaliteitsverlies heen en blijft op een onthutsende manier kansen verkwanselen. Toch moet de Nederlander zich voorlopig geen zorgen maken na een week waarin Bob Peeters en Trond Sollied werden doorgestuurd.

Net in deze periode van Allerheiligen is het niet onwaarschijnlijk dat het trainerskerkhof verder wordt uitgebreid. Bij Lierse wankelt de positie van Chris Janssens, die door de grillige voorzitter Maged Samy wordt verweten niet aanvallend genoeg te spelen. Dat is vreemd, want daar heeft Lierse het materiaal niet voor. En bij Waasland-Beveren heeft Dirk Geeraerd het moeilijk om met druk om te gaan. Op de vraag of hij nog in het behoud geloofde, reageerde hij zaterdag, na het 0-2-verlies tegen Zulte Waregem, kwaad en verliet de perszaal. Dan lijk je niet sterk in je schoenen te staan.

door Jacques Sys

Te gemakkelijk praat Leekens recht wat krom is.