Bondscoach: Luis Enrique (esp)
Geboren Gijón, 8 mei 1970
In een wereld waar maar weinig coaches op het hoogtepunt van hun kunnen de teugels van een nationaal team in handen nemen, is Luis Enrique een uitzondering. Een jaar na zijn vertrek bij Barcelona, waar hij in drie seizoenen negen titels won, waaronder de triple landstitel, Spaanse beker en Champions League in 2015, kwam de Asturiër aan het hoofd te staan van een nationale ploeg die in de aanloop naar het WK 2018 was onthoofd door de affaire Julen Lopetegui. In Rusland werd Spanje vervolgens uitgeschakeld in de 1/8 finale. Na jaren van internationale dominantie was het de derde keer op rij dat de Spanjaarden geen kwartfinale speelden en dus moest er een nieuwe gids komen die het team weer naar grote hoogten kon brengen. Een gerenommeerde patron bovendien, want er stond minder talent op het veld dan in de hoogtijdagen.
Iets meer dan een jaar na zijn aanstelling nam Enrique echter plots ontslag na het overlijden van zijn negenjarige dochter. Drie maanden later keerde hij terug. Intussen droomde interim-coach Robert Moreno er al van om de ploeg naar het EK te leiden, maar dat zag Enrique duidelijk anders. Hij smoorde de ambitie van zijn plaatsvervanger in de kiem door hem uit de staf te zetten. Het melodrama was symptomatisch voor de Selección, dat sinds zijn neergang in 2014 geen regelmaat meer kon vinden.
Is Luis Enrique de man die voor de wederopstanding zal zorgen? In Catalonië zien sommigen hem nog steeds als de doodgraver van de plaatselijke voetbalidentiteit. Daarbij vergeten ze dat de oud-middenvelder beter dan wie ook begrepen had dat Barça de kern van zijn voetbal moest toevertrouwen aan het trio Messi-Suárez-Neymar. Nu wacht er een nieuwe uitdaging voor Luis Enrique, die meer een man van de spelers is dan van het spel. Hij moet winnen zonder dat hij de beste spelers heeft, een moeilijke opdracht als je met de absolute top gewerkt hebt.
De kenner: Beñat San Jose, Voormalig coach van Eupen
‘Spanje zal naar het EK trekken met de voetbalfilosofie die het altijd heeft gehad. Zoals al enkele jaren het geval is, zal La Roja in een 4-3-3-formatie spelen en voetballen vanuit balbezit.
‘De lichte nuancering die Luis Enrique aanbrengt, lijkt sterk op wat we zagen toen hij bij Barça aan de slag ging: de Selección zoekt het balbezit minder omwille van het balbezit op zich, maar wil de bal vooral hebben om aan te vallen. Er zal nog steeds veel positiespel aan te pas komen, maar met een zekere vrijheid in de bewegingen, met name binnen in het spel, waar de middenvelders zich kunnen verplaatsen om een numerieke meerderheid te creëren.
‘Afgezien van Sergio Ramos ( geblesseerd en niet opgenomen in de selectie, nvdr) en Sergio Busquets is het verhaal van de hattrickgeneratie nu voorbij. Een dergelijke generatie zal zich waarschijnlijk niet snel meer aandienen, maar er zit veel talent in de nieuwe golf. Het enige vraagteken bij deze spelers is het gebrek aan hiërarchie. De afgelopen maanden is er veel uitgeprobeerd, maar uiteindelijk zijn er weinig zekerheden. Er zijn veel goede spelers, maar het lijkt erop dat het basiselftal nog moet worden bepaald. Toch maakt dit de ambitie er niet minder om: Spanje gaat naar EURO 2021 om het te winnen.’
Rising star: Dani Olmo
Hoewel Dani Olmo in de jeugdopleiding van FC Barcelona gold als een opkomend talent, neemt zijn carrière in 2014 een onwaarschijnlijke wending. In een tijd waarin waarin La Masía op zoek is naar aanvallend talent, laat ze één van haar kroonjuwelen vertrekken. Op zestienjarige leeftijd sluit Olmo zich aan bij Dinamo Zagreb, de kweekschool van voetbaltalent in de Balkan. De elegante aanvaller wil er zeer vroeg zijn verantwoordelijkheid nemen en trainen met de profs.
Dani leert al snel Kroatisch en geeft voetballes. De Spanjaard kan op alle posities in de aanval spelen, heeft een goede traptechniek en die typisch Catalaanse ongedwongenheid om tussen te lijnen te bewegen. De Spanjaard integreert zich meer en meer in de kern van het elftal van Dinamo, totdat hij in 2019 bekroond wordt als beste speler van het kampioenschap. Bovendien speelt hij een belangrijke rol in zowat alle wedstrijden van de voorrondes van de Champions League.
Met aanbiedingen van alle kanten kiest het Spaanse wonderkind uiteindelijk voor een volgende stap in zijn duidelijk goed geplande carrière. Het gaat richting Leipzig, waar hij zich verder ontwikkelt onder leiding van Julian Nagelsmann, die in zijn nopjes is met zijn nieuwe aanwinst in een systeem waarin de aanvallende posities voortdurend in beweging blijven. Met vijf doelpunten en tien assists in zijn eerste volledige seizoen in de Bundesliga zou de jongen van La Masía wel eens van EURO 2021 kunnen profiteren om zijn definitieve internationale doorbraak te forceren.
10
Zonder ook maar één speler van Real Madrid in de lijst van 24 namen heeft Luis Enrique in Spanje voor de nodige commotie gezorgd. In de selectie zitten maar 10 spelers uit La Liga, en dat zijn er evenveel als diegenen uit de Premier League.
2006
Dat Spanje consistent op het hoogste niveau acteert, blijkt uit het feit dat het land in de 21e eeuw slechts één keer buiten de top tien van de FIFA-ranglijst eindigde. Dit gebeurde in 2006, kort voor de revolutie in het Spaanse voetbal die ervoor zou zorgen dat de Selección tussen 2008 en 2012 de wereldranglijst zou domineren.
Unai Simón
Nadat Chelsea 80 miljoen op tafel legde voor Kepa, werd Unai Simón door zijn club Bilbao met spoed teruggeroepen van een uitleenbeurt in de tweede divisie. De doelman droeg de zware Baskische erfenis meer dan waardig: hij stak zijn voorganger voorbij in de nationale hiërarchie en degradeerde Kepa tot de derde keus om de positie van David de Gea te betwisten.
Tactiek 4-3-3
Het is moeilijk om de steeds wisselende kaarten te lezen van Luis Enrique, die een team leidt dat rijker is aan opties dan aan zekerheden. Tussen de palen lijkt Simón de nummer één, met voor hem een viermansdefensie waar de geblesseerde Ramos er niet bij is. De veelbelovende Pau Torres zou zo een plaats krijgen naast de genaturaliseerde Laporte, terwijl de backs met elkaar concurreren: Alba en Gayá op links, Azpilicueta of de polyvalente Marcos Llorente op rechts.
De driehoek op het middenveld is het sterkste deel, met steunpilaar Busquets, die de concurrentie aangaat met Rodri, maar ook met vaste waarden als Koke of Thiago en de verfrissende Pedri. Voorin is er meer onzekerheid, Enrique kan bouwen rond Morata, Moreno, Olmo, Torres, Oyarzabal. of inzetten op de kracht van Traoré.
