Hij draagt het label ‘verdedigende middenvelder’, maar hij dribbelt vlot met zijn linkervoet, met zijn schouders én met lef. Best mogelijk dat België binnenkort deze Bretoense kleerkast met fluwelen voeten leert kennen.

‘Met Giannelli Imbula hadden ze vanavond een buitenaards wezen in hun rangen.’ De uitspraak is van Philippe Hinschberger, coach van Laval, dat net verslagen was door het talent van de jonge middenvelder. Hinschberger kon blijkbaar moeilijk geloven dat Imbula van aardse komaf was. Nochtans is hij op onze planeet geboren, meer bepaald in Vilvoorde. Daar bleef hij enkele jaren voor hij verder opgroeide in de schaduw van de Eiffeltoren. Net voldoende voor een Belgisch vlaggetje op zijn paspoort, en dus voor selecteerbaarheid voor de Rode Duivels.

LOF VAN BIELSA

Om te weten te komen wie Imbula is, moeten we naar Bretagne. Na korte passages bij PSG en andere Parijse clubs vindt hij onderdak in Guingamp. Daar wordt hij de jongste speler ooit in de Ligue 2. Hij is zeventien jaar, één maand en vier dagen wanneer hij in oktober 2009 zijn debuut maakt tegen Dijon.

Drie jaar later verlaat hij Guingamp door de grote poort. Nadat hij met de Bretoenen de promotie gevierd heeft en verkozen werd tot beste speler van de Ligue 2, trekt het grote talent naar Marseille.

Imbula is geen speler als alle andere. Van ver lijkt hij nochtans sterk op het nieuwe type van de Franse middenvelder, de energieke en technisch vaardige box-to-box. Maar het verschil met Matuidi, Kondogbia of Sissoko is zijn balbehandeling. ‘Hij maakte vaak rushes met de bal aan de voet terwijl hij omsingeld was door drie tegenstanders’, zegt Frédéric Duplus, de ex-speler van Zulte Waregem die nog met Gia bij Guingamp voetbalde. ‘Hij is potentieel sterker dan Matuidi of Kondogbia.’

Cédric Fauré (Union, ex-Charleroi) doet er nog een schepje bovenop: ‘Als hij de bal krijgt, naar het doel draait en zich op gang trekt, dan moeten ze een fout op hem maken om hem af te stoppen. Zijn combinatie van kracht en techniek is indrukwekkend.’ Giannelli verenigt in zijn lichaam de schouders van een Bretoense verhuizer en de voeten van een Parijse balkunstenaar.

Al snel werd Imbula vergeleken met Yaya Touré, al vertonen zijn elastische dribbels met de linkervoet meer gelijkenissen met een Moussa Dembélé. De dribbelstatistieken van beiden zijn gelijkaardig. ‘In de Ligue 2 heeft hij letterlijk tegenstanders doen omvallen door zijn dribbels’, zegt Fauré. ‘Dat heb ik met eigen ogen gezien.’

Het gevolg daarvan is wel dat Imbula één op de tien keer de bal verliest. Voor een middenvelder die net voor de verdediging speelt, is dat veel en geeft dat in de omschakeling vaak kansen aan de tegenstander. Maar dikwijls zet hij zijn eigen fout meteen recht. De Parijse elegantie verdwijnt dan voor de Bretoense spierkracht. In zijn laatste seizoen bij Marseille liet hij 2,4 tackles en 1,1 intercepties per wedstrijd noteren.

Marcelo Bielsa, doorgaans karig met complimentjes, heeft Imbula nooit zijn offensieve avonturen kwalijk genomen. ‘Hij kan alles wat je van een zuivere verdedigende middenvelder verwacht,’ zei El Loco, ‘maar als je hem opsluit in die rol dan benut je niet ten volle zijn creatieve mogelijkheden. Hij is tot dingen in staat die een klassieke nummer 6 niet doet.’

ZELFVERZEKERD OF ARROGANT

‘Wat hij als 6 presteerde, is ongelooflijk’, bevestigt Frédéric Duplus. ‘Aanvallend deed hij hetzelfde als een 10, terwijl hij zijn verdedigend werk niet verwaarloosde.’ Op het veld straalt Imbula zelfverzekerdheid uit. In combinatie met gebeurlijk balverlies leidt dat al eens tot het etiket ‘arrogant’. Het is een reputatie die hij ook naast het veld krijgt. De oorzaak: een opstootje met een kinesist bij de Franse nationale beloften en het rare verhaal van een airhostess die hij gestoord zou hebben toen ze voor het opstijgen de veiligheidsvoorschriften uitlegde. De Franse voetbalbond, getraumatiseerd door wat er op het WK 2010 in Zuid-Afrika is gebeurd, stelt zich weinig vergevingsgezind op. ‘Rancune’, knikt Duplus, die daarin een verklaring ziet voor het feit dat Imbula niet door bondscoach Didier Deschamps wordt opgeroepen. ‘Hij was toen al sterker dan sommige anderen die nu voor de Franse nationale ploeg spelen. Oké, hij heeft een sterk karakter op het veld, maar voor de rest is hij nuchter en bescheiden, helemaal anders dan zijn imago.’ Cédric Fauré bevestigt dat: ‘Typisch Frans, die kritiek op Giannelli’s persoonlijkheid. Kritiek bovendien van mensen die hem niet eens echt kennen.’

Al hielpen ook de uitlatingen van Willy Ndangi, vader en vertrouwenspersoon van Imbula, niet om het beeld van een bescheiden zoon op te hangen. Toen er van de zomer sprake was van een transfer naar Inter, zei Ndangi dat zijn spruit de nerazzurri ‘zou doen herrijzen’. Niks daarvan. We zijn enkele maanden verder en Imbula heeft alle moeite om een basisplaats te verwerven bij FC Porto, ondanks een knalprestatie in de Champions League tegen Chelsea.

ONTBREKEND PROFIEL

In Frankrijk wordt Imbula duidelijk gebarreerd door de grote concurrentie in de nationale ploeg. Dan is de vraag: kan de speler die afgelopen zomer de duurste transfer in de geschiedenis van FC Porto werd, iets bijdragen aan de Rode Duivels?

Zijn profiel komt weliswaar vaak voor in Frankrijk, maar amper aan onze kant van de grens. Er is Moussa Dembélé, maar die werd afgeremd door zijn nonchalance en zijn blessures. Na Dembélé verdween het type van de ‘atletische dribbelkont’ uit de selectie van Marc Wilmots. Met zijn statistieken (zes geslaagde dribbels tegen Chelsea, bijna drie per match in de Ligue 1) overklast Imbula ruimschoots Axel Witsel (nog niet één dribbel om de twee matchen) en Radja Nainggolan (één per match). Dat is een kwaliteit die de Rode Duivels nu missen wanneer ze op het middenveld een manmeersituatie willen creëren om ruimtes te scheppen.

In Frankrijk verbazen velen zich erover dat deze dribbelaar, die academischer voetbalt dan Matuidi en verfijnder dan Kondogbia, nog steeds niet werd opgevist door Didier Deschamps. Cédric Fauré is een van hen. ‘Ik zat bij Guingamp op het ogenblik dat Paul Pogba ontbolsterde bij Juventus’, zegt Fauré. ‘Ik dacht toen eerlijk gezegd: Giannelli met Pogba, dat wordt over vijf jaar een onwrikbaar duo voor de Franse nationale ploeg.’

Terwijl de nummer 10 van Juve al een finale van de Champions League en een WK meemaakte, bleef Imbula afwezig in Brazilië. Het EK 2016 wil hij dus niet missen. Dan maar eerst de Brabançonne neuriën alvorens te schitteren op de Franse velden.

DOOR GUILLAUME GAUTIER – FOTO EPA

‘In de Franse Ligue 2 heeft Giannelli tegenstanders letterlijk doen omvallen door zijn dribbels.’ CÉDRIC FAURÉ