Het is een opgewekte Edgar Troonbeeckx(deze maand 55 geworden) die de telefoon opneemt. “Ik vóél me ook goed”, lacht hij. Maart 2001, in zijn vijfde seizoen als voorzitter, nam hij ontslag bij RC Genk. Sindsdien leidt hij een rustiger leven. Vroeger ging alle vrije tijd op aan het voetbal, nu geniet hij meer en gaat hij vaker met vakantie. Maar tijd om te golfen is er nog steeds niet, ook al is hij lid van twee clubs. Een jaar na zijn ontslag verkocht Troonbeeckx zijn bouwbedrijf, maar omdat de vastgoedprojecten waarmee hij bezig was, hem te weinig voldoening schonken, richtte hij vorig jaar een schilder- en decoratiebedrijf op : Kreapaint. “Ondertussen werken daar toch ook alweer zeventig man. Nee, om niks te doen ben ik niet in de wieg gelegd.”

Iets minder dan tien jaar maakte hij mee het beleid bij RC Genk. Nog steeds woont hij alle thuiswedstrijden bij en ook de algemene vergaderingen probeert hij te volgen. “Het blijft toch ook voor een stuk ons kind, hé. Ik ben begonnen toen Genk in tweede klasse in een schamel stadionnetje voor 3 à 4000 man speelde. Mensen vergeten dat rap. We hadden een budget van 80 miljoen frank en na de bouw van het stadion zaten we aan 500 miljoen. Ik hoor alleen maar klagen dat het stadion geld kost, maar het heeft zeker ook een pak inkomsten opgeleverd.”

De promotie in 1996 naar eerste klasse, als twééde nota bene (doordat Seraing werd opgedoekt), noemt hij “een machtig moment”. De eerste bekerwinst (in 1998) was, meer dan de latere landstitels, “een ontlading”. En niet te vergeten : “De bouw van het stadion geeft me nog altijd een geweldige voldoening.” Minder mooie momenten waren er ook. “Dan denk ik direct aan de twee wedstrijden tegen Maribor, waardoor we niet naar de Champions League gingen. Die match in Maribor (5-1, nvdr) mogen ze duizend keer herspelen : die doelpunten vallen nooit meer. In de terugmatch staan we 3-0 voor. We hebben ze gewoon naar de keel te grijpen, maar als je dan je trainer (Jos Heyligen, nvdr) aan de lijn teken ziet doen : jongens, langzaam aan… Dat was een zware ontgoocheling.”

Het is niet uitgesloten dat Troonbeeckx ooit terugkeert in het voetbal, maar voorlopig houdt hij het bij kijken en genieten. De laatste twee jaar woonde hij de Ronde van Qatar bij, via een gemeenschappelijke vriend van Eddy Merckx. “Wielrennen is ook altijd een passie geweest en dat volg ik nu weer wat intenser.” En hij begeleidt zijn dochter Hanne, presentatrice bij VT4. “Contracten nakijken en zo. Ze is vrij jong, heeft ook weinig ervaring met de pers. Heel veel tijd kruipt daar niet in, maar je bent er toch mee bezig.” (JH)

door Jan Hauspie

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content