… EEN BUFFALOHYMNE ZINGEN TIJDENS OPTREDENS IN BRUGGE

© BELGAIMAGE - CHRISTOPHE KETELS

Singer-songwriter Frederik Sioen (37), kortweg Sioen, is al sinds zijn negende supporter van AA Gent en mist amper een thuiswedstrijd van zijn favoriete club.

‘De sjaal die ik draag, heeft mijn buurvrouw Lieve gebreid voor mijn verjaardag twee jaar geleden, vlak na de titelviering. Een uniek kledingstuk voor een uniek moment. Gent was gedurende mijn jeugd toch vooral een cultploeg, met tot de verbeelding sprekende namen als Erik Viscaal en Alexandros Kaklamanos. We waren al blij als er eens gestunt werd. De clubliefde is pas echt serieus geworden toen ik uit de jeugdbeweging stapte. Met een hele bende oud-leden hebben we ons toen een abonnement op de Gantoise aangeschaft, een verbond dat ondertussen al zestien jaar standhoudt. Vorig jaar zijn we nog met z’n allen naar Valencia getrokken voor de Champions Leagueverplaatsing. Legendarische driedaagse, niet veel geslapen. (lacht) Ik ben in 2010 ook mee geweest naar een verplaatsing in de Europa League tegen Sporting Lissabon: 5-1 op ons doos. Dat was nog onder Francky Dury, andere tijden.

‘Sinds de verhuizing naar de Ghelamco Arena en vooral sinds Hein Vanhaezebrouck er trainer werd, geniet AA Gent een andere status. En toch is dit geen ploeg van vedetten, het zijn allemaal gewone jongens. Met Sven Kums heb ik een goed contact, ook al is hij nu weg: hij blijft nen Buffalo. Hij heeft me al uitgenodigd om eens naar Udinese te komen. En Hannes Van Der Bruggen en Rob Schoofs hebben me toevertrouwd dat ze fan zijn van mijn muziek. Deze zomer heb ik de spelersgroep ontmoet bij de inhuldiging van 1-2-3 piano (een concept waarbij een piano gedurende enkele weken op een publieke locatie in Gent staat, nvdr) in de inkomhal van de Ghelamco Arena. Alle spelers hebben er hun handtekening op gezet – misschien doen we daar later nog iets mee voor een veiling – en ook de trainer was aanwezig. Vanhaezebrouck en ik hebben het even over muziek gehad: hij blijkt een liefhebber te zijn van het klassiekere genre uit de jaren zeventig en zestig. Bob Marley vooral.

‘Het Gentbestuur weet dat ik met plezier meewerk aan liefdadigheidsprojecten. Voor ‘Voetbal in de stad’ ben ik gratis gaan optreden in de Ghelamco Arena. Het is super dat de club die sociale rol opneemt en dat ze nu in de vezels van de stad doordrong. In de kleuterklas maken kinderen tegenwoordig tekeningen van AA Gent, dat was in mijn tijd ondenkbaar. In 2009 heb ik ook een clubhymne voor AA Gent geschreven, Come on (11+1), ik speel het soms tijdens concerten. Het liefst als ik ergens in de omgeving van Brugge optreed. (grijnst)

‘Een slechte knie maakte een vroegtijdig einde aan mijn eigen voetbalambities. De laatste jaren fiets ik veel. Om eerlijk te zijn: wielrennen is mijn nieuwe religie. Elk jaar geef ik aan mijn manager de wielerkalender door, op de datums van de klassiekers mag hij absoluut geen concert boeken. Maar van AA Gent mis ik ook nauwelijks een thuiswedstrijd, gelukkig spelen ze meestal op zondag en niet op zaterdagavond.’

DOOR MATTHIAS STOCKMANS – FOTO BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content