Na amper een seizoen Willem II staat Kristof Imschoot opnieuw op de Belgische velden. Zijn eerste gevoel bij de terugkeer ? ‘Een schok.’

Met een transfer naar KV Mechelen keert Kristof Imschoot (26) sneller dan verwacht terug naar het Belgische voetbal. Zijn overgang is verrassend, want na tumultueuze jaren bij Beveren en vooral Lierse leek de middenvelder uitgekeken op de Belgische competitie. Imschoot, afgelopen seizoen goed voor tweeëndertig wedstrijden en vier doelpunten, lag in Tilburg nog een jaar onder contract en moest volgens Willem II-trainer Dennis van Wijk niet weg bij de club. Thijs Slegers, journalist voor het Nederlandse blad Voetbal International, bevestigt dat : “Imschoot presteerde geen superseizoen, hij is eerder een onopvallend type. Toch vond ik hem in geen enkele wedstrijd door de mand vallen. Hij had pech dat hij zich bij de sei- zoensaanvang, toen de plaatsjes verdeeld werden, blesseerde en daardoor naast een basisstek greep. Met Mohamed Messoudi en Saïd Boutahar is er trouwens stevige concurrentie. Zijn terugkeer naar België is een keuze voor speelgelegenheid.”

Van Mercedes tot Poloke

Ervaar je KV Mechelen als een stap terug ?

Kristof Imschoot : “Eerlijk, terug in België voetballen is een korte schok. Hoe goed ik de Belgische manier van werken ook ken, als je uit Nederland komt, is het sowieso aanpassen. Als je met een Mercedes rijdt en je moet plots weer overschakelen op een Poloke, dan is dat wennen. Je kan het zo absurd niet bedenken of Willem II heeft het. Willem II heeft de middelen om het elke speler perfect naar zijn zin te maken, Nederlandse voetballers zijn verwend. Soms werd er over de belachelijkste zaken gediscussieerd. Als het eten eens niet goed was, kreeg je best felle reacties. Over de grens kennen ze een compleet andere voetbalcultuur : alles is er tot in de details uitgekiend. Ik hou van die perfectie. In het begin wilde ik dan ook niet weten van een eventuele terugkeer. Ik ben pas de laatste weken beginnen denken over een transfer.”

Vanwaar die ommekeer ?

“Enkele weken geleden speelden we een oefenmatch in Engeland, tegen Watford. Ik had verwacht in de basis te staan, want ik had op dat moment niet veel wedstrijdritme in de benen. Uiteindelijk speelde ik niet, vanaf toen ben ik beginnen na te denken. Ik heb met de trainer gesproken om te zien hoe de kaarten lagen. Ik verwachtte natuurlijk niet dat hij me een basisplaats zou beloven, maar toch … Enfin, sinds dat gesprek met Van Wijk ben ik mijn opties gaan overwegen. Doordat ik me later in de voorbereiding blesseerde, kon ik mijn sportieve situatie bij Willem II niet verder evalueren. Het was al bij al een moeilijke keuze om naar België terug te keren, want ik speelde een degelijk eerste seizoen in Tilburg.”

Je was tevreden over je sportieve prestaties ?

“Aanvankelijk wel. Het probleem begon voor mij met het uitvallen van onze nummer 10, Mounir El Hamdaoui. We speelden in een systeem met twee mensen in zijn rug. In steun van Mounir heb ik mijn beste wedstrijden gespeeld. Toen hij zich blesseerde, moest Van Wijk sleutelen. Plots werd ik als spelmaker uitgespeeld maar ik ben nu eenmaal geen echte nummer 10. Later werd ik naar de rechtshalf verplaatst, maar doordat we voortdurend van systeem veranderden, heb ik me op geen enkele positie kunnen profileren. Ik werd de ideale twaalfde man, inzetbaar op elke plek, maar nergens als titularis.”

Van Wijk krijgt vaak het etiket van defensieve trainer opgeplakt, vind je dat terecht ?

“Bij Willem II was het ooit een huisreglement dat de ploeg een 4-3-3 moet spelen, Van Wijk maalt niet om zulke dingen. Het zou een beetje belachelijk zijn : als de ploeg niet draait, is het logisch dat een trainer zoekt naar alternatieven. Misschien is hij in dat opzicht eerder een Belgische trainer. In België primeert het resultaat, in Nederland wordt een ploeg afgerekend op het gebrachte voetbal. Ik heb nooit problemen gehad met Dennis. Wat je wel hebt : Van Wijks wil is wet, of het nu gaat om gsm-gebruik of om op tijd komen. Een Regi Van Acker of een RenéTrost zijn compleet andere types, dat zijn trainers die echt in de spelersgroep zitten.”

Getemperd enthousiasme

Met welk gevoel blik je terug op je periode bij Willem II ?

“Een dubbel gevoel. Als ik bij de seizoensaanvang meteen gespeeld had, zat ik wellicht nog gewoon in Tilburg. Ook sportief is de Eredivisie fantastisch. Als je tegenstanders Stam, Makaay of Davids heten, geeft dat toch iets extra’s. Het zou hypocriet zijn om dat te ontkennen. Anderzijds, ik was ongelukkig geweest als ik een heel seizoen op de bank had moeten slijten. Of ik twijfelde aan mijn capaciteiten ? Nee, maar in het voetbal ben je altijd afhankelijk. Als je niet eens duidelijkheid krijgt over de positie waarvoor ze je willen gebruiken, dan is vertrekken misschien wel de verstandigste keuze. Trouwens, sportief presteerde de ploeg ver beneden de verwachtingen. Ook vorig seizoen was het voetballen tegen de degradatie.”

Is je enthousiasme over je terugkeer naar België getemperd omdat het gokschandaal met Lierse nog in je achterhoofd speelt ?

“Ik zou liegen als ik je zei dat ik het verleden zonder meer achter me heb gelaten. (stilte) Doordat Lierse me de laatste maanden niet meer betaalde, heb ik zwarte sneeuw gezien. Willem II was heel anders : ik werd betaald nog voor het einde van de maand, een verademing ! Soit, ik speel nu met volle goesting voor KV Mechelen, maar het is juist dat ik door Lierse wantrouwiger ben geworden. Ik moet nog steeds achterstallig pensioengeld krijgen.”

Hoe uit dat wantrouwen zich ?

“Ik heb bijvoorbeeld eerst met Sporta contact opgenomen om na te gaan of KV Mechelen wel een financieel gezonde club is. Voortaan laat ik niets aan het toeval over, ik denk dat ze bij Mechelen gek werden van mijn gedrag aan de onderhandelingstafel. In Nederland ligt alles vast : als je een wagen van de club wil, wordt er een vastgelegd percentage van je loon afgehouden. In België is van zulke regelingen meestal geen sprake.”

Belachelijke sancties

Er wordt aangenomen dat je niets wist van het omkoopschandaal, maar heeft het loutere feit dat je op het verkeerde moment bij de verkeerde club speelde, je imago niet beschadigd ?

“Er wordt aangenomen … Jij stelt je vraag ook hypothetisch, dat zegt genoeg. Ik vrees dat mijn imago inderdaad een deuk heeft gekregen, zélfs in Nederland hadden ze twijfels. De mensen laten de deur steeds op een kier. ‘Het is toch ondenkbaar dat hij er niets van af wist’, ken je de redenering ? Ach, ergens begrijp ik zulke reacties. Het is onwaarschijnlijk dat ik dagelijks met Laurent (Delorge, nvdr) naar de trainingen reed en nooit iets vermoed heb. Dat Laurent bij die zaak betrokken was, begrijp ik niet. Ik blijf denken dat ze hem er op een of andere manier bij gelapt hebben.”

Cliff Mardulier, je ex-collega van bij Lierse, liet zich door Ye vorstelijk vergoeden om wedstrijden te verliezen en werd door de controlecommissie van de voetbalbond vrijgesproken. Mardulier voetbalt nu bij Roda JC, je zou bijna spijt krijgen dat je ook niet eens langs de kassa passeerde.

“Spijt ? Ik hoef geen vals geld, maar het kan alleen maar in België dat Cliff vrijuit gaat. Ik begrijp de Belgische voetbalbond niet, er wordt veel te laks gesanctioneerd en de sancties die er komen, zijn dan nog compleet belachelijk. Waar zit de logica als Milenkovic toegeeft een wedstrijd te hebben vervalst en één jaar voorwaardelijk wordt geschorst, terwijl Kacic die er wel van wist, maar nooit geld heeft aanvaard, een effectieve schorsing krijgt van twee jaar ? Kacic wordt buiten proporties gestraft, gewoon omdat hij gezwegen heeft. Milenkovic krijgt een milde straf vanwege zijn medewerking aan het onderzoek. (blaast) Ik zie écht geen rechte lijn. Komaan, Cliff wordt vrijgesproken omdat hij zich goed heeft opgesteld ! Laat ons wel wezen, hij heeft zich goed opgesteld om zijn vel te redden. Uit eigenbelang, want wat kan hem het schelen dat ik zonder loon zat ?”

Als je ziet wat er vandaag met Lierse gebeurt, denk je dan ergens : verdiende loon ?

(lange stilte) “Dat is misschien te hard geformuleerd, maar ik keer opnieuw terug naar de Belgische voetbalbond die Lierse al jaren na mekaar een licentie toekent. Ik heb de bond een paar keer geschreven in verband met dat achterstallige pensioengeld, daar wordt blijkbaar geen rekening mee gehouden. Lierse blijft voetballen en vooral ook veel te laat betalen. Als de bond consequent had ingegrepen, was er misschien zelfs nooit sprake geweest van Ye, want die is niet toevallig geïnfiltreerd in die clubs die er financieel het slechtst bijzaten. Ik ben vorig seizoen nog enkele matchen naar Lierse gaan kijken, maar de laatste tijd heb ik er genoeg van. Om het bot te stellen : ik wil mijn geld, zodat ik die club kan vergeten. Laat me nu maar focussen op Mechelen.” S

Door Bert Boonen