Na de 2-1-zege van Anderlecht tegen Slavia Praag zei Frank Vercauteren dat hij na de analyse van de beelden iets had gezien wat hem echt stoort. Sommige spelers hadden hun taken niet uitgevoerd en daar liep hij, zo vertelde Vercauteren, toch wat ambetant van. Wanneer hebben we dat nog gehoord ? Vorig seizoen stelde Vercauteren als assistent van Hugo Broos tijdens de winterstop vast dat de drive tijdens de voorbereiding op het seizoen had ontbroken en dat spelers een aantal opdrachten die ze meekregen niet nakwamen. Het was alsof hij zichzelf en zijn hoofdtrainer een beetje voor schut zette. Nu komt Vercauteren tijdens het prille begin van deze voetbaljaargang tot dezelfde conclusie.

Het is kennelijk onbegonnen werk om van Anderlecht in alle omstandigheden een hecht bolwerk te maken, een perfect geoliede ketting waarin spelers geen eigen glorie najagen, maar voetballen in functie van de ploeg. Verderop in dit blad zegt Yves Vanderhaeghe dat er tegenwoordig wat meer sociale contacten zijn in de groep en dat de spelers in mekaar geïnteresseerd geraken. Toch zijn er telkens weer momenten waarop de oude kwalen bovendrijven. De verhalen dat spelers op een gegeven moment instructies negeren, hebben een repeterend karakter. Het is een eeuwig klaaglied waar al ontelbare trainers zich op te pletter liepen. Ook Frank Vercauteren, de koning van de discipline. Het is nog maar de vraag of hij met deze bevindingen iets kan en zal doen.

Na de wedstrijd tegen Slavia Praag heeft het bij Anderlecht opborrelende optimisme een fikse knauw gekregen. Terwijl in de Belgische competitie de aanwezige techniek volstaat om een wedstrijd te beslissen, worden op Europees vlak mankementen genadeloos blootgelegd. Tegen Slavia Praag bleek vooral dat het Anderlecht aan snelheid in het middenveld ontbreekt. En dat het Yves Vanderhaeghe moeilijk valt om in zijn eentje alle gaten dicht te lopen.

Het gebrek aan balans op het middenveld is niet nieuw. Frank Vercauteren probeert de huisstijl weer in het team te pompen. Hij wil aanvallende accenten leggen, diep spelen en het tempo dicteren. De praktijk leert dat je zonder recupererend vermogen op het middenveld Europees moeilijk kan overleven. Het was een van de redenen waarom de ploeg vorig seizoen een beschamend parcours aflegde in de Champions League en in zes wedstrijden niet één punt haalde. Het zal af te wachten zijn welke tactische correcties Anderlecht volgende week woensdag in Praag aanbrengt.

Snelheid en techniek zijn de componenten waarop het topvoetbal steeds nadrukkelijker steunt. Tegen het bescheiden Valerengen bleek dat deze wapens bij Club Brugge onvoldoende aanwezig zijn. Sportleider Marc Degryse mag dan de waarde van de Noorse tegenstander in de verf zetten, de kampioen kan het zich niet veroorloven over dit modale team te struikelen. Club toonde vorige week veel te veel respect voor een tegenstander zonder creativiteit en begon zowaar met vijf verdedigers aan de partij. Een groot vertrouwen in eigen mogelijkheden heeft trainer Jan Ceulemans op dit moment niet.

Club Brugge zocht tijdens het tussenseizoen terecht naar een nieuwe wind. Het voetbal onder Trond Sollied was saai en voorspelbaar. Het herkenbaar en geduldig in de ploeg geslepen systeem maakte in de competitie echter veel goed, al bleek dat Europees onvoldoende om weerwerk te bieden. Nu is het voetbal van Club op zijn minst even matig en zijn de patronen weggevallen. Ceulemans wil af van de lange ballen en predikt een meer verzorgd combinatievoetbal, maar op dit moment kan de ploeg die omschakeling niet maken. Zelfs niet in de competitie. Het was verbijsterend om zien hoe probleemloos het frisse FC Brussels vorige week zaterdag Club Brugge van zich afhield. Dat moet aan het denken zetten. Niet ten onrechte vraagt Jan Ceulemans tijd. Hij moet er alleen over waken dat dit verzoek op den duur ook al niet als een klaagzang klinkt. Intussen blijkt Club zich op een en ander verkeken te hebben. Marek Spilar en Joos Valgaeren werden een paar weken geleden aangekondigd als een ijzersterk centraal verdedigingsduo. Zaterdag zaten beiden op de bank.

Uitgerekend Ceulemans’ ex-club Westerlo staat na twee speeldagen met een zes op zes mee op kop. De nieuwe trainer Herman Helleputte – die bij Beveren vooral zijn ontvlambare Afrikanen moest sussen – drukt in alle stilte zijn stempel. Hij geeft de ploeg, die onder Ceulemans relatief veel vrijheid genoot, vaste opdrachten. En hij is er in korte tijd in geslaagd de vijf nieuwe spelers probleemloos in te planten.

Jacques Sys

Club Brugge kan de omschakeling niet maken.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content