Zonder blozen zegt Beerschotvoorzitter Patrick Vanoppen het: ‘Er ís hier stabiliteit.’ Maar berichten over financieel onheil blijven rond het Kiel spoken en ook Adrie Koster is nu – in Vanoppentaal – uit de club geflikkerd. Wie de vastgoedmakelaar aanspreekt over het personeelsverloop dat hij in de hand werkt, ontketent een tirade.
Toen Patrick Vanoppen dik 21 maanden geleden op het Kiel de pers bijeenriep en meldde dat hij eigenaar was geworden van meer dan 99 procent van de clubaandelen, sprak hij ook over het beleid dat door de vorige aandeelhouders gevoerd was. Vanoppen vatte dat beleid in één woord samen: mismanagement. De vastgoedmakelaar uit Herent zou het schip een andere richting uitsturen. Maar intussen gingen in minder dan twee jaar rond de A-kern en in het management van de club meer dan twintig werknemers overboord, terwijl Vanoppen de meeste van hen nochtans zelf aanstelde. Dat zou in weinig bedrijven als goed management omschreven worden. Toen Vanoppen vrijdag nog maar eens een persconferentie organiseerde, deze keer om toelichting te geven bij het nieuws dat ook trainer Adrie Koster op het lijstje met vertrekkers mag, waagde een journalist het om de voorzitter te wijzen op het enorme personeelsverloop. Op de vraag wat hij wil doen om wat meer stabiliteit te krijgen, reageerde Vanoppen furieus: “Er ís hier stabiliteit. Ik denk dat jullie het nog altijd niet snappen. Weet je waarom deze stad vandaag geen topploeg heeft? Al vijftig jaar liggen hier mensen in dat voetbalwereldje aan die koe te melken dat het geen naam heeft. Ik probeer mensen in mijn club te hebben die zuiver voor de club werken en ik krijg alleen maar naar mijn hoofd dat er personeelsverloop is. Ik ben dat beu. Zet die ploat ook maar eens af. Desnoods gaat er nog honderd man buiten! Tot het juist zit. Ja? Is dat duidelijk?”
“Ssst”
Iets wat Vanoppen ook zei toen hij in 2011 voormalig voorzitter Jos Verhaegen en zijn medestanders pas van het Kiel verjaagd had, was dat de ego’s jarenlang voorrang gekregen hadden op het clubbelang. Maar toen hem in die periode gevraagd werd wie in de nieuwe raad van bestuur zou zetelen, antwoordde hij: “Me, myself and I.” Terwijl hij dat zei werd Vanoppen geflankeerd door twee mannen: juridisch adviseur Bob Van Jole en ex-voorzitter Herman Kesters, die net na de overname maar wat graag mee poseerden voor de foto’s. Van Jole en Kesters, zo vertelde Vanoppen, waren de eigenaars van de aandelen die niet bij hem zaten, maar samen kwamen Van Jole en Kesters volgens hem niet eens aan één procent van het totaalpakket. De rol die Kesters nog speelt op het Kiel is navenant: wie heeft sinds februari 2011 van die man nog iets gehoord? Van Jole kon zich wat sterker naar voren wringen; eind vorig jaar werd de bvba Tac-Tics, waarvan hij de vaste vertegenwoordiger was, aangesteld als bestuurder van Beerschot en werd Van Jole ondervoorzitter. Maar vorige maand volgde het ontslag van de bvba Tac-Tics. Sindsdien zijn de enige bestuurders op het Kiel weer Vanoppen en een vennootschap van hem, waarvan hij de vaste vertegenwoordiger is. In de wandelgangen is het nu Vanoppen zelf die als egotripper omschreven wordt.
Af en toe trekt de vastgoedmakelaar iemand aan met de intentie om zich door die persoon wat te laten leiden, maar even later doet hij toch weer zijn eigen zin. Frank Van Laeken, voormalig persverantwoordelijke op het Kiel, verwoordde het in dit blad eens als volgt: “Bij Patrick moet je rekening houden met het principe ‘flavour of the month‘: de ene maand ben je zijn favoriete en onmisbare medewerker, de maand nadien vindt hij je onbekwaam.” Rik De Veirman, officieel binnengehaald om de club “impulsen te geven op commercieel, strategisch en marketingvlak”, is sinds enkele maanden de nieuwe man die Patrick wat mee mag sturen. Dat bleek vrijdag ook op de persconferentie. Achter de rug van de meeste journalisten maakte De Veirman na een dikke twintig minuten met wat mimiek en kleine gebaren Vanoppen duidelijk dat hij de persconferentie best afrondde, wat de voorzitter ook deed. Maar zo’n vijf minuten eerder was nog maar eens gebleken dat Vanoppen in essentie een ongeleid projectiel is. Toen het vrijdag verschenen krantenbericht ter sprake kwam waarin stond dat een Duits-Poolse investeringsgroep Beerschot geld geleend zou hebben, verloor de vastgoedmakelaar nog maar eens zijn zelfbeheersing en haalde hij denigrerend taalgebruik boven om een journalist van de betreffende krant de mantel uit te vegen. Door het geroep van Vanoppen en het gretige geklik van fototoestellen dat dat met zich meebracht, was bijna onhoorbaar wat er op de laatste rij uit de mond van de machteloos toekijkende De Veirman kwam: “Sssst.”
Zwartepiet
In die context is het dat Beerschot dit seizoen noch een vaste autosponsor vond noch een vaste hoofdsponsor om op de truitjes te staan. In die context is het dat ook financieel directeur David De Loore vrijdag zijn weinig benijdenswaardige job op het Kiel achter zich liet. Klachten over achterstallige betalingen van Beerschot kwamen vaak bij hem terecht.
Over die achterstallige betalingen en de mate waarin die bijdroegen tot het ontslag van Koster ging het vrijdag niet. Vanoppen richtte zijn pijlen op zijn spelers en hun mentaliteit. Zo heeft intussen bijna iedereen in Antwerpen van de voorzitter al eens de zwartepiet – of een rode kaart, zo u wil – toegespeeld gekregen. Eerst was het de schuld van het vorige clubbestuur dat Antwerpen geen rol van betekenis speelt in het Belgische profvoetbal, dan van de politiek, dan van de pers, nu van de spelers. Vanoppen zei vrijdag over het gedrag van zijn spelers: “Dat is de laatste negen matchen afgegleden en een glijbaan heeft maar één uitgang: onderaan.” Dat geldt ook voor de club in het algemeen. De kloof met de voorlaatste in het klassement bedraagt nog amper vier punten.
DOOR KRISTOF DE RYCK
“Desnoods gaat er nog honderd man buiten!” Patrick Vanoppen
