Bart Goor maakte alle WK-kwalificatie-interlands mee. Volgens bondscoach Robert Waseige is zijn naam steevast de eerste die op het blad gaat. “Er is na Kroatië even gesuggereerd dat er moest worden gewisseld, maar ik heb nooit getwijfeld, omdat ik vind dat ik als Rode Duivel nooit echt een slechte prestatie leverde. Er zaten mindere wedstrijden tussen, maar zelfs dan was ik nooit de slechtste. Ik was soms middelmatig, en dan komen de dribbels er misschien niet uit, maar dan heb ik nog iets om op terug te vallen : werkkracht, het lopen.
“Finland was een miskleun die volgens mij ook te maken had met het feit dat een aantal jongens bij hun nieuwe ploeg naar hun draai zochten. Het resultaat was dat er voor Schotland veel commotie is ontstaan. Misschien was dat niet eens zo slecht. In Kroatië was de wil te groot. Ik vond dat we vooraf zelfs beter hadden getraind dan tegen Schotland, maar ginder verliep alles zoals het niét moest.
“Toen dacht iedereen : oei, Tsjechië, 6-0 tegen Bulgarije, op Euro 2000 heel veel pech gehad. We waren bijna geland in Japan en nu moesten we plots weer opstijgen, stonden ze zelfs nog maar aan de incheckbalie. Dat de media de Tsjechen ophemelden, vond ik niet storend, het heeft alleszins niet slecht gewerkt. België is nog steeds het best in een underdog-positie.”
Hij beïnvloedde de afloop, door in de heenwedstrijd theatraal neer te gaan na een elleboogstoot van Repka die veel lager bleek aan te komen dan hij zelf wilde laten geloven. Spijt van ? Goor : “Voor hem persoonlijk wel, maar in het vuur van de strijd niet. Ik zag de beweging, voelde iets en wat een speler dan doet – neergaan – is een normale reactie. Achteraf bleek ze overdreven, ja, maar ik heb van de Tsjechen op het veld geen reactie gehad. Zij hadden de beweging ook gezien. In Duitsland gebeurt het trouwens regelmatig, ze hebben er zelfs een naam voor : Schwalbe.”
De terugmatch in Praag deed hem denken aan België-Turkije op het EK. Goor : “Hun start was verschroeiend, zoals de onze tegen de Turken. Maar eens die storm over, konden we ons zonder veel moeite staande houden. Zij gingen twijfelen, begonnen gewoon ballen in de lucht te trappen. Ik had nog een tweede stormloop verwacht, maar blijkbaar hadden zij zich vergaloppeerd, ook zoals wij tegen Turkije. Achteraf bekeken was Kroatië sterker dan Tsjechië. Er liepen bij hen spelers die niet goed in hun vel zaten. Rosicky zag ik een paar keer natrappen.”
Was het één van de gaafste prestaties van de nationale ploeg ? “Alle wedstrijden samen vond ik puik. Die kritiek dat dit de minst begaafde ploeg van de laatste twintig jaar is, vind ik helemaal niet terecht. Op Euro 2000 hadden we misschien de tweede ronde moeten bereiken, maar voor de rest was het allemaal heel mooi. We hebben heel veel gewonnen, Tsjechië was de kroon op het werk.” De bondscoach kloeg het voorbije jaar over de toegenomen slordigheden. De zwier verdween uit het spel. “De bondscoach klaagt terecht, we hebben te veel balverlies geleden. Maar een ploeg kan niet op hetzelfde niveau blijven presteren. Misschien doen we het met iets minder talent, maar we hebben andere kwaliteiten. Dat denigrerend gedoe over het Belgisch voetbal… We zijn er toch altijd bij. De eerste vier, vijf ploegen in het Belgisch kampioenschap doen het niet zoveel slechter als al die andere in de andere competities.”
Wat zijn de lessen van Euro 2000 die hij naar het WK wil meenemen ? Goor : “Als we wedstrijden zoals tegen Turkije meemaken, moeten we ervoor zorgen dat we het rustiger aanpakken. Voor de rest moet er niet veel veranderen. Eigenlijk moeten we vooral kalm blijven, want de druk zal toenemen. Eerst was de kwalificatie een doel, nu is het de tweede ronde.”
Samenleven in groep, ver van huis… Goor : “Het is met deze groep makkelijk, denk ik. Niemand is snel uit evenwicht te brengen. Misschien is dat wel het meest frustrerende voor de pers, dat er geen grote uitspraken komen. Dit is een groep die naar elkaar toegroeide tijdens de voorbije twee jaar. Volgens mij is dat niet snel kapot te krijgen.” Waseige, meent Goor, deed de rust terugkeren die er niet meer was onder Leekens. “Hij gaf veel vertrouwen, zodat je wist : er mag al eens een mindere wedstrijd tussen zitten, de volgende keer ben ik er toch weer bij. En toen het erom ging, heeft hij gewisseld maar binnen zijn groep. Dat was het belangrijkste, want op die manier wordt niemand nerveus. Ik verwacht eerlijk gezegd heel veel goeds van deze groep, ook in het samenleven straks in Japan.”
