De maand mei bracht niet altijd geluk voor KRC Genk. Precies 30 jaar geleden degradeerde het na amper één jaar fusie.
Er was op 13 mei 1989 amper volk op Stayen voor de slotwedstrijd in eerste klasse, nochtans de Limburgse derby tussen STVV en KRC Genk. Die laatste club was nog geen jaar eerder boven de doopvont gehouden. Een troosteloze bedoening werd het, met een scoreloos gelijkspel in een seizoen waarin de Mijnclub zou eindigen met amper vijftien punten: twee overwinningen (thuis tegen Beveren en tegen Lokeren) en elf gelijke spelen. Na de 6-2-nederlaag op KV Kortrijk op speeldag 30 (van de in totaal 34) was de degradatie een feit. Op het wedstrijdformulier stond in Kortrijk als trainer nog Ernst Künnecke, hoewel die al begin november ontslagen was na dertien matchen, waarin Genk acht punten haalde. Zijn opvolger Jef Vliers sprokkelde amper zeven punten in 21 wedstrijden. Genk eindigde laatste, met tien punten minder dan de andere degradant, RWDM. Genks topschutter werd de Brit Mark Farrington (ex-Willem II). Hij maakte vijf goals.
Genk gebruikte dat seizoen liefst 29 spelers, van wie 22 Belgen. In de kern zaten tien ex-spelers van Winterslag en zeven van Waterschei. De vedette was Gerard Plessers. Die keerde terug uit Duitsland waar hij met HSV aan de top had gespeeld. Plessers had een clausule dat hij bij degradatie vrij kon vertrekken. Hij zou naar KV Kortrijk gaan. De Belgische doelman Bobby De Keyser werd als Belg gehaald, maar bleek, opgegroeid in Duitsland, als Duitser geregistreerd. Een domper in een competitie waar maar drie buitenlanders mochten meedoen. Winterslagmonument Pierre Denier kwam niet in de plannen van Künnecke voor en speelde amper. Een van de schaarse lichtpunten was de Maltese spits Carmel Busuttil die net na de competitiestart gehaald werd. Twee andere lichtpunten van dat seizoen, Rudy Janssens (ex-Winterslag) en Dirk Medved (ex-Waterschei), werden na het seizoen verkocht aan KAA Gent dat van tweede naar eerste steeg.
Eén jaar na de degradatie keerde Genk al terug naar eerste, met Frane Bucan als smaakmaker. Als vierde in de rangschikking dwong het deelname aan de eindronde af. Voor de laatste wedstrijd had Zwarte Leeuw uit Rijkevorsel genoeg aan één punt om te promoveren, maar Genk haalde het onder leiding van Fons Peeters, al de derde trainer dat seizoen, met 2-7.
