Nog maar drie weken nadat de Nederlandse coach met één voet op straat stond, host hij aan het hoofd van een vrolijke polonaise richting Heizel. Pakt hij opnieuw een prijs in zijn eerste jaar in België?
Bijzonder tevreden waren ze in Limburg toen ze voor de kwartfinalewedstrijd voor de Croky Cup tussen KRC Genk en KV Mechelen het wedstrijdblad bekeken. Bij de thuisploeg stonden toen voor het eerst dit seizoen vier Limburgers aan de aftrap, van wie er dan nog één de kapiteinsband droeg. Bryan Heynen (24) nam die over van de naar de bank verwezen Australische doelman Danny Vukovic en trad daarmee in de voetsporen van Leandro Trossard, het vorige product uit de Genkse jeugdacademie die het tot kapitein schopte.
Vandaag voetbalt Trossard in de Premier League en tekende Heynen, ondanks zijn jonge leeftijd al 160 wedstrijden in de benen voor Genk, net tot 2026 bij. Zo werd de Limburger Genks nieuwe ambassadeur voor de eigen opleiding. Niet voor niets omschrijft trainer John van den Brom Heynen terecht als het cement in zijn ploeg. Zo’n uithangbord had de club dringend nodig na het vertrek van Trossard, in een elftal dat tot de terugkeer van de middenvelder enkel Théo Bongonda als Belg in de basis had, terwijl het wel negen zelf opgeleide spelers in zijn kern telt.
Voor het seizoen leek die voortrekkersrol voorbestemd voor de tweede Limburger in de basiself tegen KV Mechelen, de jonge doelman Maarten Vandevoordt. Die maakte vorig seizoen zijn debuut, maar door zijn coronabesmetting begon Danny Vukovic afgelopen zomer toch tussen de palen.
Limburger nummer drie tegen KV Mechelen, Cyriel Dessers, ooit op piepjonge leeftijd afgetest voor KRC Genk, was aan de competitie gestart, maar moest in een systeem met één diepe spits geduldig toekijken hoe zijn maatje Paul Onuachu bijna elke bal binnentrapte. Niet voor niets staat de Nigeriaan al een tijdje stevig in de top tien van beste Europese doelschutters. Op Anderlecht maakte een alweer beresterke en altijd aanspeelbare Onuachu al zijn elfde goal van 2021 en legde daarmee de basis voor de kwalificatie voor de finale.
Limburger nummer vier was de jonge Luca Oyen die een paar sterke wedstrijden speelde op de positie van Théo Bongonda. Die heeft de hint begrepen. Gezien hoe hij op Anderlecht op een bepaald moment een bal kwam ontzetten aan de eigen doellijn? Oyen geldt als één van dé grote talenten uit de eigen Genkse groentenuin, werd na KV Mechelen weer even teruggezet, maar maakt dit jaar de stappen die men hem vooraf toebedacht had. Met dank aan Van den Brom.
Viermansverdediging
Vreemd hoe snel het in het voetbal kan keren. Nog maar drie weken geleden had Genk na de onverdiende nederlaag tegen Beerschot wel erg veel tijd nodig om te beslissen of het zou doorgaan met Van den Brom als trainer of overgaan tot een derde trainerswissel dit seizoen, wat zou leiden tot al een zevende hoofdtrainer sinds Peter Croonen vier jaar geleden in juni 2017 voorzitter werd.
Met de rug tegen de muur besliste Van den Brom om een paar andere knoppen in te drukken en voort te gaan op zijn buikgevoel.
Al die ingrepen slaagden. Ze leverden een elftal op dat meer dan tevoren als een hecht team oogt, met een stevige basis waar plots wel opnieuw de schwung en dynamiek in zit die er nog maar een paar weken geleden helemaal uit leek.
Zowel zijn keuze voor de jonge doelman Vandevoordt als het korte vervangen van Bongonda door Oyen bleken goed uit te draaien, net als het teruggrijpen naar een viermansverdediging. Rechtsachter Daniel Muñoz, de laatste weken steeds vaker uitblinker, gaf toe dat hij in deze rol veel beter zijn kwaliteiten kan aanwenden. Aan de andere zijde lijkt Gerardo Arteaga, die pas volgend seizoen in de basis verwacht werd als vervanger voor Jere Uronen, nu al een basisplaats te hebben. Zelfs de Amerikaan Mark McKenzie, in januari gehaald als mogelijke opvolger van Jhon Lucumí, kreeg al meer speelminuten dan hij zelf verwachtte. Met zijn inbreng na de rode kaart gaf de verdediging zondag tegen elf Anderlechtspelers geen krimp.
Maar de belangrijkste retouches deed de trainer op het middenveld. Daar plaatste hij de flink onderschatte Patrik Hrosovsky opnieuw centraal naast Heynen. De Slowaak is een slimme, intelligente voetballer die altijd zijn positie houdt en in functie van het team speelt. Extra energie en diepgang voegde Kristian Thorstvedt toe. Een jaar geleden leek de jonge Noor de man die Genk onder Hannes Wolf op sleeptouw zou nemen. Een zware blessure in de laatste wedstrijd voor de competitiestop in maart remde hem af. Pas tegen KV Mechelen toonde de Noor weer zijn potentieel, met veel drive, duelkracht en diepgang, iets wat de ploeg tot dan miste.
Europa
Voor aanvang van het seizoen had KRC Genk de lat voor zichzelf heel hoog gelegd. Straks geraken de Limburgers daar misschien toch nog over. Winst in de beker of een plaats bij de eerste vier moet ervoor zorgen dat er geen tweede opeenvolgende jaar zonder Europees voetbal komt. Europa is namelijk de bühne waar de club haar jonge talenten wil tonen.
Het probleem is dat Genk tegelijk een opleidingsclub én een topclub wil zijn, waardoor pakweg Angelo Preciado, pas in januari gekomen, zich moet inwerken maar ook liefst meteen het rendement halen van een Joakim Maehle, die KRC Genk in januari ruilde voor een basisplaats bij Atalanta Bergamo.
Die twee verzoenen, jong talent inpassen met de ups en downs die daarbij horen, en topprestaties op continu niveau brengen, blijkt niet zo makkelijk. Ook al niet omdat Genk door het vele transitverkeer als gevolg van zijn sportief model ruggengraat mist op het veld. Een ervaren as zoals die van Club Brugge, waar nieuwkomers zich rond de stamspelers als Mignolet-Mechele-Rits-Vormer-Vanaken sneller ontwikkelen, heeft Genk niet.
Dat maakt het er moeilijk werken voor trainers, ervoer nu ook Van den Brom. Die trekt eind april naar Brussel met een selectie waarin nog amper twee spelers overblijven van de bekerfinale van drie jaar geleden tegen Standard: Danny Vukovic stond toen in doel, Dries Wouters viel in.
Met zijn gerichte ingrepen, gebaseerd op zijn buikgevoel, en zijn aanhoudende positieve ingesteldheid heeft de Nederlander de neuzen weer in de goeie richting gekregen. Als hij straks ook nog een prijs pakt zou dat, gezien zijn situatie van nog maar drie weken geleden, een sterk staaltje vakmanschap zijn.
