Voor en na de topper : vier dagen in het spoor van Club Brugge en Anderlecht. ìn van Frank De Bleeckere. ‘Ik heb geprobeerd consequent te zijn.’

DONDERDAG

Wie gisteren meedeed, loopt in het Tillegembos uit met Chris Van Puyvelde, de rest speelt op het veld partijtjes onder leiding van René Verheyen. Maar waar zit Trond Sollied ? Binnen blijkt, de wedstrijd tegen Lokeren nog eens te bekijken in functie van de nabespreking straks. Het topduel tussen de leider en zijn naaste achtervolger eindigde warempel op een forfaitscore. “Outstanding”, zal de trainer de eerste helft noemen, “omdat we deden wat we moesten doen. We waren heel geconcentreerd en controleerden de wedstrijd van begin tot eind. We vonden een goeie balans tussen aanvallen en verdedigen, hadden enkele zeer mooie combinaties en scoorden op de juiste momenten.” Aangegeven wordt ook wat níet goed was, individueel en collectief. Op zo’n zwaar veld moet je niet beginnen lopen met de bal, krijgen er een paar te horen. Positiespel ! Hoe moet je de binnenkant dekken, hoe moet je ingedraaid staan ? Het blijft een thema, omdat er nog altijd tegen de basisregels wordt gezondigd.

Het is al de tweede nabespreking deze week. Maandag werd met behulp van beelden bijna een uur over de eerste competitienederlaag in Sint-Truiden gesproken. “We speelden niet slecht, hadden meer balbezit en creëerden meer kansen, maar we verloren de wedstrijd in the box, in both boxes“, sprak de trainer toen. “Het had 5-5 moeten zijn, wat ook al iets over de wedstrijd zegt natuurlijk. Als je ziet hoe die tweede goal binnengaat, denk je even dat je op de maan aan het voetballen bent. Ik stel ook vast dat die tackle van Birger Maertens bij 2-1 geen penalty was.”

***

Wat er op het programma staat ? Een beetje kutbal, zoals de spelers dat noemen. Twee dagen voor de topper tegen Club Brugge houdt Hugo Broos het kalm. Kan ook moeilijk anders : de reserven spelen de dag nadien op Lommel, en de A-ploeg heeft net tegen de Limburgers de drie punten gepakt. Zonder Walter Baseggio, die nu gewoon meetraint, en Glen De Boeck, die het nog houdt bij wat lopen en kort spurtwerk. De aanvoerder heeft een klein spierscheurtje en bleef voorzichtigheidshalve aan de kant. Met matchen tegen Club Brugge en Bordeaux in het vooruitzicht een wijze beslissing. Opwarming, vier tegen één en dan een klein onderling partijtje, met Broos aan de ene kant en Vercauteren aan de andere kant als afspeelpunten.

Na goed een uur zit de training erop. Alexander Ilic loopt apart rondjes, Nenad Jestrovic blijft binnen in de fitnesszaal, nog niet hersteld van griep. Goran Lovré heeft alweer de papieren vergeten, die zijn ouders straks in staat moeten stellen naar België over te komen voor de feestdagen. De verantwoordelijke zucht over zoveel nonchalance en houdt zijn hart vast voor wat in de komende maand gaat gebeuren. Alle Afrikanen waaieren uit naar hun geboorteland en niemand binnen de club die hen waarschuwt voor de gevaren van malaria en de noodzaak om pillen te nemen. De les van Dagano is nog niet geleerd.

***

Intussen in Oudenaarde : Frank De Bleeckere, scheidsrechter voor de partij, stopt wat vroeger met het werk om zich in Leuven te melden voor de trainingen met de scheidsrechters. Voor De Bleeckere breekt een belangrijke week aan, met naast de topper dinsdag ook Barcelona-Newcastle en vrijdag Sint-Truiden tegen RC Genk.

VRIJDAG

Shadowgame, zoals altijd de dag voor de wedstrijd onder Trond Sollied, weet ondertussen heel België. Een gewone shadow, niks speciaals. “Ik doe nooit iets speciaals”, zegt hij. “Onze strategie is onze manier van spelen. Als we dat goed kunnen doen, zullen we Anderlecht voor problemen stellen. Als we de bal hebben, moeten we aanvallen en dat goed en snel doen. En als we de bal niét hebben, moeten we goed verdedigen, op collectieve wijze. Belangrijk zal zijn dat we tempo in ons spel hebben. Maar als we Anderlecht willen kloppen, zullen we achterin geen individuele fouten mogen maken. Dat wordt cruciaal. In Anderlecht verloren we de voorbije seizoenen telkens door individuele fouten. Thuis maakten we er vorig seizoen geen en we wonnen.”

In de kranten wordt Club geprezen. “Club heeft àlles” ( Paul Put). “Bij Club komt het gevaar van overal, maar hun grootste wapens zijn hun wil om te winnen en de stilstaande fasen.” ( Emilio Ferrera). “De kracht van Club is de grote variatie binnenin het systeem van Trond Sollied” ( Sef Vergoossen). Het meeste talent zou wel nog altijd Anderlecht tellen, menen onder meer Hugo Broos en Raymond Goethals. “Waarom staan ze dan op 8 punten ?”, aldus Sollied. “Dan zijn ze daar toch slecht bezig.” Dat de artiesten het verschil zullen maken, ook dat kan hij niet volgen. “Artiesten ? Wie zijn de artiesten ? Als je over artiesten spreekt, dan hebben we het over Bono van U2, maar toch niet over Aruna of Mendoza ? Neen, met dat soort beschouwingen kan ik helemaal niets aanvangen. Het spijt me.”

Ondertussen is de stedelijke groendienst al twee dagen in de weer om het veld te herstellen van de woensdagavond door regen en voetbal geleden schade. “Een catastrofe”, vindt Sollied. “Maar daar moeten we niet op focussen. We moeten spelen en er het beste van proberen te maken, we moeten focussen op wat wij kunnen doen.” Op wat wij kunnen doen ? Aangepaste strategie misschien toch ? “Neen, ik kan alleen een collectieve strategie ontwikkelen. Individueel moeten de spelers tijdens de wedstrijd zelf uitmaken hoe ze het doen. Je kunt geen strategie voor iedere situatie bepalen. Dit is voetbal, geen schaken. Spelers moeten het zelf doen, ik verplaats hen niet op het veld.”

In afzondering gaat Club niet. Eén keer deed het dat onder Trond Sollied wel voor een thuiswedstrijd. Het verloor toen, anderhalf jaar geleden, met 0-1 van Anderlecht en daarmee ook zijn laatste titelkansen. Is het straks trouwens wel zó’n belangrijke wedstrijd ? Geen van beide trainers vindt namelijk dat zijn ploeg móet winnen, noch vindt geen van beiden het een voor de titel beslissend duel is. Is het wel de moeite om te komen kijken ?

***

Training om vier uur ’s middags, dan afzondering in Grimbergen. Michel Verschueren gaat tijdens de opwarming mee het oefenveld op, maar onthoudt zich van commentaar, tenzij over randfenomenen als de kou en zijn vestimentaire outfit ’s nachts. Geen Ilic, dit keer loopt de Joegoslaaf zelfs geen rondjes. Olivier Deschacht wordt in allerijl van de bus gehaald die naar Lommel vertrekt. Met de schoenen nog half open sluit hij aan bij de opwarming van de A-kern. De Boeck, Jestrovic en Baseggio zijn fit.

De training lijkt op de dag voordien. Individuele opwarming, dan dezelfde oefening op de korte ruimte met opnieuw Broos en Vercauteren als portiers, en vervolgens basisaanval tegen basisverdediging, aangevuld met de reserven. De Bilde zit opnieuw in het verkeerde, net als Hasi, beiden nog basisspeler tegen Lommel. Hasi laat zich horen, dolt Broos wat als die op het gladde veld onderuitschuift, en wordt vervolgens teruggepakt als de coach na een tijdje zegt : “Stop er maar mee, want Hasi is moe.” Deschacht staat in de basisverdediging, maar weigert daar conclusies aan vast te knopen. Bewust, zegt hij ’s anderendaags : “Eerst spreken op het veld. Ik was wel blij dat ze nog eens aan mij dachten.”

De interventies van Broos zijn vooral moreelgericht. Als Jestrovic scoort : “Had jij griep ?” Als Vanderhaeghe weer raak treft met links : Welke voet Yves ?” Positieve aanmoedigingen, maar voor de leek blijft het toch verrassend dat op standaardsituaties niet wordt getraind. Met de afzondering is niet iedereen blij. Daniël Zitka : “Kaarten en vooral verveling. Liever gewoon naar huis en ’s anderendaags om negen uur op de club

***

Intussen in Oudenaarde. Frank De Bleeckere gaat een uurtje bij de kinesist en houdt een laatste veldtraining van een uur : wat spurtjes trekken, fysiek werk, om het lichaam klaar te maken.

ZATERDAG

Rood voor Birger Maertens ! Er zullen in het Brusselse eerder op de week ongetwijfeld grapjes in die zin zijn gemaakt, Brugge eindigt toch nooit de wedstrijd met elf, maar zo rond 15u.33. is het onwaarschijnlijke scenario alweer realiteit. Derde uitsluiting in anderhalve week. Sjonge jonge ! Diepe bal, Maertens er sneller bij, Jestrovic trekt, Maertens ontzet, valt en raakt in zijn spectaculaire val met een net niet tijdig gecontroleerde stuiptrekking met de voet licht de schouder van Jestrovic, die theatraal neergaat. Maar ook met tien tegen elf is het Club dat kansen creëert. Een nochtans goeie Gert Verheyen mist flagrant voor doel. Aan de overzijde scoort Betrand Crasson enig mooi met het hoofd. Gevloek bij Brugge.

Gert Verheyen blijft na de rust in de kleedkamer. In 4-3-2 kiest Sollied voorin voor de snelheid van Mendoza en Martens en op het middenveld voor de mobiliteit van Serebrennikov. Gesteund door Englebert en Serebrennikov krijgt Ceh een iets vrijere rol centraal achter de spitsen. Clement zal regelmatig doorschuiven om druk te zetten, Simons zal achterin vaak man tegen man komen te staan. Beiden zullen ze hun opdracht uitstekend klaren, zij het dat Club vijf minuten ver in de tweede helft al met een man meer in plaats van een man minder speelt nadat De Boeck en Jestrovic voor de tweede keer al geel hadden gekregen.

Philippe Clement, winnaarsmentaliteit als weinig anderen, zal een voet hebben in beide goals. Bij de gelijkmaker legt hij op de rand van het strafschopgebied de bal af voor Olivier De Cock. De winninggoal maakte hij zelf, na een door hemzelf op het middenveld opgezette en door Englebert en vooral Mendoza uitstekend verlengde actie. Voorafgaand had Serebrennikov een open kans op de lat gekopt en op het eind trapte hij nog tegen de kruising. Meer had Club niet gedaan met zijn verpletterende dominantie, omdat het in de zone van de waarheid weer eens te slordig was geweest.

“Het was meer een gevecht dan een voetbalwedstrijd”, sprak Sollied achteraf zijn iets minder dan zijn collega door emoties aangetaste waarheid. “Maar hoe dan ook creëerden wij kansen, Anderlecht niet.” Club is alweer herfstkampioen, voorlopig met tien punten voorsprong op zijn naaste achtervolger – en elf op Anderlecht, en minstens evenveel op Genk. “Kampioen zijn we nog niet,” aldus aanvoerder Dany Verlinden, “maar ik sta er wel liever elf voor dan elf achter.”

’s Avonds zitten in restaurant de Hobbit in Sint-Kruis Olivier De Cock, Gäetan Englebert, Timmy Simons en Birger Maertens ribbetjes te peuzelen. Maertens is door zijn trainer gevraagd om zich tot dinsdag van alle commentaar in de media te onthouden. “We wonnen verdiend”, voert De Cock het woord, Bruggeling die voor het eerst sedert hij voetbalt kon scoren tegen Anderlecht. “Eigenlijk hebben zij niet één kans gecreëerd. De periode waarin wij met een man meer op het veld stonden, was langer dan deze dat zij in de numerieke meerderheid waren. Maar ik vind dat wij het in die omstandigheden veel beter hebben gedaan dan zij. De gedrevenheid was groot ook, het collectief heel sterk. De winning will ! Om het eens met Sollied te zeggen ( lacht).

“Dat Anderlecht verloor omdat de scheidsrechter na de uitsluiting van Birger zou zijn gaan compenseren, daar ben ik het niet mee eens. Als je alles bekijkt, waren alle kaarten terecht. Alleen van die van Jestrovic kan je misschien zeggen dat ze wat overdreven was, hoewel : als je de regels strikt naleeft, is het geel, want hij laat zich vallen. Ach, als je ziet welke fouten er allemaal zijn gebeurd, kon Anderlecht evengoed met zeven man zijn geëindigd. Hendrikx, Aruna, Crasson… Wat was dat eigenlijk allemaal ?”

***

De tactische bespreking van Broos om half elf zet Deschacht als linksachter. Afspraken worden gemaakt. Aruna moet Van DerHeyden het oprukken beletten, Seol dat van De Cock, De paartjes op het middenveld zijn Vanderhaeghe-Ceh, Zewlakow-Englebert en Simons-Baseggio. Als achterin Crasson Mendoza kan afhouden, Tihinen Martens niet laat ontsnappen en Deschacht de baas blijft over Verheyen, zit de boel muurvast. Dat is ook zo, alleen de paar keer dat Baseggio Simons moet lossen, kan Brugge voorzichtig een beweging forceren. Maar gevoetbald wordt er niet, de inzet is groot, de sfeer bitsig. Met de gekende taferelen als gevolg…

Voor Anderlecht is de scheidsrechter de gebeten hond. Bestolen, zegt De Bilde, die slechts heel laat mag invallen, nog even voor iets meer druk zorgt, maar Crasson mist de borstcontrole om nog kans te hebben op de gelijkmaker. De Bilde : “Brugge ontgoochelt me. Zo voorspelbaar.” Verschueren geeft opnieuw geen commentaar : “Jullie hebben alles toch gezien ?” Dany Verlinden toont medelijden.

Buitenlandse scouts keren onverrichterzake naar huis. Hans Van der Zeer was er namens PSV. “Half uurtje slechts een wedstrijd gezien, of liever, een luchtballet, daarna hielp de scheidsrechter de match mee om zeep. Was dit jullie nummer één ? Dat snap ik niet. Anderlecht had de zaakjes goed onder controle, van Brugge had ik meer verwacht. Opvallende spelers : Simons, ongetwijfeld. En aan Brusselse kant Tihinen. Ik zag Anderlecht twee jaar tegen PSV. Dat Koller vertrok, is duidelijk dé aderlating voor dit team. Die Jestrovic kan mij niet bekoren.”

Zelfde klok bij Daniël Sanchez, die tien minuten voor affluiten het stadion verlaat om tijdig in Moeskroen te zijn. Hij bekeek de wedstrijd namens Bordeaux “met het oog op de Europese match van donderdag. Om eens te zien hoe Anderlecht door een sterke ploeg uit evenwicht zou kunnen worden gebracht.” Zijn analyse ? “Voor de rust sterke Brusselaars, fantastische organisatie, volwassen en dodelijk efficiënt. In Bordeaux drie kansen, twee goals, hier één kans, één goal. Maar na de rust onbegrijpelijk hoe ervaren spelers zich zo laten in de val lokken. Toen was er voor mij niks meer aan, want Brugge speelde het overwicht slim uit.”

***

Intussen in Oudenaarde. De politiepatrouilles voor het huis van Frank De Bleeckere – hij kreeg die omdat na Gent-Standard supporters van Gent met stenen naar zijn huis gooiden – zijn blijkbaar niet frequent genoeg. Als mevrouw De Bleeckere thuiskomt, vindt ze een verbrijzelde ruit en een vlag van Anderlecht. In de stad is er een supportersclub van de Brusselaars, in diverse café’s was de wedstrijd te volgen op groot scherm. Wie is de schuldige ? Als manlief thuis komt, krijgt hij nog veel bezoekers over de vloer. En de politie.

ZONDAG

Vrije dag in Brugge, net als morgen. “Maar het is wel de bedoeling dat we elk iets individueel doen”, glimlacht Timmy Simons. “Een beetje recuperatietraining, een halfuurtje in het bos lopen. Of een uurtje fietsen. Wij zijn profs, dus zullen wij dat doen, hé.” Jaja, of heen en terug naar de bakker om broodjes lopen, zeker. “Haha, vind ik wel een goeie. Feit is wel dat recuperatie het belangrijkste is, niet het fysieke, met al die wedstrijd die elkaar zo snel opvolgen. Donderdag Stuttgart weer.”

Moeilijk, Club moet er winnen en minstens twee goals maken. “We weten dat Duitse ploegen goed georganiseerd en met veel discipline spelen en dat het tegen Duitsers moeilijk openingen creëren is, maar we moeten proberen er toch het beste van te maken. Tenslotte creëren wij overál kansen. Wie weet scoren we eerst en is de wedstrijd weer open. Het vertrouwen is er sowieso. Zelfs na de nederlagen tegen Stuttgart en Sint-Truiden was dat niet aangetast, omdat we ons voldoende bewust zijn van onze kwaliteiten.”

De week wordt besloten met een concert van Clouseau in het Antwerps Sportpaleis. Gooi die spanningen uit je lijf, Birger. En dans – je vrij.

***

Glen De Boeck probeert thuis de ontgoocheling te verwerken en snapt na het bekijken van de beelden nog altijd de kaarten niet. Goeie organisatie, hij heeft er weinig boodschap aan, de oogst is nul punten, terwijl ze aan de rust nog allemaal het gevoel hadden dat de zege voor het grijpen lag.

***

Ondertussen in Oudenaarde. Frank De Bleeckere probeert zichzelf mentaal klaar te krijgen voor de topper in Camp Nou. Terwijl zijn vrouw, die net het trauma van Gent had verwerkt, een nieuwe klap krijgt maar haar man voluit steunt. Hij zet de GSM niet uit, neemt zijn verantwoordelijkheid, verantwoordt de kaarten. Eén voor één. De Boeck en Martens omdat ze elkaar wat zochten; Maertens omdat hij trapte; de eerste van Jestrovic omdat hij rood provoceerde; de tweede van De Boeck omdat hij ondanks een verwittiging toch een nieuwe fout beging (De Boeck : “Hij heeft me níet verwittigd. En hoe moet ik dan verdedigen ?”); de tweede voor Jestrovic omdat hij een Schwalbe deed. De Bleeckere : “De pers vraagt toch ook om dat eruit te halen ? Toen ik floot, moest ik consequent zijn en een kaart trekken. Dat heb ik geprobeerd, consequent te zijn. De elleboog van Crasson zag ik niet, Hendrikx was op het randje van rood. Als er 22 spelers niet willen voetballen, sta je machteloos.”

En, verzaakt hij nu aan STVV-Genk ?

De Bleeckere : “Die beslissing heb ik nog niet genomen. Ik wil alles eerst rustig laten bezinken.”

door Peter T’Kint en Christian Vandenabeele

‘Anderlecht het meeste talent ? Dan zijn ze daar toch slecht bezig.’ (Trond Sollied)

‘Brugge heeft me ontgoocheld. Zo voorspelbaar.’ (Gilles De Bilde)

‘Als er 22 spelers niet willen voetballen, sta je machteloos.’ (Frank De Bleeckere)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content