Begin vorige week, na de nederlaag op Lokeren, nam Genk afscheid van mental coach Louis Cauffman. “De twee zaken verbinden is een klassieke fout, waar ik overigens honderd procent in kan komen”, aldus de mental coach. “Maar mijn werk ligt elders : ik ben alleen maar een instrument om te helpen. Dat is iets anders dan goals kunnen maken of niet. Maar een deel van het bestuur heeft mijn positie altijd in twijfel getrokken. De druk op Jos Vaessen werd zo groot dat het beter was ermee op te houden, zonder dat het iets afdoet aan mijn professionele opstelling. Een spijtige abortus is het. Toch blijf ik Jos Vaessen dankbaar. Het is maar weer eens hij die het lef en het verstand getoond heeft om als eerste in het Belgisch voetbal werk te maken van een professionele aanpak van ‘wat zich tussen de oren afspeelt’.”
Jos Vaessen : “Het vertrek van Louis Cauffman beschouw ik als een nederlaag voor mijzelf en het voetbal, want ik heb daar persoonlijk mijn nek voor uitgestoken. Ik blijf erbij dat een mental coach een noodzakelijke en belangrijke persoon is in een club.” Dat Genk ooit nóg eens met een mental coach begint, acht Vaessen dan ook niet uitgesloten. “Ik ben nogal stijfkoppig van hart, ja.”
Alleen, bedenkt Vaessen, hadden ze het misschien anders moeten aanpakken. “Als ik Louis Cauffman al iets kan verwijten, dan is het dat hij het misschien te goed heeft willen doen.” Waarmee de voorzitter onder andere refereert aan het grote aantal uren dat Cauffman klopte. Cauffman : “Ik had vooraf een inschatting gemaakt van het aantal uren dat ik nodig zou hebben. Deed ik er minder, zou ik die niet factureren. Deed ik er meer, zouden we daar in onderling overleg iets aan doen. Maar begin december zat ik er al boven. Ik heb toen beslist die laatste optie niet te gebruiken. Dat ik meer uren heb gedaan dan in mijn contract voorzien, is dagelijks overlegd met de technische staf op basis van mijn professionele inschatting van wat nuttig en nodig was.”
Veel beroering en een gesprek met de trainer en de voorzitter kwamen er nog eens bovenop toen in een reportage op TV-Limburg de indruk ontstond dat Cauffman Roussel koples gaf. “Maar”, zegt de mental coach, “de kracht van het beeld bleek sterker dan wat werd gezegd. Met voetbaltechnische zaken heb ik mij nooit ingelaten. Ten eerste, daar heeft Genk een uitstekende staf voor en, ten tweede, ken ik daar gewoonweg niets van. Maar voor sommigen was het uiteindelijk de stok die de hond moest slaan, want ik heb na mijn vertrek nog telefoons van spelers gekregen met de vragen of ze mij nog mochten bellen. Dat zou niet gebeurd zijn als er in de groep een sfeer hing van : héhé, van die zijn we af. Dus je kan je afvragen : waren die beelden niet uitgezonden, zou ik er dan vandaag nog zijn ?”
