IN DEZE RUBRIEK DIEPT JACQUES SYS ANEKDOTES OP UIT DE KELDER VAN ZIJN GEHEUGEN. VANDAAG: BORUSSIA DORTMUND.
Weinig clubs in Europa waar de beleving zo groot is als bij Borussia Dortmund. Het vroegere Westfalenstadion, omgedoopt tot Signal Iduna Park, biedt plaats aan 81.000 toeschouwers en voor iedere match in de Bundesliga loopt deze tempel barstensvol. Er is een staantribune, de grootste van Europa, met een capaciteit van 25.000 plaatsen. Wie vandaaruit een wedstrijd volgt, ervaart tussen de wapperende geel-zwarte vlaggen en de orkaan van toejuichingen wat Borussia Dortmund echt is: een levensinstelling, een ideëel bezit van iedereen, een pijnstiller in moeilijke tijden. In een troosteloze stad als Dortmund, met een hoog werkloosheidspercentage, is en blijft Borussia een zoektocht naar een gevoel van zelfbevestiging. Lang, heel lang zat de mentaliteit van de stad verankerd in de ziel van de club: liever kracht en loopvermogen dan finesse en frivoliteit. De supporters wilden zich identificeren met arbeiders op het veld, technisch onderlegde spelers werden alleen getolereerd als ze rendeerden.
Dat is intussen veranderd. Jong, artistiek talent heeft een basisplaats verworven in de hoofdmacht van Borussia, zoals het hele Duitse voetbal werd omgevormd toen de nationale ploeg na het EK 2000 in een impasse belandde. Vanuit de Duitse voetbalbond werd er 700 miljoen euro in de jeugdacademies gepompt. Daar plukte ook Borussia Dortmund de vruchten van. Toen de club vorig seizoen de titel pakte, gebeurde dat met het jongste (kampioens)elftal uit de geschiedenis van de Bundesliga. En dat terwijl de club jaren met een gigantische schuldenberg kampte.
Borussia Dortmund staat voor passie en tegen die achtergrond past Jürgen Klopp perfect in deze club. De trainer slijt inmiddels zijn vijfde seizoen bij de vroeger zo roerige vereniging en ligt inmiddels ook internationaal goed in de markt. Net voor het WK van 2006 in Duitsland interviewden we Jürgen Klopp, toen nog trainer van het modale Mainz 05. “Jürgen wie?”, werd er op de redactievergadering gevraagd, geen mens buiten Duitsland die hem kende. Zelfs in eigen land bleek hij nauwelijks op te vallen.
Toch was Klopp voor het WK aangesteld als analist van het tweede Duitse televisienet ZDF en velen vroegen zich schamper af waarom de keuze op hem was gevallen. Omdat hij in Mainz woonde, de stad waar de hoofdzetel van de ZDF is gevestigd? Klopp zelf begreep het allemaal ook niet, al was hij niet op zijn mond gevallen en ging hij de polemieken niet uit de weg. Hij bleek niet bang te zijn om mensen op de tenen te trappen. Daarom weigerde de almachtige Franz Beckenbauer naar de sportprogramma’s van de ZDF te komen als Klopp aanwezig was, hij vond dat geen man die bij zijn keizerlijke status paste. Vandaag wenst Beckenbauer liever niet meer aan deze uitspraak herinnerd te worden.
Twee uur lang praatte Klopp toen met gloed over voetbal. Tot hij werd weggehaald voor de wekelijkse persconferentie. Hij vertelde ons onder meer dat hij vroeger een zeer beperkte centrale verdediger was en absoluut niet begreep waarom hij zich zolang in de hoofdmacht van Mainz 05, in zijn actieve periode een tweedeklasser, wist te handhaven. Tot René Vandereycken kwam en hem uit de ploeg zette. Maar meteen ook als trainer zijn doodvonnis tekende, want de invloed van Klopp bleek groot binnen de vereniging.
Vandaag predikt Jürgen Klopp het voetbalevangelie. Hij pakt geregeld uit met cassante uitspraken. Haast geen dag gaat er voorbij of het boulevardblad Bild weet wel iets over Klopp te melden. En de trainer, wiens contract tot medio 2014 loopt, geniet van die aandacht, met zijn charisma bespeelt hij de media als geen ander. En hij geniet nog meer van het werk dat hij mag verrichten in deze zo veel voetbalsfeer uitstralende club. Want Dortmund leeft als het ware op het ritme van geel en zwart. Kinderen die in de parken voetballen, dragen stuk voor stuk een geel shirt en een zwarte broek. Jürgen Klopp, het uithangbord van een stad, kijkt er telkens met vertedering naar. Hij zou de kinderen het liefst allemaal gaan knuffelen. Zoals hij dat met zijn spelers doet na een doelpunt.
